Kırım Seferi (1941-1942): Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
k Superyetkin, Kırım Seferi (1941–1942) sayfasını Kırım Seferi (1941-1942) sayfasına taşıdı
k Yazılış (((http://tdk.org.tr/index.php?option=com_yanlis&view=yanlis&kelimez=203))) AWB ile
113. satır:
Amiral Oktyabrski 8. Deniz Piyade Tugayı kuzeydoğu savunmasına, 7. Deniz Piyade Tugayını da merkez savunmaya yerleştirdi. Derleme birlikler de kanat savunmalarına -kuzey ve güney- yerleştirildi. Bu birliklerin toplam gücü 20 binden azdır. Amiral Oktyabrski, takviye kuvvet gelene kadar Alman ilerleyişini yavaşlatmak için 12 sahil bataryasına ve donanma toplarına, bir de 61 avcı uçağına bel bağlamıştır.<ref>R. Forczyk, ''Sevastopol 1942 - Von Manstein's triumph'' Sh: 10</ref>
 
Savunmanın fazlasıyla güçlendirilmesi üzerine General von Manstein kuvvetleri bölgeden alınarak kuzeyde görevlendirildi. Ancak bir sonraki taarruza hazırlık olmak üzere Nazi Almanyası'nın en ağır topu olan (bir demiryolu topu) 80&nbsp;cm. çaplı "[[Schwerer Gustav|Ağır Gustav]]"'ı bir sonraki taarruzda kullanmak üzere bölgeye getirdiler. Topun bölgeye ulaşması ardından Alman topçusu kenti beş gün boyunca bombaladı. Bu hazırlık ateşi ardından 17 Aralık'ta, altı Alman tümeniyle iki Romen tugayı, 1.275 top ve havan ile 150 tank ve 300 uçağın desteğinde ikinci bir taarruz başlatıldı. Bu ileri tarih, sert hava koşulları anlamına geliyordu, dolayısıyla Luftwaffe'nin operasyonları yürütülemedi. Hava akınlarının olmaması Sovyet savunmasının işine yaradı, bu süre içinde kent etrafındaki tahkimatları güçlendirmeye devam ettiler. Alman kuvvetleri 21 Aralık'ta Albay Kudyurov'un Severnaya Koyu'ndaki 40. Süvari Tümeni hattını iki kilometreden daha dar bir hatta yardılar. Yeni bölgeye intikal eden 79. Bağımsız Deniz Piyade Tugayı'nın da katıldığı bir karşı taarruzla bu Alman kuvvetleri geri atıldı.<ref>Erickson, Road to Stalingrad, 2003 Cassel Military Paperbacks Edition, Sh: 290</ref> Sivastopol'e yönelen ikinci taarruz girişimi de başarısız olmuştu. Sovyet karşı taarruzları tüm Mihver kuvvetlerini 4 Ocak 1942 tarihi itibariyleitibarıyla durdurmuştu.
 
Kuzeydeki taarruz planlandığı gibi gelişme gösterdi. Belbek deresi güneyindeki sırtlar alındı. Ancak doğudan yapılan taarruz, dağlık arazide giderek daraldı. Sovyet birliklerinin inatçı bir kararlılıkla savunduğu makineli tüfek yuvalarını ele geçirmek için yapılan çatışmalar, Alman birliklerinin taarruz gücünü zayıflatmıştır. Bununla birlikte Aralık ayının son günlerinde ileri unsurlar Stalin Tahkimatı yakınlarına kadar sokulmayı başardılar. Bu noktadan, topçunun Severnaya Koyu'nu ateş altına alması için atış kontrolü yapılabilecekti. Von Manstein anılarında, 73. Piyade Tümeni elinden alındığı için ihtiyatı olmadığını, elinde ihtiyat birliği olsaydı muharebeye sürüp Severnaya Koyu'na ilebileceğini belirtmektedir.<ref name="LV224"/>
127. satır:
Bu arada Kızıl Ordu birlikleri başarılı bir harekât gerçekleştirdiler. Bölgedeki zayıf Mihver kuvvetleri Feodosya'daki çıkarmayı ve Kızıl Ordu birliklerinin ileri hareketini engelleyememiştir ve Romen birlikleri de bir sonraki sabaha kadar bölgede toplanamamışlardır.<ref name="ref316">[http://books.google.com.tr/books?id=ufrkyLxcMwgC&printsec=frontcover&dq=%22lost+victories%22&hl=tr#v=onepage&q&f=false E. von Manstein, ''Lost Victories''] Sh: 226, 227</ref> Kerç alındığı gibi Evpatorya ve Feodosya da Kızıl Ordu birlikleri tarafından geri alındı. Bir süre için Kırım'daki tüm Alman birlikleri tehdit altına kaldı. Tüm ihtiyatların Feodosya ve Evpatorya'ya sevk edilmesi gerekiyordu.<ref name="lonesentry.com">[http://www.lonesentry.com/articles/ttt08/sevastopol.html lonesentry.com]</ref>
 
Kerç Yarımadası'nı savunmada bırakılmış olan Mihver kuvvetleri, General [[Hans Graf von Sponeck]] komutasındaki [[42. Kolordu (Almanya)|42. Kolordu]]'nun [[46. Piyade Tümeni]] ile iki Romen tugayından <ref name="ref120" /> ibarettir. General Sponeck, daha Kerç'teki Sovyet çıkarması üzerine Kerç Yarımadası'nı tahliye için izin istedi. Yarımada'nın dar kıstak bölgesinin, Parpaç'ın Sovyet kuvvetlerince kesilebileceğini düşünüyordu. Ancak von Manstein 46. Piyade Tümeni'nin geri çekilmesine onay vermemiştir. Von Manstein de Sovyet birliklerinin Kerç Yarımadası'nda sağlam olarak yerleşmesi durumunda Mihver kuvvetleri açısından Kırım'da ikinci bir cephe açılmış olacağını, bunun ise son derece tehlikeli bir durum yaratacağını, sonuç itibariyleitibarıyla Sivastopol'ü düşürmenin çok zaman alacağını düşünüyordu. Bu nedenle 42. Kolordu'ya, Kerç Yarımadası'ndaki Sovyet kuvvetleri tam olarak yerleşmeden taarruz etmesi ve bu kuvvetleri denize dökmesi emredildi. Öte yandan 46. Piyade Tümeni'nin durumunu sağlamlaştırmak için bölgeye takviye kuvvetler gönderildiği bildirildi. Bu birlikler, olası bir Sovyet çıkarmasına karşı Feodosya'ya gönderilmiştir. Bu tugaylar daha önce Simferopol civarında ve daha sonra da Kırım'ın doğu kıyılarında çatışmalara katılmışlardı. Ayrıca bu kuvvetlere ilaveten halen Kırım'da olan 73. Piyade Tümeni'nden bir alayın Geniçek'ten Feodosya'ya intikali emredildi. 28 Aralık'ta 46. Piyade Alayı, Kerç'in güney ve kuzey sahillerindeki bazı Sovyet birliklerini imha etmişti. Buna rağmen General Sponeck yine geri çekilme izni istedi. Yine Kerç Yarımadası'nın terk edilmesine izin verilmedi. Bu arada 54. Kolordu, Sivastopol'deki son taarruzu kesmiştir.<ref name="LV226"/><!---paragraf-->
 
İkinci bir Sovyet çıkarması Feodosya'da gerçekleştiğinde General Sponeck'in durumu daha da kritik bir hal almıştır. General Sponeck'in sorumluluğu üstlenmesiyle <ref>İbrahim Artuç, ''İkinci Dünya Savaşı'' cilt 1, Sh: 27</ref> Kızıl Ordu taarruzu karşısında, ağır silahlarının çoğunu geride bırakarak ve bir ricat muharebesi vererek geri çekildiler. Aslında General Sponeck'in geri çekilme emri, 11. Ordu Karargahı'nca bir telsiz mesajıyla iptal edilmişti. Ama bu telsiz mesajı yerine ulaşmadı,<ref name="ref316" /> ya da dikkate alınmadı. Sovyet kuvvetlerinin başlangıçtaki başarıları Sovyet komutanlığını Perekop Kıstağı yönünde ilerlemek için cesaretlendirmiştir. Sovyet birlikleri, bir savunma hattı kurulamadan önce tüm yönlerden Parpaç'a ilerledi.
149. satır:
== Parpaç'ta Sovyet taarruzları ==
 
Von Manstein'e göre Feodosya'da kazanılan zafere karşın Kırım halen Mihver kuvvetleri için güvenli değildir. Kerç Yarımadası'ndaki Sovyet kuvvetleri, her ne kadar halihazırda Parpaç Kıstağı gerisinde bloke edilmiş olsalar da ciddi bir tehdit oluşturmaktaydı. İstihbarat raporları 29 Ocak tarihi itibariyleitibarıyla Kerç Yarımadası'ndaki Sovyet kuvvetlerinin dokuz tümen, iki piyade tugayı ve bir tank tugayı kadar bir kuvvet haline geldiklerini göstermektedir. Üstelik hava fotoğrafları, Karadeniz'in kuzeydoğu limanlarında ve Kafkasya'daki havaalanlarında önemli Sovyet kuvvetlerinin toplanmakta olduğunu göstermektedir. Sivastopol'de de yeni topçu unsurları getirilmektedir.<ref>[http://books.google.com.tr/books?id=ufrkyLxcMwgC&printsec=frontcover&dq=%22lost+victories%22&hl=tr#v=onepage&q&f=false E. von Manstein, ''Lost Victories''] Sh: 229</ref>
 
Sonunda beklenildiği gibi 27 Şubat 1942'de hem Parpaç Kıstağı'nda hem de Sivastopol'de Kızıl Ordu taarruza geçti. Parpaç cephesinde, cephenin kuzey kesiminde Kızıl Ordu taarruzu epeyce bir ilerleme sağladıysa da bataklı arazide durduruldu. Şiddetli, aralıksız çatışmalar 3 Mart'a kadar sürmüştür. Kızıl Ordu taarruzu 13 Mart 1942'de sekiz piyade tümeni ve iki tank tugayıyla yeniden başladı. Sovyet taarruzu ilk üç günde 136 tank kaybetti, ancak taarruza devam edildi. 18 Mart'ta 42. Kolordu, güçlü bir taarruza daha karşı koyamayacağını rapor etmiştir. Aynı gün 22. Panzer Tümeni bu kesimde cephe gerisine ulaşmıştı. Von Manstein, bu zırhlı birliği kuzeyde oluşan girintiye karşı bir taarruzda kullanmaya karar vermiştir. Bu taarruzla iki ya da üç Sovyet ordusunun kuşatılması ve diğer yandan başlangıçtaki esas muharebe hattının tekrar ele geçirilmesi amaçlanmaktadır. Kanatlardan 46. Piyade Tümeni ve 170. Piyade Tümeni tarafından desteklenen taarruz 20 Mart 1942 tarihinde başlatıldı. Ancak muharebe deneyimi yetersiz olan 22. Panzer Tümeni, sabahın sisinde, her iki yanındaki piyade tümenlerini geride bırakarak dosdoğru Sovyet birliklerinin içine daldı. 42. Kolordu tarafından çekip çıkarılana kadar mevcudunun üçte birinden fazlasını kaybetti.<ref>[http://books.google.com.tr/books?id=ufrkyLxcMwgC&printsec=frontcover&dq=%22lost+victories%22&hl=tr#v=onepage&q&f=false E. von Manstein, ''Lost Victories''] Sh: 228</ref>