Ferdinand (Bulgaristan çarı): Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Teacher0691 (mesaj | katkılar) düzeltme AWB ile |
|||
37. satır:
Saksonya-Coburg-Gotha prensi I. August'un (Augustus) en küçük oğlu ve [[Fransa]] kralı [[Louis-Philippe]]'in torunuydu. [[7 Temmuz]] [[1887]]'de, özerk Bulgaristan'ın bir yıl önce tahttan çekilmiş olan ilk prensi I. Aleksandr'ın yerine seçildi. Prensliğinin ilk yıllarında Başbakan [[Stefan Stambolov|Stefan Nikolov Stambolov]] tarafından yönetilen Ferdinand, başbakanın gözden düşerek istifa etmesinden ([[1894]]) sonra ülkenin tek hakimi haline geldi. Hükümdarlığının büyük devletlerce tanınmamasının yarattığı sorunlar, Ferdinand'ın Bourbon prensesi Parmalı Maria Louisa ile evlenmesi ([[Nisan]] [[1893]]) ve daha sonra da oğlu Veliaht Prens Boris'i Rum Ortdoks Kilisesi'nde Rus çarı [[II. Nikolay]]'ın vaftiz babalığıyla vaftiz ettirmesiyle ([[Şubat]] [[1896]]) azaldı. Ferdinand bundan sonra bir hükümdar olarak konumunu güçlendirdi. Bulgaristan tahtının varisinin Ortodoks bir prens olması, [[Rusya]]'nın [[Bulgaristan]]'la diplomatik uzlaşma yolları aramaya başlamasına yol açtı. Sonunda Ferdinand uluslararası planda tanınmaya başardı. [[Mart]] [[1896]]'da [[Osmanlı Devleti]]'nden Bulgaristan prensi ve Doğu Rumeli valisi unvanını aldı.
[[Dosya:Bulgaristan prensi Ferdinand ve eşi.jpg|thumb|left|300px|Ferdinand ve eşi Eleonore Reuss Köstritz]]
Bunu izleyen yıllarda, önemli devlet görevlerine kendi yakınlarını getirerek iç politikada tam bir denetim kurdu.[[Avusturya-Macaristan]]'ın [[Bosna-Hersek]]'i ilhakının arifesinde, bu fırsattan yararlanarak [[Osmanlı Devleti]]'ne karşı [[Bulgaristan]]'ın tam bağımsızlığını ilan etti ([[5 Ekim]] [[1908]]); kendisi de çar unvanını aldı. Yayılmacı emelleri olan Ferdinand, Bulgaristan, [[Sırbistan]], [[Yunanistan]] ve [[Karadağ]]'dan oluşan Balkan İttifakı'nın kurulmasına ([[1912]]) öncülük etti; ittifak, [[Osmanlı Devleti]]'nin [[Balkanlar]]'daki topraklarını paylaşmayı amaçlıyordu. İttifak üyelerinin [[Ekim]] [[1912]]'de [[Osmanlı Devleti]]'ne savaş açmalarıyla [[Mayıs]] [[1913]]'e değin sürecek olan [[I. Balkan Savaşı]] başlamış oldu. Savaştan galip çıkan müttefikler, ele geçirilen Osmanlı topraklarının paylaşılması konusunda aralarında anlaşamayınca ittifak dağıldı; [[Sırbistan]] ve [[Yunanistan]]'ın Bulgaristan'a karşı bir ittifak kurmaları Ferdinand'ın toprak özlemlerinin boşa çıkardı. Bulgaristan, kısa bir süre sonra Sırbistan ve Yunanistan'a saldırdı. Ama ittifaka [[Osmanlı İmparatorluğu|Osmanlı]]lar ve [[Rumenler]]in de katılması sonucu, Bulgarlar yenilgiye uğratıldı ([[II. Balkan Savaşı]], [[Haziran]]-[[Temmuz]] [[1913]]). Bu yenilgi, Bulgaristan'ın [[I. Dünya Savaşı]]'na [[Almanya]] ve [[Avusturya-Macaristan]]'ın saflarında katılma (1915-1918) kararı almasında etkili oldu. Ferdinand, Bulgaristan'ın 1918'deki askeri yenilgisini izleyen günlerde oğlu [[III. Boris]] lehine tahttan çekilmek zorunda kaldı ([[3 Ekim]] [[1918]]). Ardından ülkesini terk etti ve yaşamının geri kalan bölümünü [[Coburg]]'da geçirdi. Vasiyeti, Bulgaristan'da defnedilmekti ama o dönemki komünist yönetimden dolayı izin verilmedi ve 1948 yılında 87 yaşında vefat etti ve Coburg'da defnedildi.
{{S-start}}
| |||