Sistina Şapeli: Revizyonlar arasındaki fark

Sistina Şapeli'nin tavan restorasyonu 7 Kasım 1984'te başlamıştırbaşladı. Restorasyonun bitişi ve şapelin tekrar açılması 8 Nisan 1994'te gerçekleşmiştirgerçekleşti. Sistina Şapeli'nin restorasyonu esnasında en çok Michelangelo tarafından resmedilen tavan endişe konusu olmuşturoldu. Parlak renklerle resmedilmiş olan ''İsa'nın Ataları''{{'}}nın renginin kararması, restorasyon sürecinde yapılan temizliğin yıpratıcı olduğu ve sanatçının asıl amacının ortadan kalktığı konusunda ciddi bir korkuya neden olmuşturoldu.

Sorun, restorasyonu yapanların Michelangelo'nun kullandığı teknikleri yanlış analiz etmesi ve dolayısıyla uygun teknikleri kullanamamasından kaynaklanmıştırkaynaklanıyordu. ''Lunette''lerdeki fresklerin yakından incelenmesiyle restorasyonu yapanlar Michelangelo'nun özellikle “buon"buon fresco”fresco" çalıştığını, yani sadece yeni yapılmış sıvanın üzerine resim yaptığını ve resmin her bölümünü sıva yeniyken tamamladığı fark etmişlerdir. Diğer bir deyişle Michelangelo “a"a secco”secco" (kuru) çalışmamış, yani daha sonra resme dönüp kuru sıvanın üzerine detaylar eklememiştireklememişti.

Restorasyonu yapanlar sanatçının resme evrensel bir yaklaşım sergilediğini düşünerek restorasyona evrensel bir yaklaşım sergilemiştirsergiledi. Yeniden boyanan yerlerde oluşan bozulmaların, tutkalla isin oluşturduğu katmanın ve var olan cilanın; duman, ilk restorasyon girişimleri ve daha sonraki restorasyon esnasında freskin görünümünü canlandırmak için yapılmış dokunuşlar sonucunda olduğu düşünülmüştürdüşünüldü. Bunun üzerine, Arguimbau'nun restorasyonu inceledikten sonra elde ettiği veriler alınmış ve restorasyon grubu [[Kimya|kimyager]]<nowiki/>leri tavanın boyayı emmiş sıvasının üstündeki katmanı temizleyecek bir tür '[[Solventler|solvent]]' kullanmaya karar vermiştirverdi. AncakSadece bu işlemden sonra sadece “buon"buon fresco”fresco" şeklinde resmedilmiş yer kalacaktırkalacaktı.