Film (fotoğrafçılık): Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
İç bağlantı.
Etiketler: Görsel Düzenleyici Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği
→‎Tarihçe: Iç bağlantı
16. satır:
Filmin kimyasal esası [[1787]]'de Alman [[Johann Heinrich Schulze]] tarafından keşfedilmiştir. Schulze, tebeşir ve gümüş nitrat karışımını bir cam şişe üzerine sürmüş ve bir kısmını kapatarak güneşte bırakmıştır. Üstü kapanmayan kısmın güneş ışığı ile siyaha döndüğünü belirlemiştir.
 
[[1840]]'ta İngiliz [[William Henry Fox Talbot]], gümüş iyot ile kaplanmış bir kâğıttan [[negatif]] ve [[pozitif]] kısımlar elde edileceğini göstermiştir. Yarım dakikalık bir ışıkta kalmadan sonra, negatif [[gallik asit]] ve [[gümüş nitrat]]lı banyodan geçirilmekteydi. Işık görmeyen gümüş iyodun <nowiki>[[sodyum tiosulfat]]</nowiki> veya hipoya geçmesiyle resim tespit edilebiliyordu. [[1847]]'de Fransız [[Niepce de Saint-Victor]], ışığa hassas maddeleri toplayıp cama sürerek daha ileri gelişme sağladı. İngiliz [[Frederick Scott Archer]], [[1851]]'de kolodyum ve banyo için [[pirogallik asit]] kullandı. Kolodyumu kullanmadan hemen önce cama sürülmesi ve yaş olarak banyodan geçirilmesi önemli bir zorluk çıkarmaktaydı. Ancak bu yolla binlerce resim elde edilmiştir.
 
Modern film [[1870]]'te jelatin [[emülsiyon]]un kullanılmasıyla başladı. Bu madde ışığa hassas gümüşü alta bağlıyor ve ışığa hassaslığı artırıyordu. Kullanımdan önce sürülebilmesi ve resmi negatifte uzun zaman tutup, banyoyu istenilen zamanda yapma imkânı vermesi çok büyük kolaylık sağlıyordu.