Servet-i Fünûn edebiyatı: Revizyonlar arasındaki fark

Servet-i Fünun dergisi aslen bir bilim dergisi olarak, [[Recaizade Mahmud Ekrem]]'in [[Mekteb-i Mülkiye]]'den öğrencisi [[Ahmet İhsan Tokgöz]] tarafından [[1891]]'de çıkarılmaya başlanır. Recaizade Mahmud Ekrem bu dergiyi bir edebiyat dergisi haline getirmek için Muhsin Cevahir ile anlaşır. [[Galatasaray Lisesi]]'nden öğrencisi olan [[Tevfik Fikret]]'in derginin ''Kısm-ı edebi ser-muharrirliği'' (edebiyat bölümü başyazarlığı) görevine getirilmesini sağlar. Recaizade Mahmut Ekrem, 1895 sonunda, Malumat adlı bir dergide yazan [[Muallim Naci]] ve onun izleyicileriyle, kafiyenin göz için mi, yoksa kulak için mi olduğu tartışmasına giriştiğinde; bu gazeteye karşı cevaplarının bir kısmını Ser­vet-i Fünun dergisinde yayımlar. [[1896]]'da yazarın etrafındaki gençlerin de dergi çevresinde toplanmasıyla ''Servet-i Fünun topluluğu'' meydana gelir ve bilim dergisi yerini tamamen bir edebi dergiye bırakır.

Bu hareketin 1901 yılında, Hüseyin Cahit Yalçın’ın Fransızcadan çevirdiği “Edebiyat ve Hukuk” adlı makalesinin [[II. Abdülhamid]] yönetimince kışkırtıcı bulunarak, derginin kapatılmasıyla son bulduğu kabul edilir.<ref>ibid. s. 190</ref>

 

=== Dönemin başlıca sanatçıları ===