Yörük Ali Efe: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
k →‎Ayrıca bakınız: clean up, değiştirildi: == İlgili maddeler == → == Ayrıca bakınız == AWB ile
düzeltme AWB ile
13. satır:
[[1919]] senesinde grubu ile birlikte dağdan indi. O sıralar Yunan Ordusu [[İzmir]]'in ardından [[Aydın]] ve [[Nazilli]]'yi de işgal etmişti.
[[Dosya:Yörük Ali Efe Müzesi13.JPG|thumb|Yörük Ali Efe'nin mezarı]]
Yörük Ali Efe, [[Kıllıoğlu Hüseyin Efe]] ve bazı arkadaşları ile birlikte Aydın ilinin Çine ilçesi Yağcılar köyünde toplanarak [[16 Haziran]] [[1919]] tarihinde [[Sultanhisar]] ve [[Atça]] arasındaki Malgaç deresinin üstünden geçen [[Malgaç]] demiryolu köprüsü yanındaki [[Yunanlar|Yunan]] karakoluna baskın yaptı. Baskın sonunda karakol tümüyle imha edildi, cephane ve erzaklar ele geçirildi. Bu baskın [[Batı]] ve [[Güney]] [[Anadolu]]'da düzenli, bilinçli ve millimillî şuurla işgalcilere yapılan ilk baskın olarak kabul edilmektedir. Bu önemli başarı halka ümit ve cesaret vererek, düşmanın yurttan atılabileceğine olan inancını arttırarak Yörük Ali Efe'nin liderliğini perçinledi. Yunan Ordusu ise beklemediği bu baskın karşısında paniğe kapılarak [[Nazilli]]'deki kuvvetlerini [[Yakıp yıkma taktiği|yakıp yıkarak]] [[Aydın]] istikametine geri çekti.
 
Daha sonra 7. Tümen kumandanı [[Miralay]] [[Şefik Aker]]'in başkanlığında kurulan halk meclisinde oy birliğince alınan karar uyarınca Yörük Ali Efe'ye Aydın'ın kurtarılması emredildi. Emrindeki kuvvetlerle birlikte Aydın'ı geri aldı. Ancak takviye kuvvetlerle güçlenen Yunan ordusu [[Aydın]]’ı ikinci kez işgal etti. Köşk, Umurlu ve Dörtyol cephesi kurularak olağanüstü cesaretle, donanımlı ve sayıca çok fazla olan düşman kuvvetleri büyük kayıplara uğratıldı. Böylece düzenli ordu kurulana kadar yirmi aylık bir süre düşman kuvvetlerinin [[Aydın]] kanadından Anadolu içlerine ilerlemesi engellendi.
 
Düzenli ordunun kurulması üzerine Yörük Ali Efe, emrindeki savaş deneyimi çok iyi olan büyük bir grubu ile birlikte [[Türk Silahlı Kuvvetleri|TBMM Ordusu]]'na katıldı. [[Miralay|Milis Miralay]] rütbesiyle MilliMillî Aydın Cephesi Komutanı olarak atandı. Savaş sonunda başarılarından dolayı TBMM tarafından [[İstiklâl Madalyası|Kırmızı şeritli İstiklâl Madalyası]] ile ödüllendirildi.
 
Alçakgönüllü bir insandı. [[Kurtuluş Savaşı]]'ndaki rolü ile ilgili olarak yapılan övgülere verdiği şu cevabı her zaman hatırlanacaktır:
 
{{cquote|''Bazı kimseler savaş zamanında yapılan işlerin bir çoğunu bana ve başkalarına mal ederler. Bu yanlıştır. Bir kişinin, beş kişinin böyle büyük davalarda ne ehemmiyeti olur ki? Gönlünde vatan muhabbeti taşıyan her vatansever o günlerde bizim gibi düşünmüş, bizim gibi duymuş, ondan sonra da bizimle beraber olmuştur. MilliMillî mukavemette aslan payını kendine ayırmakta hata vardır. Bir elin sesi olur mu ki?''}}
 
[[Kurtuluş Savaşı]]ndan sonra [[İzmir]]'e yerleşti. [[1928]] senesinde, Kurtuluş Savaşı'nda bir süre karargahı olan [[Yenipazar]]'a taşındı. 1934 yılında [[Soyadı Kanunu]]'nun çıkmasından sonra "''Yörük''" soyadını aldı. [[1951]] senesinde, İzmir'de geçirdiği talihsiz bir tramvay kazasında bacaklarını kaybetti. [[1951]] yılında tedavi için gittiği [[Bursa]]'da vefat etti.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Yörük_Ali_Efe" sayfasından alınmıştır