İhvân-ı Safâ: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Sae1962 (mesaj | katkılar)
kDeğişiklik özeti yok
düzeltme AWB ile
9. satır:
 
== Eser ve etkileri ==
İhvan üs-Safâ düşünce ve görüşlerini, felsefî inançlarını "risaleler" yani dergiler adı verilen 52 kitapta toplamıştır. Başkanlığını Zeyd b. Rufaa, sekreterliğini Ebu Süleyman'ın yaptığı Risaleler, [[Gazâlî]] (1058-1111), [[İbn Arabi]] (1165-1240) gibi İslâm dünyasının bilginleri, kelamcıları, filozofları ve sufileri üzerinde geniş bir etki bırakmış, yazarları tarafından felsefe ile dinin uyumunu sağlamaya çalışan, [[Aristo]] ve [[Platon]] felsefeleriyle, [[Hermetik]] öğretileri, [[Yeni Pisagorculuk|Yeni Pisagorculuğu]], ve [[Sabiiler]]'in öğretilerini [[İslâmî]] öğretiler ile birleştirerek sunulmuştur.
 
Bu risaleleri yazanlar şunlardır:
33. satır:
 
== Bilgi anlayışı ==
Bilgi, üç aşamalıdır:
 
# Duyular aşağı varlık katlarının bilgisini verir. Çevremizde bulunan nesnelerin, yerkaplayan varlıkların bilgisi yalnız duyu verileriyle sağlanır.
55. satır:
* Madde, bütün kötülüklerin, eksikliklerin kaynağıdır. Bu yüzden maddeye bağlanmak kişiyi kötülüğe, eksikliğe sürükler.
* Ruh, Tanrı'dan fışkırmıştır, bütün Kâinat'ı kuşatır, vâsîdir. Bütün öteki ruhlar, bu vâsî ruhun bir bölümüdür.
* Bunlara göre insan bedeni yok olduktan sonra ruh, Tanrı'ya dönecektir. Bütün âlemi kuşatan vâsî ruhun kaynağı olan Tanrı'ya dönüş, büyük diriliştir (ba's-ü ba'd el-mevt). İhvan üs-Safâ çığırına bağlı kalanların ölümü ise ruhların geldikleri yere dönmelerinden dolayı küçük diriliştir. Öz olan soylu ve yüce olan, ruhtur. Beden geçicidir, ölümlüdür.
 
İhvan-ı Safâ'ya göre insanlar kusurlu da olsa mevcut dinlerden birini seçmelidirler, çünkü bu dinsiz olmaktan daha iyidir. Ayrıca her dinde hakikatin çeşitli unsurları bulunmaktadır. Mezhepler konusunda da İhvan-ı Safâ, liberal bir tutum takınmakta ve takipçilerine mezhep taassubundan uzak durmalarını öğütlemektedir. İnanç bir seçim işi olduğu için bu konuda kişilerin zorlanmasından, herhangi bir dine inanmaya mecbur tutulmalarından yana değildirler. Ancak dinin topluma ilişkin bâzı kuralları toplumun huzur ve refahını sağlamaya yönelik olduğundan sosyal düzenlemelerin konusu hâline gelebilir.
 
[[Kutsal metin|Kutsal Kitaplar]]'daki yaratılış, [[Âdem]], [[Şeytan]], [[Âhiret|hesap günü]], [[Cennet]] ve [[Cehennem]] gibi [[metafizik]] hususların [[Müteşâbih]] ''([[mecâzî]])'' şekilde anlaşılması gerektiğini düşünen ''İhvan-ı Safâ,'' bu kavramlara birer sembol olarak yaklaşırlar. Kavramların arkasındaki sembolik manaya ulaşamayan kişiler (İhvan-ı Safâ terminolojisinde avam denir) bu ifadeleri sözlük anlamlarıyla idrak eder. Mesela [[cin]], [[melek]], [[şeytan]], İhvan-ı Safâ'ya göre tabiat kuvvetlerinin (el-kuvvetu't-tabiiyye) sembolleridir.