Menengiç: Revizyonlar arasındaki fark

Türkiye'de 2–3 m boylarında çalı veya 10 m'ye kadar boylanabilen ağaç formlarında görülebilmektedir. Karşılıklı dizilmiş bileşik [[yaprak]]lar 5-11 parlak yaprakçıktan oluşur ve reçine kokusu verir. Kırmızımsı mor renkli çiçekler Mart ve Nisan aylarında görülür. Mürekkep [[meyve]], küçük, ve küre biçiminde olup olgunlaşınca yeşil ve maviye dönüşür. Tohumlar Eylül-Ekim aylarında olgunlaşır.

Drenajı iyi, hafif, kuru ve sıcak toprakları tercih eder. En iyi gelişmeyi alkali topraklarda yapar. Fazla boylanmaz; ve yavaş büyür. Işık isteği yüksektir. [[wikt:iki evcikli|İki evcikli]]dir.

[[Tohum]] ve [[Çelik (botanik)|çelikle]] üretilir. Çelikle üretimde; henüz olgunlaşmış yarı odunsu çelikler Temmuz ayında alınarak çoğaltılır.

Meyveleri [[çerez]] ya daveya [[börek]]lerde iç malzemesi olarak tüketilir. Ayrıca meyvelerinden [[menengiç kahvesi]], yağından sabun([[bıttım sabunu]]) yapılır.

[[Türkiye]]'deki sıcak bölgelerde özellikle [[Ege]] ,[[Akdeniz Bölgesi|Akdeniz]] ve [[Güneydoğu Anadolu Bölgesi|Güneydoğu Anadolu]]'nun kırsal kesimlerinde yetişir.

Menengiç yörelere göre '''çitlenbik, çedene, çıtlık, çitemik, bıttım''' gibi farklı isimlerle anılır.

Örneğin [[Adana]]'nın [[Kozan]] ilçesinde '''Çıtımık''' olarak söyleniradlandırılır. [[Antalya]]'nın [[Akseki]] ve [[Manavgat]] ilçelerinde ''çöğre'' veya ''sakızlak'' adıyla anılır. [[Burdur]]'un [[Bucak]] ilçesinde '''çıtlık''' olarak söylenirdenilir. Kürtçe'deKürtçede ise Kezwan, Zazaca ise Kozun ve Qıznaw olaraktaolarak adlandırılmaktadır.