Paolo Veronese: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Noyder (mesaj | katkılar)
yeni
 
Noyder (mesaj | katkılar)
\y
20. satır:
| sanateğitimi = Verona Ekolu,<br/> Ustasi: Antonio Badille
| etkinyılları =
| katıldığıakımlar = [[Rönesans]], [[ManneryistManiyerizm]]
| ünlüyapıtları = ''[[Kana'da Düğün|Kana'da Düğün (Nozze di Cana)]]''<br/>''[[Levi Evinde Ziyafet|Levi Evinde Ziyafet (Cena a casa di Levi)]]''
| etkilendikleri = [[Titian]]
28. satır:
}}
 
'''Paolo Veronese''', asıl adı '''Paolo Caliari''' ([[1528]], [[Verona]] - [[19 Nisan]] [[1588]]), geç Rönesans döneminde [[Manneriyerist]maniyerizm] stildestilinde çalışmış [[Venedik]]li ressam.
 
== Çocukluğu ve ilk gençliği ==
 
Paolo Veronese "Paolo CaliariCaliarı" adı ile büyük olasılıkla ve elimize geçen Verona'da yapılmış bir nüfus sayımı sonucuna göre 1528'de Venedik Cumhuriyeti yönetimi altında bulunan [[Verona]] şehrinde doğdu. Babası Piero di Gabrielle kendi babasının sanatı olan anıtsal taş yontmacılığı (it. "spezapreda") yapmakta ve mimar olarak çalışmakta idi. ve çıraklıkÇıraklık-kalfalık eğitimi veren bir taş yontma atalyesiatölyesi vardı. Ev kadını olan annesinin adı Catarina idi ve annesi bir asilzade olan Antonio Caliari'nin gayrimeşru kızı idi. Ailenin 10 çocuğu olmuştu. Paolo bunlardan 5. idi ve en genç olan kardeşi olan Benedetto ile arasında 10 yaş fark bulunmaktaydı. Paolo cocukçocuk ve gençken, babasının mesleğinin ismi ile Paolo Spezapreda olarak anılmaktaydı ama gençliğinde annesinin asilzade babasıninbabasının ismi olan "CaliariCaliarı" ismini kullanmaya başladı.
 
Paola daha çok gençken Verona'da babasının taş yontma atölyesinde çırak olarak çalışmaya başladı. Bu atölyedeki çalışmalarından röliyef şekilindeki süsler yapmayı ve insan figürleri yontmak için de insan vücudu anatomisini iyice öğrendi. Bu çalışmalarında büyük bir yetenek gösterdiği için babası onunonu, babadan gelme kalıtsal olarak yerel bir ressam olan ve bir öğretici resim atölyesi bulunan, amcası Antonio Badille yanına çırak ressam olarak verdi. Paolo burada geleneksel çırak-kalfa-usta ressam eğitimi süreci içinde gayet iyi bir resimcilik ve resimlerde boya kullanma gelenekleri eğitimi aldı. Amcasının atölyesinde çalışan diğer yerel Verona Ekolü'ne dahil olan ve fresko ve tablo ressamları olan Giovanni Maria Falconetto, Domenico ve Francesco Morone, Girolamo Dai Libri, Giovanni Francesco Caroto, Francesco Torbido vb ile birlikte çalışarak gayet derin bir ressamlık eğitimi gördü. Perspektif ve mimarı şekiller çiziminde geniş tecrübe kazandı. Hazırladığı insan figürlerinin gayet zarif, tabii ifadeli, ve vakarlı görünüp ve hayata yakın olmalarını öğrendi. Daha yaşı 20'ye varmadan kalfalık ve erken ustalık dönemlerinde Verona'da yetenekli yerel bir ressam olarak isim yaptı. Evlerin ön cephesini resimlerle süslemek için ve Verona'da bulunan semt kiliselerinin sunak ve duvar resimlerini ve tablolarını yapmak için siparişler almaya başladı. Hazırladığı sunak resimleri arasında 1548'den önce Bevilacqua-Lazise ailesini Şapeli için hazırladığı sunak tablosunun Veronese'nin ilk resim şaheseri olarak sanat kritikleri tarafından kabul edilmektedir.
 
1543'de hocası Badile'ye verilen sipariş üzerine hazırlanan bir kilise sunak tablosu belirli kısımlarınin değişik ve tablonun kalan kısımlarından çok daha çekici olması, bunlarin daha 15 yaşında olan çırak Paolo eliyle hazırlanmış olduğu kabul edilmektedir. Anlaşılmaktadır ki gayet yüksek yetenekli Paolo'ya Badile atölyesinin artık yeni bir şey öğretmeye yeterli 0 olamamaktaydi. Bu nedenle olacak, 1544'de Paolo aBadile'nin atölyesinde çırak ressam olmaktan ayrıldı. <ref>Sonradan Paolo amcasının kızı yani kuzeni ile evlenerek Badile onun kayınpederi olmuştu.</ref> <ref>Rearıck, W. R. (1088) ''The Art of Paolo Veronese 1528–1588'', National Gallery of Art, Sayfa: 20 {{ing}}</ref>
 
== Gençliği ==
 
[[FileDosya:Paolo Veronese, The Conversion of Mary Magdalene.jpg|thumb|300px|''[[TheMecdelli ConversionMeryem]]'in of Mary MagdaleneDonusmesi]]'', cyak. 1548]]
<!--
[[File:Paolo Veronese, The Conversion of Mary Magdalene.jpg|thumb|300px|''[[The Conversion of Mary Magdalene]]'', c. 1548]]
By 1541, Veronese was apprenticed with [[Antonio Badile]], who was later to become his father-in-law, and in 1544 was an apprentice of [[Giovanni Francesco Caroto]]; both were leading painters in Verona.<ref name="Penny, 331"/> An altarpiece painted by Badile in 1543 includes striking passages that were most likely the work of his fifteen-year-old apprentice; Veronese's precocious gifts soon surpassed the level of the workshop, and by 1544 he was no longer residing with Badile.<ref>Rearick, page 20, 1988.</ref> Although trained in the culture of [[Mannerism]] then popular in [[Parma]], he soon developed his own preference for a more radiant palette.<ref>Bussagli, Marco: "The XVI Century", ''Italian Art'', page 206. Giunti Gruppo Editoriale, 2000.</ref>
 
In his late teens he painted works for important churches in Verona, and in 1551 he was commissioned by the Venetian branch of the important [[Giustiniani]] family to paint the altarpiece for their chapel in the church of [[San Francesco della Vigna]], which was then being entirely rebuilt to the design of [[Jacopo Sansovino]]. In the same year he worked on the decoration of the Villa Soranzo near [[Treviso]], with his fellow Veronese [[Giovanni Battista Zelotti]] and [[Anselmo Canneri]]; only fragments of the frescos remain, but they seem to have been important in establishing his reputation. The description by [[Carlo Ridolfi]] nearly a century later mentions that one of the mythological subjects was ''The Family of Darius before Alexander'', the rare subject in Veronese's grandest treatment of secular history, now in the [[National Gallery, London]].<ref>Penny, 331, 379</ref>
 
In 1552 Cardinal [[Ercole Gonzaga]], great-uncle of the ruling [[Guglielmo Gonzaga, Duke of Mantua]], commissioned an altarpiece for [[Mantua Cathedral]] (now [[Caen]], France), which Veronese painted ''in situ''. He doubtless used his time in [[Mantua]] to study the ceilings by [[Giulio Romano]]; it was a painter of ceiling frescos that he would initially make his mark in Venice, where he based himself permanently from the following year.<ref>Penny, 331; Freedberg, 551 and ''passim'' in the following pages on the influence of Romano.</ref>
 
 
-->
== Venedik ==
[[Dosya:Palazzetto del Veronese (Venice).jpg|thumb|200px|right|Veronese'nin Venedik'deki konagi "Palazzetto del Veronese"]]
 
[[FileDosya:Paolo Veronese - St Mark - WGA24798.jpg|thumb|left|300px|''StSan MarkMarco'', [[Venedik'te "San Sebastiano, Venice|Kilisesi"nde San Sebastiano]]Marko'nin duvar tablosu (1556–57)]]
<!--
[[File:Paolo Veronese - St Mark - WGA24798.jpg|thumb|left|300px|''St Mark'', [[San Sebastiano, Venice|San Sebastiano]] (1556–57)]]
 
Veronese moved to Venice in 1553 after obtaining his first state commission, ceilings in fresco decorating the ''Sala dei Cosiglio dei Dieci'' (the Hall of the [[Council of Ten]]) and the adjoining ''Sala dei Tre Capi del Consiglio'' in the [[Doge's Palace, Venice|Doge's Palace]], in the new rooms replacing those lost in the fire of 1547. His panel of ''Jupiter Expelling the Vices'' for the former is now in the [[Louvre]]. He then painted a ''History of Esther'' in the ceiling for the church of [[San Sebastiano, Venice|San Sebastiano]] (1556–57). It was these ceiling paintings and those of 1557 in the [[Biblioteca Marciana|Marciana Library]] (for which he was awarded a prize judged by Titian and Sansovino) that established him as a master among his Venetian contemporaries.<ref>Penny, 331; Dunkerton, Jill, et al.: ''Durer to Veronese: Sixteenth-Century Painting in the National Gallery'', page 125. National Gallery Publications, 1999.</ref> Already these works indicate Veronese's mastery in reflecting both the subtle foreshortening of the figures of [[Correggio]] and the heroism of those by [[Michelangelo]].<ref>Rearick, page 50, 1998.</ref>
 
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Paolo_Veronese" sayfasından alınmıştır