Hammâmîzâde İsmâil Dede Efendi: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Müzik Etiketler: Mobil değişiklik Mobil ağ değişikliği |
k 188.57.129.109 tarafından yapılan değişiklikler geri alınarak, YBot tarafından değiştirilmiş önceki sürüm geri getirildi. |
||
36. satır:
Yetiştirdiği çok sayıda öğrenci arasında özellikle, kendisinden sonra XIX. yüzyılın en büyük bestekârları arasında yer alan Zekai Dede, Dellalzade İsmâil Efendi ve Eyyûbi Mehmet Bey sayılabilir.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.yeniumit.com.tr/konular/detay/klasik-osmanli-musikisinin-son-temsilcisi-hammamizade-ismail-dede-efendi-102 | erişimtarihi = 15 Ocak 2016 | başlık = Klâsik Osmanlı Mûsikisinin Son Temsilcisi Hammâmîzâde İsmail Dede Efendi | yayıncı = yeniumit.com | tarih = [[15 Ocak]] [[2016]] | arşivengelli = evet}}</ref>
Art arda yeni makamların bulunduğu klasik Türk mûsikî repertuvarının en gözde parçalarının bestelendiği III. Selim devrinde ilk yapıtlarını veren İsmâil Dede Efendi bilhassa Sultan Abdülmecid devrinde Batı Mûsikîsi'ne ciddi alâka gösterilmesine üzülür, Türk Mûsikîsi'ne bağlı kalmış bir bestekârdır. Onun temel gereci insan sesidir. Mevlevî âyininden ilâhiye, kardan köçekçeye, her biçimde ürün veren Dede Efendi içtenlik ve akıcılığa büyük ehemmiyet vermiştir.
İsmâil Dede Efendi, 500 dolayında beste yapmışsa da, nota kullanımının yaygın olmayışı ve mûsikî öğretiminin ezbere dayanması sebebiyle, bunların yarısına yakını unutulmuş 8'i çalgısal, geri kalanı sözlü olmak üzere 267 eseri günümüze ulaşabilmiştir. Sözlü eserlerinden 49'u dinsel tasavvufî, 218'i din dışıdır. En mühim tasavvufî eserleri Hüzzam, Saba ve Ferahfezâ Mevlevî âyinleridir.
| |||