Leonardo Donato: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Çalışma şablonu çıkarıldı |
düzeltme AWB ile |
||
7. satır:
| hüküm_süresi = 10 Ocak [[1606]] – 16 Temmuz [[1612]]<br/>6 yıl 6 ay 6 gün
| taç_giymesi =
| önce_gelen = [[Marino Grimani
| sonra_gelen = [[Marcantonio Memmo]]
| veliaht =
28. satır:
[[Dosya:Doge_Leonardo_Donà.png|thumb|200px|Leonardo Donato arması]]
'''Leonardo Donato''' (veya ''Donà'')(d. 16 Temmuz [[1612]], [[Venedik]] - ö. 16 Temmuz [[1612]], Venedik). 26 Nisan [[1595]] – 16 Temmuz [[1612]] dōneminde Venedik Cumhuriyeti "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 90'inci dükadır.
Doçe [[Marino Grimani]]'nun 25 Aralık [[1605]]'de ölümünden sonra Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yapılan seçim oturumu üç önemli ve eşit güçlü görünen aday bulunduğu ve seçmenlerin oylamada Doçe seçmek için yeterli çoğunluk sağlayacak şekilde oylarını vermedikleri için uzadı. Bu uzun oturum ve çok sayıda oylamadan sonra bir uzlaşma ortamı ortaya çıktı. 10 Ocak 1606 da Leonardo Donato seçmenlerin ekseriyetinin oyları ile Venedik Cumhuriyeti Doçesi seçildi ve o gün Doçelik tahtına çıktı. 6 yıl 6 ay 6 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 16 Temmuz [[1612]]'de 78 yaşında Venedik'te vefat etti.
Gayet koyu; ateşli inançlı ve Katolik dinsel doktirinlerini gayet iyi bilip uygulayan dindar Katolik Hıristiyandı. Gençliğinde bir koyu Katolik keşişmiş gibi iffetlilik ve herhangi bir kadınla birlikte olmamak için yemin ettiği için hayatı boyunca hiç evlilik yapmamıştır.
Doçelik döneminde en önemli sorun, bir önceki doçe [[Marino Grimani]]'nin politikası dolayısıyla ortaya çıkan Donato'nun doçelik dönemi başından itibaren devamlı olarak ilgisini gerektiren politik problem, Papa [[V. Paulus]]'un Venedik'e dinden cikartma yani {{enterdi]] etme cezası uygulama tehdidi yapmasi ve 1606-1607 gerçekten Venedik Cumhuriyeti'ni enterdi etmesi ve tüm Venedik halkı için afaroz uygulaması olmuştur.
==Hayatı==
44. satır:
Leonardo gençliğinde iyi bir eğitim aldı. Bu onu iyi bir kitap sever yapmıştır. Yüksek eğitimini [[Padova Üniversitesi]] ve [[Bologna Üniversitesi]]'nde yapmıştır ama doktora almamıştır. Buna rağmen okuma sevgisi ve kitap severliği devam etmiştir. Yaşlılığında gayet iyi donatılmış şahsi kütüphanesinde sadece çok çeşitli konularda basılı eserler değil (diğer Venedikli şahsi kütüphanesi bulunan zenginlerin aksine) nadir bulunan haritaların ve yazma eserlerin de bulunması onun yaşam hikayesinin yazarlarının (örneğin aynı dönemde yaşamış Andrea Morosini) ilgisini çekmiştir..
Leonardo gençliğinde iyi bir eğitim aldı. Bu onu iyi bir kitap sever yapmıştır. Yüksek eğitimini [[Padova Üniversitesi]] ve [[Bologna Üniversitesi]]'nde yapmıştır ama doktora almamıştır. Buna rağmen okuma sevgisi ve kitap severliği devam etmiştir. Yaşlılığında gayet iyi donatılmış şahsi kütüphanesinde sadece çok çeşitli konularda basılı eserler değil (diğer Venedikli şahsi kütüphanesi bulunan zenginlerin aksine) nadir bulunan haritaların ve yazma eserlerin de bulunması onun yaşam hikayesinin yazarlarının (örneğin aynı dönemde yaşamış Andrea Morosini) ilgisini çekmiştir.
Bundan sonra Leionardo ticaretle ilgilendi ve 14 yil babasinin Vendik'deki calisma yerinde yazismalarini ve hesaplarini o idare etti. Fakat devlet hizmetine girmek istemekteydi. Babasi Venedikte Vali Yardimicisi oldugunda 1556-1558'de babasina sahsi profesyonel danisman-asistan olarak gorev yapmaya basladi. Bu gorev yaparken Kibris'ta Venedik idaresinin iligilendigi her turlu konuda yaptigi isler hakkinda (ornegin adada tarim uretimi, beklenebilinen Osmanli saldirilarina karsi adanin savunmasi gibi) cok ayrintili olarak devamli olarak yaninda bulundurdugu defterlere notlar isledigi dikkati cekti. Bu arada felsefe bilgisi ile yakindan ilgilendi ve hic beklenmedik olarak felsefe yakindan ilgili bir Venedikli zengin genc olarak bir cok gozlemcinin dikkatini ustune cektigi o zamandan kalan belgelerden anlasilmaktadir.
Satır 53 ⟶ 51:
The real career of D. in the Government of the Republic began March 29, 1561, when he was elected to the wise orders. 'Then he was initiated to the judicial and administrative positions, which made up the training of the future politician. He was elected in September 1561 to the College of the twelve, shortly after, in April 1562, was elected to the Official Cattaver; then, in October 1567, the official Cazude, and finally, in April 1569, povveditore of comun '(Seneca, p. 28). D. moving with easiness in the constitutional order, not only by virtue of the practice done with his father, but because he wanted to study it directly, making annotations on the judiciary which most interested him: are numerous writings that there are remained. D. boasted a great eloquence, serious, tight in the arguments, devoid of grandstanding dialectical, which allowed him to establish itself in a sensitive assembly oratorical virtues which the Senate. The great recognition came soon. On 29 July 1569, just thirty years old, he was appointed ambassador of the Republic to the most powerful prince of Europe, Philip II, king of Spain.
-->
Satır 60 ⟶ 56:
===Doçelik dönemi===
Doçe [[Marino Grimani]] 25 Aralık [[1605]]'de ölünce 41 seçmenden oluşan Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. Leonardo Donato yanında iki diğer önemli aday bulunmaktaydı. (Bunlardan birisi [[Marcantonio Memmo]] Leonardo Donato'yu takiben Doce seçildi.) İlk oylamalarda gerekli çoğunluk bulunamadığı için bu konseyini oturumu uzun sürduü, En sonunda 10 Ocak 1808'da Leonardo Donato hemen hemen ekseriyetin oyu ile Venedik Cumhuriyeti Doçesi seçildi ve Doçelik tahtına oturdu.
Yeni Doçe Leonardo Donato gayet dindar ve Katolik Kilisesi doktirinleri ve kilise hukuku hakkında derin bilgilere sahip bir kişi idi. Ama Doçe Papa'nın dinsel prensip ve doktrinlere uygunsuz tedbirler almasi ve kararlar vermesi halinde hiç ödün vermeden Papa aleyhtarı olmaktan çekinmemekte idi.
Papalık Devleti ile Venedik Cumhuriyeti arasındaki büyük anlaşmazlık 1606da Venedik arazilerinde bulunan iki Katolik kilisesi mensubu papazın Venedik otoriteleri tarafıından ufak hırsızlıkla itham edilip tutuklaması ile ortaya çıktı. Papalık, Katolik papazların ancak Katolik Kilisesi hiyerarşisi tarafından suçlanıp kilise mahkemelerinde Kilise Kanunlarına göre yargılanabilicekleri hakkında Papalığın Vendik'de geleneksel imtiyazları olduğunu iddia etmekteydi. Onun için gayet bir sert tavırla Venedik Cumhuriyeti'nin bu iki papazın alelade mahkemelerde yargılanmasının durdurulamasını ve tutukluların kilise yetkilileri eline salıvermesinin gerekli olduğu şeklinde Venedik devletine gayet sert bir nota vererek özel talepler yaptı. Venedik Cumhuriyeti kendi sınırları içinde hiç kimsenin vw hiç bir yabancı kurumun özel ayrıcalıkları olmaması prensibine çok önem vermekteydi. Özellikle yüzyılarca gelenekten dolayı özel ayrıcalıkları olduğunu iddia eden kurumun Papalık gibi güçlü ama Venedik'in dışında olması Venedik Doçesini Venedik prensiplerine uymaya daha da zorlamıştı. Aynı tarihte Venedik Cumhuriyeti, Katolik Kilisesi'nin Venedik Cumhuriyeti'ne ait arazilerde Katolik Kilisesinin hiç Venedik otoritelerinden izin istemeden gayrimenkul arazi ve bina satın alıp satma hakkının bulunmadığını kabul eden bir kanun çıkarttı. Papalık bu yeni Venedik kanununu yüzyıllarca geçerli olmuş olan uygulama geleneklerine ve Katolik Kilisesi'nin kilise hukukuna karşı olduğunu belirttip Venedik Cumhuriyeti'nin bu kanunu geçersiz olduğunu ilan edip bu yeni kanunu kaldırmasını talep etti. Venedik Cumhuriyeti, Papalığın yaptığı bu talep ve istekleri kabul etmedi. Bunun üzerine Katolik Kilisesi lideri olarak Papa [[V. Paulüs]] Venedik Cumhuriyeti'ndininden çıkartılacaktır tehdidinde bulundu. Venedk Doçesi ve Venedik Cumhuriyeti Papalığın bu tehdidine önem vermeyip Papalık taleplerini tekrar redettiğini bildirdi. Bunun üzerine Papa V. Paulus 1606da Venedik'i dinden çıkartma olan [[enterdi]] cezası altına koydu.
Venedik Cumhuriyeti Doçesi Leonardo Donato Papa'nın bu enterdi ve hatta afaroz cezasına hiç aldırmaz göründü, Venedikli papazların kilise ayinlerindeki görevlerini ve diğer papazlık görevlerini eskisi gibi ifa etmelerinde devam etmelerini sağladı. Doçenin bu kararı Venedikli Servito Tarikatı'ndan bir keşiş olan ve çok kesin polemik dinsel makaleler yayınlamış olan Paolo Serpi tarafından desteklendi. 1606da Doçe Leonardo Donato keşiş Paolo Serpi'yi Venedik devlet idaresine teoloji ve kilise hukuku konularinda baş danışman olarak atadı.
Bir yıl sonra Fransa Papalık ve Venedik arasındaki anlaşmazlığı çözmek için aracılık yapmaya başladı ve iki taraf arasında uzlaşmayı sağlayan bir formül teklif etti. Bu uzlaştırıcı formül ile Venedik Cumhuriyeti'nin normal hukuk düzenleri karşısında hiç bir Venedik vatandaşı için şahsa özel ayrıcalik bulunmadığı prensibi tekrar tasdik edildi. Fransa aracılığı ile Papalık ve Venedik Doçesi Leonardo Donato Katolik Hıristiyanlığa olan içten inancını ve bu dinin teolojik ve kiilise hukuku doktrinleri hakkında gayet derin bilgisi olduğunu açıkça gösterdi ve Venedik'i bu enterdi ve afaroz cezasının aksi tesirlerinden kurtadı.
Satır 86 ⟶ 82:
== Dış bağlantılar==
* Cozzi, Gaetano (1991) "Doná, Leonardo" maddesi, ''Dizionario Biografico degli Italiani - Cilt:40' Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, Online:
{{başlangıç kutusu}}
Satır 100 ⟶ 96:
{{DEFAULTSORT:Donato, Leonardo}}
[[Kategori:1535 doğumlular]]
[[Kategori:1612 yılında ölenler]]
| |||