Beyaz Terör: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
89. satır:
13 Ağustos 1945’te Tümgeneral L.F.Vlasyevski tarafından sorgulanan ve Dutov’un arkadaşı olan Ataman [[Grigori Mihayloviç Semyonov]], savaş sırasında bireysel hareket edildiğini, köylerin yakıldığını, askerlerin sadakatsizlik gösterdiğini, köylülerin evlerinin yağmalandığını ve tüm bunların Beyaz Ordu’ya karşı nefrete sebep olduğunu belirtti. Baronların ölüm mangaları oluşturduğunu, Beyaz birliklerin ittifak halinde hareket edemediğini, yapılan bu hataların yenilgiyi getirdiğini itiraf etti. Semyonov ayrıca mahkemede savaş sırasında 6500 kişinin kendine bağlı birliklerce hapiste işkenceyle infaz edildiğini de itiraf etti.<ref>Литвин А. Красный и белый террор 1918—1922. — М.: Эксмо, 2004. — С. 176.</ref>
[[Dosya:Kolchak last photo.png|küçükresim|[[Aleksandr Kolçak]]'ın 7 Temmuz 1920'de idam edilmeden önceki son fotoğrafı.]]
Kasım 1918’de Beyazların en önemli komutanı ve Sovyet tarih kitaplarında Beyaz Terör'ün en önemli sorumlusu kabul edilen Amiral [[Aleksandr Kolçak|Kolçak]] [[Sibirya]]’da [[SR]]’lere yönelik acımasız bir idam ve tehcir politikası uyguladı. [[Sosyalist Devrimci Parti]] Merkez Komite üyesi D.F.Rakov 1920 yılında [[Aleksandr Kolçak|Kolçak]]’ın Zindanları adlı kitapta şunları yazdı:
| |||