Fizik yasası: Revizyonlar arasındaki fark

Fizik kanunları bilimsel teorilerden basitliklerinden dolayı ayrılır. Bilimsel teoriler genellikle kanunlardan daha karmaşıktır. Daha çok ögeleri vardır ve deneysel verilerin ve analizlerin gelişmesiyle değişme olasılıkları vardır. Bunun sebebi fizik kanunları yapılan gözlemlerin özetidir. Teoriyse, bir modeldir, yapılan gözlemlerin açıklamasıdır, diğer gözlemlerle onu ilişkilendirir ve buna dayanarak test edilebilir tahminler yapılır. Basitçe açıklanacak olunursa, kanun olan bir şeyi açıklar, teoriyse bir şeyin neden ve nasıl olduğunu açıklar.

Bazı bilim kanunları matematiksel tanım olarak yer alırlar (Newton’un ikinci kanunu, nedensellik, belirsizlik ilkesi gibi). Bu kanunlar bizim duyumuzun neyi algıladığını açıklamasına rağmen, hala deneyseldirler ve bu nedenle matematiksel bir olgu değildirler.

Diğer kanunlar doğada bulunan matematiksel simetrileri yansıtmaktadır. Kanunlar yüksek hassaslık için, kesinlik için sıkça test edilir. Bu bilimin ana amaçlarından birisidir. Kanunlara uymak, onların test edilemeyeceği anlamına gelmez. Onları test etmek, doğruluğunu arttırmak, yeni koşulları doğrulamak, eski koşulları tuttuğunu görmek ya da süreç içinde neler keşfedileceğini görmek için yapılır. Kanunların geçerliliğini yitirmesi ya da yapılan deneylerle yeni limitler eklemek her zaman mümkündür. Fakat kanunların temelini değiştirmek imkansızdır. İyi yapılan kanunların geçerliliğini yitirmesi mümkündür fakat yeni formüller kanunu yıkmak yerine ondaki tutarsızlıkları geneller. Yani geçersiz kanunlar sadece tahmine yakın olarak bulunur ve yeni bulunan koşullar eskisine eklenir. Yani değiştirilmeyen bilgiden ziyade fizik kanunları, geliştirilen bakış açısı dizisi veya daha doğru genellemelerdir.