Soyadı Kanunu: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k aile reisi açıklaması |
|||
12. satır:
'''Soyadı Kanunu''', her Türk vatandaşına bir soyadı taşıma yükümlülüğü getiren 2525 sayılı kanundur. [[İsviçre]]'den alınarak düzenlenen kanun{{fact}}, 21 Haziran 1934 tarihinde kabul edilmiş, 2 Temmuz 1934 günü [[T.C. Resmî Gazete|Resmi Gazete]]'de yayımlanmış ve 2 Ocak 1935′te yürürlüğe girmiştir. Bu kanunun kabulünden sonra soyadı, Türkiye’de kişilerin kimliğinin ayrılmaz bir parçası olmuştur. Soyadı Kanunu'nun kabulü, toplumsal alanda yapılan [[Atatürk Devrimleri]]'nden birisidir.
Kanuna göre söylerken ve yazarken ön ad önde, soyad sonda kullanılmalıdır. Edebe aykırı ve gülünç soyadlarının, aşiret, yabancı ırk ve millet isimlerinin, rütbe ve memuriyet bildiren isimlerin soyadı olarak alınmasına izin verilmez. Soyadı seçme görevi,
Yasanın amacı, o güne kadar kişilerin öz adlarının yanında bir soyadı yerine dini , sosyal ve ailevi unvanlar taşımalarının yol açtığı ayrımı ortadan kaldırmak ve nüfus işlemleri, askere alma, okul kaydı, tapu işlemleri gibi alanlarda yaşanan karışıklıkları gidermekti. Bu yasayı takiben 26 Kasım’da çıkarılan 2590 sayılı kanunla "''ağa''", "''hacı''", "''hafız''", "''hoca''", "''efendi''", "''bey''", "''beyefendi''", "''hanım''", "''hanımefendi''", "''paşa''", "''hazret''" gibi unvan ve lakapların kullanılması yasaklandı.<ref>{{haber kaynağı|başlık=Mecliste büyük bir gün: Sınıf farkını gözeten unvanlar yıkıldı|erişimtarihi=3 Ağustos 2013|gazete=Milliyet|tarih=27 Kasım 1934|sayfa=1}}</ref>
| |||