Robert A. Millikan: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
yazım yanışı
k →‎Elektronun yükü: Düzeltme, yazış şekli: tamsayı → tam sayı AWB ile
54. satır:
Sonuçlarının 1910’da ilk defa basılmasından sonra, bu durumla çelişen gözlemlerde bulunan Felix Ehrenhaft ile aralarında bir anlaşmazlık başladı.
 
Deney düzeneğimi geliştirdikten sonra Millikan ufuk açıcı çalışmasını 1913’te yayınladı. Fizikteki temel sabitlerden birinin temel yükünü ve kesin değerini bilmek büyük önem taşır. Deneyinde iki metal elektrot arasında yerçekimine karşı askıda kalan minik, yükü yağ damlacıklarının üzerlerindeki kuvvetleri ölçmüştür. Elektrik alanı bilindiğinden damlacıkların yükleri belirlenebilmektedir. Millikan deneyini birçok damla için tekrarlayarak göstermiştir ki sonuçlar yaygın olarak bilinen bir değerin (1,592 × 10<sup>−19</sup> coulomb), bir elektronun yükünün, tamsayıtam sayı katlarını vermektedir. Bu değer modern değer olan 1,602.176.53(14) x 10<sup>−19</sup>'dan daha düşüktür, ki bu büyük ihtimal ile Millika’nın doğru olmayan viskozite değeri kullanması nedeniyle olmuştur.
 
Zamanında Millikan’ın oil-drop deneyleri atomaltı parçacıkların varlığını kesinleştirmeye başlasa da bu konuda herkes hemfikir olmamıştır. [[1897]]’de katot ışınları ile yapılan deneylerde, [[J.J. Thomson]] negatif yüklü “zerreler” bulmuş ve bunların yük kütle oranının hidrojen iyonundan 1840 kat daha fazla olduğunu söylemiştir. Benzer sonuçlar [[George FitzGerald]] ve [[Walter Kaufmann]] tarafından da bulunmuştur. O zamanlar bilinenler büyük çoğunluklar elektrik ve manyetizm ile ilgiliyken, aynı ışığın özelliklerinin onu foton huzmesi olmarak görmek yerine sürekli bir dalga olarak ele alınması ile açıklanması gibi, yükün sürekli bir değişken olduğu şeklinde açıklanması mümkündür.