Tevfik Fikret: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Teacher0691 (mesaj | katkılar) →Ailesi, öğrenimi: düzeltme AWB ile |
k clean up AWB ile |
||
66. satır:
Serveti-i Fünun'un kapanması, baskılı yönetimden duyduğu karamsarlık, arkadaşları [[Hüseyin Siret]] ve [[İsmail Safa]]'nın sürgüne gönderilmesi, [[1902]]'de kız kardeşi Sıdıka'yı kaybetmesi, babasının Irak'a sürülmesi ve [[1905]]'te babasını da kaybetmesi, Tevfik Fikret'i çok yıpratmıştı. İstanbul’u ahlaksızlıkla suçlayıp lanetleyen ünlü "''Sis''" şiirini 1902 yılında İstanbul'un sisler altında olduğu bir günde yazdı.
Sıkıntılar içindeki şair, inziva düşüncesini gerçekleştirmek için Kadırga'daki konağın satışından elde ettiği parayla Robert Kolej'in yamacında, Rumelihisarı'nda planlarını kendi çizdiği bir ev yaptırmaya başladı. Üç katlı ahşap yapının inşaatı, 1905'te tamamlandı. Günümüzde [[Aşiyan Müzesi|müze]] olarak hizmet veren eve eşi ve oğlu ile birlikte yerleşti. Toplumla arasına bir mesafe koyabileceği, mesleğine devam edebileceği, ülkenin gidişatını uzaktan izleyip eser üretebileceği bu mekana Aşiyan (yuva) adını verdi. Evinin bahçesine gömülmeyi vasiyet etti.<ref>[http://www.thegate.com.tr/?sid=5d6bc63fa883d5484e1587d9ac4018f4&subid=365 Bülent Kale, '''İlk
Tevfik Fikret için artık 'millet', 'din', 'tarih', 'kahramanlık' gibi kavramlar anlamsızlaşmaya başlamıştır. "''Tarih-i Kadîm''" şiirini din ve tarihe karşı, "''Lahza-i Teahhur''"'u Ermenilerin 1905'te [[II. Abdülhamid]]'e düzenledikleri suikastin başarısızlığına duyduğu üzüntü üzerine yazdı; ancak II. Meşrutiyet'in ilanına kadar bir daha hiç şiir yayımlamadı. Sürekli edebiyat üzerine düşünmekte ve Edebiyat-ı Cedide hareketinin içe dönük boyutunu aşacak bir edebiyat tavrına doğru ilerlemekteydi.
| |||