Georgios Amartolos: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k {{lang}} → {{dil}} AWB ile |
Değişiklik özeti yok |
||
11. satır:
Georgios ideal ve prensiplerini giriş kısmında anlatır. Burada antik ve modern Yunan kaynakları kullandığını, ahlaken yüksek çalışmaları başvurduğunu, artistik yazı ya da edebi stil öngörerek okuyucuyu mutlu etmek yerine gerçeklere sıkıca bağlı kalmayı tercih ettiğini belirtir. Ayrıca çok büyük malzeme kütlesi içinde yararlı ve gerekli şeyleri nakletmeye gayret ettiğini söyler. Bu yazdıklarına karşılık 9. yüzyılda Konstantinopolis'te bir kilise adamı için yararlı ve gerekli şeylerin ne olduğu sorusu ortaya çıkar. Birçok dindar yansımalar ya da ilahiyatla ilgili ek bölümler görülür. Nasıl putların icat edildiğini, keşişlerin kökenlerini, [[Sarazenler]]in dinini ve özellikle henüz bitmiş [[İkonoklazm]] ihtilafı hakkında yazmıştır. Diğer tüm keşişler gibi ''iconoclast'' ("Putkırıcı") kişilerden nefret eder. Henüz bitmiş fırtınanın şiddetinden, hafızalarda hala taze olan iconoclast zulmünden bahseder. Ayrıca kitaplarında Yunan Kilise babalarından uzun özetler yer alır.
İlk kitabında [[Adem]], [[Nemrut (kral)|Nemrut]], [[İran|Persliler]], [[Keldaniler]], [[Brahmalar]] v.b. gibi şaşırtıcı şekilde farklı kişileri işler. İkinci kitapta da yalnızca İncil tarihinden bahsettiğini iddia etmesine rağmen, [[Plato]] ve diğer felsefeciler hakkında genel olarak birçok şey söylemiştir. Amartolos, vakanüvisini [[el yazması]]nın [[Kolofon (basım)|kolofonunda]] beyan ettiği üzere 842 yılında bitirir. 10. yüzyılda azizlerin hayatlarını yazan [[Simon Metafrastes]] başla olmak üzere
Bu versiyonlar Nestor başta olmak üzere erken dönem Slav tarihçiler için bir çeşit pınar başı olmuştur. Çok tanınmış, geniş şekilde dolaşımda olup en yaygın başvuru kitabı olarak anonim yazarlar tarafından devamlı yeniden derlenmiş, düzeltilmiş ve düzenlemiş; böylece orijinal çalışmayı ortaya çıkarmak "Bizans filolojisinin en zor problemlerinden biri" olmuştur.<ref>''Byz. Litt.'', 355, Krumbacher</ref>
|