Emirgûneoğlu Yusuf Paşa: Revizyonlar arasındaki fark

Tahmaspkulu han, [[Erivan]](Revan) şehrinde dünyaya gelmiştir.  Gençliğinde mükemmel bir medrese eğitimi aldı. [[Safevi devleti]] hizmetinde önce sultan, sonra han ünvanıyla bulundu. Babasının [[1625]] yılındaki vefatının ardından, onun yerine Revan eyaleti beylerbeyi olarak atandı.

 

1630 yılında Hakkari emiri, Safevi devleti hükümdarı Şah Safi'ye mektup yazıp, Safevi devleti himayesine geçmek istedi. Safevi ordusu baş komutanı Rüstem Han Türkmen şahdan Van kalesini ele geçirmeye yönelik emir aldı. Osmanlı Devleti'nin Diyarbakır ve Erzurum beylerbeylerinin Van'a yardıma gitmeleri sonucu Şah [[Safi]], Tahmaspkulu Han'ı, Kelbeli Han ile birlikte Rüstem Han'ın yardımına yolladı. 

 

Bu gelişmeler sonrası gelişmelerden rahatsız olan ve atak bir politika izleyen Osmanlı hükümdarı[[ IV. Murad]], Revan'a sefer düzenledi. 200 bin kişilik bir orduyla, 26 Temmuz 1635 tarihinde Revan önlerine dayandı ve üç gün sonra top ateşine başladı. On gün süren top atışının sonunda şehri daha fazla savunamayacağını anlayan Revan beylerbeyi Tahmaspkulu Han, kaleyi 8 Ağustos 1635 tarihinde Osmanlı Sultanı IV. Murad'a teslim etti. Bunun üzerine sultan tarafından muhteşem bir merasimle huzura kabul edilen Tahmaspkulu Han, sonraki süreçte sultanın teveccühünü kazandı ve Sünniliği benimsemesinin ardından Yusuf ismini alarak Osmanlı hizmetine geçti.

 

Yusuf ismini alıp Osmanlı devleti hizmetine girdikten sonra, vezir rütbesiyle Halep beylerbeyliği'ne görevlendirildi. 2 ay sonra dikkat çekici hareketlerinden göze batarak Halep'teki görevinden azledildi ve payitahta çağrıldı. Sultan [[IV. Murad]]'ı İzmit'te karşılayan kafilenin içinde bulundu ve bir kadırgayla İstanbul'a geçti. Hemen ardından, kendisine bugün [[Emirgan]] olarak anılan Feridun Bey Bahçeleri muhitinde bir köşk, Ahırkapı’da bir saray ve Kâğıthane’de bir çiftlik tahsis edildi. İlerleyen zamanlarda, musikiye ve şiire olan ilgisi, eğlenceye ve sefahat işlerine olan düşkünlüğü sayesinde padişahın yakın adamlarından biri oldu. IV. Murad'ın 1640 yılındaki vefatından bir yıl sonra, 1641 yılında bölücü ve yıkıcı propaganda yaptığı iddiasından dolayı Sultan İbrahim'in emriyle idam edildi.