Klasik Türk müziği: Revizyonlar arasındaki fark

[[Tanzimat Fermanı]]'nın ilan edildiği yıllardan (1839) [[II. Dünya Savaşı|2'nci Dünya Savaşı]]'nın sona erdiği [[1945]]’e kadar süren akım da ''romantik dönem'' olarak anılmaktadır.

 

 

Türk Sanat Müziği ile Klasik Türk Müziği birbirine çok uzak kavramlar olmakla birlikte; "Klasik Türk müziği", tarihî anlayış ve geleneği temsil ederken, Batı müzik terminolojisinden ödünç alınmış "sanat müziği" kavramı ise daha çok bu musıkînin Cumhuriyet döneminde aldığı modern bir biçimi ifade eder. Lâkin Cumhuriyet sonrası Klasik Türk Müziği çatısı altına alınabilecek bestekâr ve besteleri vardır. Türk Sanat Müziği çatısı altındaki besteler daha çok gazinolar ve diğer eğlence mekanlarında icra edilmiştir yani daha çok pisaya tabirini içinde barındırmaktardır. Bu yüzden Klasik Türk Müziği ile aynı kefeye konulması tamamen yanlış bir harekettir.

Türk sanat müziği kamu radyo ve televizyonları kadar gazino gibi eğlence mekanlarının da temel tercihini oluşturmuş, bu nedenle kitlelere ticari açıdan da ulaşabilmiştir. Bu evrenin önemli bestecileri arasında [[Sadettin Kaynak]], [[Bimen Şen]], [[Refik Fersan]], [[Yesari Asım Arsoy]] ve [[Avni Anıl]] sayılabilir. Türk sanat müziğinin bu bestecilerden başka "piyasa müziği" olarak anılan{{fact}} daha popüler bazı önemli bestecileri de vardır. Bunlara örnek olarak [[Yusuf Nalkesen]], [[Şekip Ayhan Özışık]] ve [[Teoman Alpay]] verilebilir. Günümüz TRT repertuarında 19 bine yakın Türk musikisi eseri bulunmaktadır.

 

Türk müziğindeki başlıca çalgılar şunlardır:

[[Ud]], [[kanun]], [[keman]], [[ney]], [[tanbur]], [[lavta]], [[klasik kemençe]], [[rebab]], [[santur]], [[kudüm]], [[def]] ve [[zil]].