Bektaşîlik: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
131. satır:
[[Orhan Gazi]] devrinde Rumeli feth edilince devletin resmi dilinin Türkçe olduğu fermanlarla her tarafa ilân edilmişti.<ref>Hayrullah Efendi, ''Hayrullah Efendi Tarihi,'' Cilt 2, Sayfa 95.</ref> Türkçenin açık ve selis ifade şekliyle rubaî, nefes, destan gibi şiirlerin çeşitli ölçülerine tevdi edilerek; özellikle koşma, deyiş, semaî usulünde söylenen şiirlerin, bağlama, saz, bozuk ve kopuzlarla terennüm edilen şekilleri Türk ruhunun millî benliğine o kadar uyum sağladı ki, şehir ulemasının ağdalı dilinden hiçbir şey anlamayan [[Türkiye Türkmenleri|Türkmen]]ler bunlara karşı hiç ilgi duymamaktaydılar. Bu fırsatı iyi değerlendiren, Key’alû Baba, [[Abdal Musa|Abdal Mûsâ]], Tuğlu Baba, [[Baba İlyas|Baba İlyas Horasanî]], [[Baba İshak|Baba İshâk Kefersûdî]] ve [[Ebu'l Vefâ|Ebû’l Vefâ-i Harezmî]] gibi tekkelere mensup olan karışık âkide sahibi ''“Bâtın’ûl-Mezhep Babalar”'' ve ''“[[Şîʿa-i Batıni]] Dâîleri”'' Anadolu’nun dört bir tarafına ''“[[Bâtınîlik|Batıni Mezhebi]]”'' ilkeleri doğrultusunda fa’aliyet gösteren zâviyeler açmağa başlamışlardı.
{{Ayrıca bakınız|Ebu'l Vefâ|Baba İlyas|Baba İshak|Babâîlik|Bâtınîlik}}
 
===== Osmanlılar üzerindeki Bektaşi etkisi =====
{{ana|Hurûfîlik|Barak Baba|Melâmîlik|Şeyh Edebali|Hacı Bektaş Veli}}
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Bektaşîlik" sayfasından alınmıştır