Tevhit: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
ÖÇS (mesaj | katkılar)
ÖÇS (mesaj | katkılar)
12. satır:
 
İbrahimi dinlerde tanrı [[kişisel tanrı]] olarak nitelendirilir. Örneğin Allah öfkeli (celal), Mütekebbir ([[kibir]]lenen), Sabur (Sabreden) ve Müntakim (intikam alan)dir.
 
Tektanrıcılığın 4000 yıl kadar önce eş zamanlı olarak mısır, babil ve hint toplumlarında ortaya çıkmaya başladığı ifade edilmektedir.
 
[[Orhan Gökdemir]]'e göre tek tanrılı dinlere gidiş bir dinde sadeleşme ve devrim hareketidir. Bu devrim eski dini anlayışları dümdüz ederek yıkar. Ancak başlangıçta görülen hızlı bir yıkım sonrasında devrim yavaşlar ve eski pagan inançlar yeni kimliklere bürünerek yeniden ortaya çıkarlar. Musevilik, İsevilik ve Muhammedilik kurucuları kadar bu karşılaşmanın da ürünü olan dinlerdir.<ref>Orhan Gökdemir, Din ve Devrim s 25-32</ref>
 
İslâm toplumunda Allah inancının belirli değişimler geçirdiği, [[Kur'ân]] ve [[hadis]]lerde [[Gök katları|gökyüzü]]nde [[arş]]'ta oturan ve belirli [[kişisel tanrı|insani sıfatlar taşıyan]] Allah inancının [[Kelam]]cılar tarafından sorgulanarak ve farklı [[mezhep]]lerin ortaya çıktığı görülür:
Satır 26 ⟶ 22:
 
*Ortodoks İslam [[kelam]]cıları Allah'a mekan izafe edilmesini, tanrının değişim ve [[antropomorfizm|antropomorfik]] görünümler sergilemesini (Tanrı'nın insana benzetilmesi, [[Hulul]]) kesin bir dille reddederler. Tevrat’taki "Yakup ile güreşe tutuşan [[Tanrı]]" (Hoşea 12:3) ve Hristiyanlık üçlemesindeki "Baba Tanrı" figürü eleştirilir. [[Kelâm]]cılar Kur'ân ve kudsi [[hadis]]ler gibi İslâmî kaynaklarda kullanılan Allah'a mekân (gök, arş (taht) (Taha-5 ve Araf 54)) izafe etme <ref>http://www.hadisler.com/?pid=p&id=3845&mcid=262</ref> ve “Allah’ın eli” Allah’ın yüzü”, "insanın [[Rahmân]] suretinde yaratılması" <ref>Buhari İstizan, 1</ref><ref>Müslim 1, 115</ref> gibi ifadelerle Allah'ın işitmesi, görmesi gibi ifadeleri mecaz veya mahiyeti bilinemeyen ifadeler olarak tanımlarlar.<ref>http://www.risaleakademi.com/guencel/alntlar/risale-i-nur/2098-24-mektubun-erh-ve-zah</ref>
 
Tektanrıcılığın 4000 yıl kadar önce eş zamanlı olarak mısır, babil ve hint toplumlarında ortaya çıkmaya başladığı ifade edilmektedir. [[Orhan Gökdemir]]'e göre tek tanrılı dinlere gidiş bir dinde sadeleşme ve devrim hareketidir. Bu devrim eski dini anlayışları dümdüz ederek yıkar. Ancak başlangıçta görülen hızlı bir yıkım sonrasında devrim yavaşlar ve eski pagan inançlar yeni kimliklere bürünerek yeniden ortaya çıkarlar. Musevilik, İsevilik ve Muhammedilik kurucuları kadar bu karşılaşmanın da ürünü olan dinlerdir.<ref>Orhan Gökdemir, Din ve Devrim s 25-32</ref> Tek tanrılı dinlerde eski ilahların bir kısmı melek, cin, şeytan, aziz ve peygamberlere dönüştürülmüşlerdir. Yeniden kurgulanan mitolojik anlatımlarda [[Sümer]]lilerin eski tanrılarının tek tanrılı dinlerde [[Hızır]], [[İlyas]] gibi peygamberlere ya da azizlere, velilere ve hatta [[melek]]lere, cinlere dönüştüğü görülebilmektedir.<ref>http://www.sabitfikir.com/fikrisabit/dunyanin-tek-ve-en-buyuk-hikayesinin-kesfedilisi</ref> [[Allah'ın isimleri]]nden bir kısmı da eski ilahlara verilen isimlerle ortak köklere sahip isimlerden oluşur.
 
==Tevhit açısından Allah'ın isim ve sıfatları==
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Tevhit" sayfasından alınmıştır