Siyasetçi: Revizyonlar arasındaki fark

'''Siyasetçi''' ya da '''politikacı''', ([[Eski Yunanca]]'da πόλις, "[[Polis (şehir)|polis]]" kökenlidir.) parti siyasetinde aktif olan ya da hükûmette görev yapan veya görev yapmak isteyen kişi. Demokratik ülkelerde politikacılar bir [[siyasi parti]] içerinde veya bağımsız olarak hükûmete gelmek için seçmenler tarafından seçimler yoluyla seçilirler. Ayrıca siyasetçiler bu göreve bazen istifa eden. ölen ya da görevden alınanları yerine geçici veya daimi olarak da gelebilirler. Demokratik olmayan ülkelerde iktidara ulaşmak için randevu, rüşvet, devrim ve entrikalar gibi diğer çeşitli araçlar kullanılır. Bazı siyasetçiler hükûmet sanatı ya da biliminde oldukça deneyimlidirler. <ref>{{Cite web|title = politician {{!}} someone who is active in government usually as an elected official|url = http://www.merriam-webster.com/dictionary/politician|website = www.merriam-webster.com|accessdate = 2 Ekim 2015}}</ref> Politikacılar kendi halk yönetecek politikaları ya da yasaları oluşturur, destekler veya uzatılmasını sağlarlar. Geniş anlamda, bir "politikacı" [[Bürokrasi|bürokratik]] herhangi bir kurumda [[Güç (sosyal ve politik)|siyasi iktidar]] elde etmek isteyen herkes olabilir.

Siyasetçiler konuşmaları ya da kampanya reklamlarındaki söylemleri ile tanınırlar. Özellikle seçmenlere aşina oldukları politik pozisyonlarını geliştirmelerine izin veren ortak temalar kullanmaları ile bilinirler.<ref>Jonathan Charteris-Black, ''Politicians and rhetoric: The persuasive power of metaphor'' (Palgrave-MacMillan, 2005)</ref> Politikacılar gerekliliği nedeniyle medyanın uzman kullanıcıları haline gelirler. <ref>Ofer Feldman, ''Beyond public speech and symbols: Explorations in the rhetoric of politicians and the media'' (2000).</ref> 19. yüzyılda siyasetçiler, posterlerin yanı sıra gazeteler, dergiler ve broşürleri de yoğun şekilde kullanmışlardır.<ref>Robert J. Dinkin, ''Campaigning in America: A History of Election Practices'' (1989) [https://www.questia.com/library/1904945/campaigning-in-america-a-history-of-election-practices online]</ref> 20. yüzyılda radyo ve televizyon dallarına geçerek televizyon reklamlarını bir seçim kampanyasının en pahalı parçası haline getirmişlerdir.<ref>Kathleen Hall Jamieson and Keith Spillette, ''The Press Effect: Politicians, Journalists, and the Stories that Shape the Political World'' (2014)</ref> 21. yüzyılda internet ve akıllı telefonlara dayalı sosyal medyaya giderek, bunlara daha fazla dahil oldular.<ref>Nathaniel G. Pearlman, ''Margin of Victory: How Technologists Help Politicians Win Elections'' (2012) [https://www.questia.com/library/120087477/margin-of-victory-how-technologists-help-politicians online]</ref>

Bir kere seçildiklerinde, politikacılar hükûmet görevlisi olur ve siyaset yanlısı olmayan kalıcı bir bürokrasi ile uğraşmak zorundadır. Tarihsel olarak, her iki tarafın uzun vadeli hedefleri arasında ince bir çatışma olmuştur. <ref>Joel D. Aberbach, Robert D. Putnam, and Bert A. Rockman, eds., '' Bureaucrats and politicians in western democracies'' (Harvard University Press, 1981)</ref>

Birçok bilim insanı, siyasetçilerin özelliklerini yerel ve ulusal düzeylerde karşılaştırarak ve daha liberal olanları veya daha muhafazakar olanları kıyaslayarak seçimler açısından daha başarılı ve daha az başarılı olanları karşılaştırırlar. <ref>Timothy S. Prinz, "The career paths of elected politicians: a review and prospectus." in Shirley Williams and Edward L. Lascher, eds. ''Ambition and beyond: career paths of American politicians'' (1993) s: 11-63.</ref> Son yıllarda özel ilgi, kadın siyasetçilerin ayırdedici kariyer yollarına odaklanmıştır. <ref>Elina Haavio-Mannila and Torild Skard, eds. ''Unfinished Democracy: women in Nordic politics'' (2013)</ref> Örneğin, Latin Amerika politikasında "Supermadre" modeli ile ilgili çalışmalar yapılmaktadır. <ref>Elsa M. Chaney, ''Supermadre: Women in Politics in Latin America'' (University of Texas Press, 2014).</ref>

Birçok eleştirmen, siyasetçilere halktan uzak oldukları eleştirisinde bulunur. Sürtüşme oluşturan ana konular arasında, siyasetçilerin aşırı biçimsel ve pek çok öfkeli ve mecazi ifade ile doldurduğu, yaygın olarak "belirsizlik, yanıltıcı ve şaşkınlık" girişimi olarak nitelendirilen biçimde konuşma biçimleridir. <ref>Invitation to Critical Thinking - Page 319, Vincent E. Barry - 2007</ref>

Liderliği sürdüremeyen pek çok eski siyasetçi, yeni siyasetçileri eleştirel düşünce eksikliği nedeniyle eleştirirler. <ref>Knapptryckarkompaniet, Anne-Marie Palsson, 2011</ref>