National Collegiate Athletic Association: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
düzeltme AWB ile |
|||
10. satır:
Kolej sporları [[Amerika]]’da tamamen amatör olarak kabul edildiği için sporcuların para kazanmaları kesin bir şekilde yasaklanmıştır. Oyuncular sadece burslu öğrencilerin faydalandığı haklara sahiptirler. Bu gibi olayların önüne geçmek kolay olmasa da birçok konferans ve okul kendi oto kontrol sistemine sahiptir. NCAA bu konuda katı bir politika izlerken, bu tür olayların farkına varıldığında ise okullara ağır cezalar verilmektedir. Cezalar arasında, para cezası, önceden kazanılan başarıların geri alınması (ör: bir önceki yıl [[Final-four]] oynayan takımın, isminin geri çekilmesi), bulunulan sezonda başarılı olunmasına rağmen NCAA turnuvasından men edilmesi gibi cezalar bulunmaktadır.
Okul takımında oynayan oyuncular derslerinde başarılı olmak durumundadırlar. NCAA kurallarına göre her oyuncu öncelikle bir öğrencidir ve oyuncuların para kazanması yasak olduğu için profesyonel sayılmamaktadırlar. Her oyuncu 4.0 üzerinden en az 2.0 ortalama tutturmak durumundadır. Eğer ortalaması, istenilen ortalamanın biraz altındaysa oyuncu 1 dönem için uyarı alır ve maçlarda oynamaya devam edebilir. Ancak diğer sömestr de istenilen ortalamayı tutturamazsa ‘akademik yetersizlik’ (ineligibility) nedeniyle, not ortalamasını istenilen düzeye getirene dek, takımda oynayamaz. Akademik durum NCAA tarafından dikkate alınan bir özelliktir. Derslerinde üstün başarı gösteren basketbolcular, ‘Akademik Başarı İlk 5’i’ gibi ödüllerle konferansları tarafından onurlandırılırlar.
== Yıllık maç programının belirlenmesi ==
Takımlar yıllık maç programlarını en az 1 yıl önceden belirlerler. Bütün takımların konferans içi fikstürü konferans yönetimince belirlenirken konferans dışı maçlara takımların baş antrenörleri karar verirler. Konferans maçlarının başlaması genelde Aralık ortası hatta Ocak başını bulurken, takımlar açılış maçlarını yapmaya Kasım’ın 2. haftası itibariyle başlarlar.
Konferans dışı maçlar sanılanın aksine hazırlık maçı özelliği taşımazlar, her galibiyet puan durumuna yansıtılır. Daha da önemlisi, konferans dışında kazanılan önemli galibiyetler varsa bunlar NCAA turnuvası için yapılan seçimde önemli rol oynarlar.
Puan durumunda konferans içi maçlara göre sıralama yapılırken, eğer 2 takım aynı puana sahipse konferans dışı maçlar da puan durumuna eklenilerek takımlar puan cetveline yerleştirilirler. Her takım konferans dışı maçlarını belirlerken önemli stratejiler izler.
29. satır:
NCAA Turnuvası, diğer adıyla Mart Çılgınlığı ([[March Madness]]) veya Büyük Dans ([[The Big Dance]]), 1. Ligden sezon sonunda seçilen 65 takımın, knock-out sistemine göre oynadığı turnuvadır. Genellikle Mart’ın ilk veya 2. haftasında başlayan turnuva toplam 3 haftada Nisan’ın ilk haftası, tamamlanır.
Konferans turnuvalarında şampiyon olan 32 takım turnuvaya direk katılmaya hak kazanırlar. Kalan 33 takım ise NCAA tarafından belirlenen bir komite tarafından, ‘Pazar Günü Seçimi’ (Selection Sunday) olarak adlandırılan gün seçilirler. Bu seçimde takımların sezon boyunca kaydettikleri başarı ve başarısızlıklar, önce galibiyet yüzdesi, daha sonra da konferans dışı maçlardaki güç dengesinde kendilerinden yukarıda bulunan takımlara karşı gösterdikleri performans bakımından değerlendirilirler. Komitede bulunan 10 kişi çeşitli büyüklükteki konferans ve okulları temsilen seçilirler. Bu seçimde en çok tartışılan nokta, kalan takımların seçiminde konferanslara göre bir eşitlik ilkesinin uygulanmamasıdır. Komite bazı konferanslardan 5-6 takım davet ederken (çoğunlukla 3. bölümde bahsettiğimiz 6 güçlü konferanstan çok sayıda takım seçilmektedir) bazı konferanslar turnuvada sadece 1 takımla temsil edilebilirler. Bunun en büyük sonucu ise konferansların turnuvadaki temsilinin gelir paylaşımına yansımasıdır.
Seçilen 65 takım ‘bracket’ diye tabir edilen şablona güç dengesine göre yerleştirilirler. Turnuvaya başlangıç açılış maçı olarak kabul edilen, güç dengesindeki en zayıf iki takımın maçıyla başlar. Böylece takım sayısı 64’e inmiş olur. Bu şablona göre 64 takım 4 bölgeye ayrılırlar ve 16’şar takımdan 4 grup oluşturulur. Komitenin bir diğer görevi de seçilen 65 takım arasındaki güç sıralamasını belirleyip takımları bu gruplara yerleştirmektir. (Sıralamayı yaparken Ratings Percentage Index (RPI) adı verilen takımların galibiyet yüzdesi ve konferansın güçlüğünü hesaplayan bir indeksten faydalansalar da RPI sadece bir veri niteliği taşımaktadır, takım sıralamasının kesinliğini belirtmez). Buna göre 1. sıradaki takım 16. takımla, 2. takım 15. takımla, vb. eşleşirler ve 64 takım sırayla 32’ye daha sonra, 16 (Sweet Sixteen) 8 (Elite Eight) ve 4’e kadar düşerler. Bu 4 takım her bölgenin şampiyonu olmuş olur ve Final-Four’a (Dörtlü Final) katılmaya hak kazanır. Takımlar gruplara yerleştirilirken, aynı konferanstan olanların gruplar arasında paylaştırılmasına dikkat edilir.
| |||