Münacaat: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok Etiket: tanım değiştirme |
Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
'''Münâcât''', hakiki manasıyla "yakarma, dilekte bulunma" anlamı taşır. [[Edebiyat]] terimi olarak ise Allaha yakarmak ve istekte bulunmak amacıyla yazılmış şiirlere denir.[[Mesnevi (edebiyat)|Mesnevilerin]] giriş kısımlarında [[Tevhid (edebiyat)|Tevhid]]'den sonra Münacaatlar yer alır. [[Divan Edebiyatı]]nda çoğunlukla her şair belirli bir sıra gözeterek münacaatları [[Divan (edebiyat)|divanlar]]ına eklemişlerdir. Münacaat bir tür olarak değerlendirilir
{{Kaynakça}}
== Dış kaynaklar ==
* Pala, İskender (1999 27.bas. 2016), ''Ansiklopedik Divan Şiiri Sözlüğü'', İstanbul:Kapı Yayınları, ISBN:9758950218, Sayfa:300
* Dilçin, Cem (1983) ''Örneklerle Türk Şiir Bilgisi'', Ankara:Türk Dil Kurumu Yayınları ISBN: 9789751604897
* Kurnaz, Cemal (1992) ''Münâcât Antolojisi'', Ankara:Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları:79 Sayfa: 1-15.
*
== Dış bağlantılar ==
* Macit, Muhsin, (2010) "Münâcât", ''Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. c.31 say. 563-565'' Online: [http://www.islamansiklopedisi.info/dia/pdf/c31/c310396.pdf]
▲* Yrd.Doç.Dr. Adem Çalışkan, “Bir Tür Olarak Münâcât ve İbrahim Şinâsî Efendi’nin ‘Münâcât’ının Tahlili / Munajat as a Genre and the Analysis of İbrahim Şinâsî Efendi’s ‘Munajat’ (Invocations)” , ''Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi / The Journal of International Social Research'', Volume: 9, Issue: 43, April 2016, pp. 88-139.
{{Türk tasavvuf edebiyatı}}
| |||