'''Ebû Hanîfe''' (d. [[5 Eylül]][[699]]/[[Hicrî]] 80 - ö. [[14 Haziran]][[767]]/[[Hicrî]] 150)<ref>[http://www.iranicaonline.org/articles/abu-hanifa-noman-b ''ABŪ ḤANĪFA'', Encyclopedia Iranica]</ref> ([[Arapça]]: {{Arap yazısı|أبو حنيفة النعمان}}, '''Ebû Hanîfetu'l-Nu’man'''), ''Tam adı:'' ([[Arapça]]: {{Arap yazısı|نعمان بن ثابت بن زوطا بن مرزبان|ar}}, '''Nu`mān ibn Thābit ibn Zūṭā ibn Merzubān'''); [[İslam]] dininin dört fıkıh mezhebinden birisi olan [[Hanefi mezhebi]]nin kurucusu ve [[Sünni]] [[fıkh]]ının en büyük üstâdı sayılan [[İslam]] [[fıkıh]] ve [[hadis]] bilgini. Asıl adı "Nu’man İbn-i Sâbit" olup sevenlerince ismi ''"İmâm-ı Â’zam"'' unvanıyla birlikte anılır.
== Hayat hikâyesi ==
Ebû Hanîfe, Milâdî 699 / [[Hicrî]] 80 yılında, zamanının önemli bilim merkezlerinden olan [[Kûfe]]'de doğdu. Babasının adı Sabit, dedesinin adı Zûta'dır. Ebû Hanîfe'nin ''"Hanîfe"'' künyesini nereden aldığı konusu açık değildir. ''Ebû Hanîfe'' ismi, [[Arapça]] ''"Hokka/Divit/Kalem Babası"'' anlamına gelmektedir. Bu ismin [[Arapça]]'daki ''gönülden tertemiz şekilde iman eden'' anlamındaki ''hanîf'' sözünden 'hanîflerin babası'' şeklinde onun öğrencileri tarafından kullanılmış olması muhtemel görünmektedir.{{olgu}}
