Sezgici matematik: Revizyonlar arasındaki fark

[[Matematik Felsefesi|Matematik felsefesinde]], '''sezgicilik''' ya da ([[eski sezgicilik|eski sezgiciliğinin]] karşıtı olarak) '''yeni sezgicilik''' akımı, [[Matematik|matematiğe]] insanların oluşturucu etkinliği olarak bakan bir yaklaşımdır.

Sezgici matematikte her türlü matematiksel nesne bir aklın ürünüdür dolayısıyla nesnenin var olma olanağı da nesnenin oluşturulabilme olanağına denktir. Bu görüş, bir nesnenin varlığının, nesnenin var olmamasının bir çelişki teşkil etmesine dayanarak ıspatlanabileceğini savunan klasik yaklaşıma karşıttır ve sezgicilere göre bu klasik yaklaşım geçersizdir. Nesnenin var olmamasının bir çelişki yaratması nesnenin var olduğuna ilişkin ''oluşturmacı'' bir kanıtın var olabileceği anlamına gelmez. Bu yaklaşımıyla sezgicilik [[Oluşturmacı Matematik|oluşturmacı matematiğin]] bir türüdür.

Sezgici matematik, matematiksel önermelerin geçerliliğini, önerme için bir [[Ispat|ıspatınıspat]]ın var olmasına bağlar. Sezgici matematikçiye göre matematiksel nesneler salt ussal yapılar ise geçerli olabilmeleri için ıspatlanabilir olmalarından başka herhangi bir ölçüt olamaz. Bunun sonucu olarak sezgici matematikçi bir matematiksel önermeyi klasik bir matematikçinin aldığı anlamda kabul etmez. Örneğin bir sezgici matematikçiye ''A'' [[ya da (mantık)|ya da]] ''B'' demek ya ''A'' ya da ''B'' önermesinin ''ıspatlanabileceğini'' savunmaktır. Özel olarak [[Üçüncü olanağın dışlanması kanunu]], ''A'' ya da [[değil (mantık)|değil]] ''A'', geçersizdir çünkü her zaman için ''A'' ya da değil ''A'' önermesini ıspatlamanın mümkün olduğunu varsaymak mümkün değildir. (Ayrıca bkz. [[Sezgici Mantık]].)