George Enescu: Revizyonlar arasındaki fark

'''George Enescu''' ya da Fransa'da bilinen adıyla '''Georges Enesco''' (d. 19 Ağustos 1881 - ö. 4 Mayıs 1955), [[Rumen]] [[kemancı]], [[besteci]] ve [[orkestra şefi]]dir. En bilinen eserleri ''[[Romanian Rhapsody]] no. 1 ve no. 2'' ile ''[[Œdipe]]'' operasıdır.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.soundfountain.org/rem/remenes.html | başlık = Georges Enesco (1881-1955) | yazar = {{en icon}}soundfountain.org | erişimtarihi = 24 Kasım 2013 | arşivurl = http://web.archive.org/web/20150920032222/http://www.soundfountain.org/rem/remenes.html | arşivtarihi = 20 Eylül 2015}}</ref>

Müziğe 4 yaşında [[piyano]] çalarak başladı. [[Çingene]] kemancı Nicolas Chioru'dan dersler aldı. 5 yaşında beste yapmaya başladı. [[Yaş, Romanya|Yaş]]'ta ünlü Rumen opera bestecisi [[Eduard Caudella]]'dan eğitim aldı. 1889'da [[Slanic-Moldova]]'da ilk defa sahnede keman çaldı. [[1888'de Sigismund Bachrich|S. Bachrich]], J. Glün, [[Joseph Hellmesberger, Jr.|J. Hellmesberger]]'den keman; L. Ernst'ten piyano; R. Fuchs'tan kontrpuan, armoni ve beste; [[Joseph Hellmesberger, Sr.|J. Hellmesberger]]'den oda müziği, A. Prosnitz'den müzik tarihi dersleri aldığı [[Gesellschaft der Musikfreunde|Viyana Müzik Dostları Cemiyeti]] [[Viyana Konservatuarı|konservatuarına]] yazıldı. Buradaki eğitimini tamamladıktan sonra [[Paris Konservatuarı]]'na girdi. Burada da [[Armand Marsick|A. Marsick]] ve J. White'dan keman; Pierre-Max Dubois ve Thomas'dan armoni; [[André Gedalge|A. Gedalge]]'den kontrpuan; [[Gabriel Fauré|G. Fauré]] ve [[Jules Massenet|J. Massenet]]'ten beste; [[Louis Diémer|L. Diémer]]'den Erken Dönem Klasik Batı Müziği dersleri aldı. Aynı zamanda çello, org ve piyano eğitimleri de aldı ve her birinde ortalama bir uzmanlık edindi.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.thirteen.org/publicarts/violin/enesco.html | başlık = Legendary Violinists, Georges Enesco | yazar = {{en icon}}thirteen.org | erişimtarihi = 24 Kasım 2013 | arşivurl = http://web.archive.org/web/20150512214938/http://www.thirteen.org:80/publicarts/violin/enesco.html | arşivtarihi = 12 Mayıs 2015}}</ref>

Temmuz 1897'de [[Paris]]'te kendi bestelerinden oluşan ve genç bestecileri piyasaya tanıtan [[Éduard Colonne]]'nin dikkatini çeken bir konser düzenledi. Ertesi yıl 6 Şubat'ta op.1 [[Poème Roumain]] adlı ilk orkestra için senfonik süitiyle [[Concert Colonne]]'da sahneye çıktı ve büyük başarı gösterdi. Mart ayında [[Bükreş]]'teki [[Romanian Athenaeum]]'da aynı eserle orkestra şefliği kariyerine başladı. Mart 1903'te Bükreş'te [[Romanian Rhapsodies]] adlı 2 orkestral bestesinin [[prömiyer]]ini yönetti. Çok geçmeden Romanya Kraliçesi [[Elisabeth of Wied]] tarafından saray kemancısı olarak atandı.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.bach-cantatas.com/Bio/Enescu-George.htm | başlık = George Enescu (Conductor, Violin, Composer) | yazar = {{en icon}}bach-cantatas.com | erişimtarihi = 24 Kasım 2013 | arşivurl = http://web.archive.org/web/20150905092258/http://www.bach-cantatas.com/Bio/Enescu-George.htm | arşivtarihi = 5 Eylül 2015}}</ref> Amerika'da ilk sahne alışı 1923 yılında [[New York]]'ya [[Philadelphia Orkestrası]] ile besteci, kemancı ve şef olarak gerçekleşti. 1936 yılında tek operası Œdipe, Paris'te sahnelendi. Ocak 1937'de bu defa [[New York Filarmoni Orkestrası]]'nı yönetiyordu. 1927 yılında [[Amerikalı]] keman virtüozü [[Yehudi Menuhin]], Romanian Rhapsodies'in de arasında olduğu pek çok önemli eserini bestelediği ve [[2. Dünya Savaşı]] boyunca gizlendiği Bükreş yakınlarındaki Sinaia'daki evi Villa Luminis'e geldi ve Enesco'dan keman dersleri aldı. Bu dersler ikili arasında büyük bir dostluk ve sanatsal ortaklığın doğmasına neden oldu.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.baroquemusic.org/chailleyenesco.html | başlık = Georges ENESCO

and beyond | yazar = {{en icon}}baroquemusic.org | erişimtarihi = 24 Kasım 2013 | arşivurl = http://web.archive.org/web/20150811005424/http://baroquemusic.org/chailleyenesco.html | arşivtarihi = 11 Ağustos 2015}}</ref>

1939 yılında Bükreş'te Marie Cantacuzino-Rosetti ile evlendi. Savaştan sonra, 1946 yılında müzik öğretmeni olarak yeniden [[Amerika Birleşik Devletleri]]'ne gitti. 1948 yılında ülkesinin [[Romanya Sosyalist Cumhuriyeti|komünist rejime]] geçmesinden sonra eşiyle birlikte yaşadığı Bükreş'teki Contacuzino Palace'a (daha sonra aslına uygun olarak restore edilip George Enescu Müzesine dönüştürüldü) rejimce el konulmasıyla, köklerinin olduğu ve çok sevdiği ülkesinden gayri resmi şekilde ayrıldı ve Paris'e geri döndü. 1951 yılında Fransız gazeteci [[Bernard Gavoty]] ile [[Radio France]]'ta radyo söyleşi programı yaptılar.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.enescusociety.org/biography.php | başlık = Biography | yazar = {{en icon}}enescusociety.org | erişimtarihi = 24 Kasım 2013 | arşivurl = http://web.archive.org/web/20150527060743/http://www.enescusociety.org:80/biography.php | arşivtarihi = 27 Mayıs 2015}}</ref>

Müzik hayatı boyunca bir opera, üç senfoni ve üç keman sonatı yazan Enesco, 1954 yılında hastalanarak çalışamaz hale geldi.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.biyografi.info/kisi/georges-enescu | başlık = Georges Enescu Biyografi | yazar = {{tr icon}} biyografi.info | erişimtarihi = 24 Kasım 2013 | arşivurl = http://web.archive.org/web/20150927001124/http://www.biyografi.info/kisi/georges-enescu | arşivtarihi = 27 Eylül 2015}}</ref> 4 Mayıs 1955'te Paris'te hayatını kaybetti. Cenazesi, [[Père Lachaise Mezarlığı]]'na defnedildi.<ref>{{Web kaynağı | url = http://www.parisrama.com/thematiques/thematique_perelachaise.htm | başlık = PERE LACHAISE - PARIS Histoire / History du cimetière du Père Lachaise | yazar = {{fr icon}} parisrama.com | erişimtarihi = 24 Kasım 2013 | arşivurl = http://web.archive.org/web/20150219031203/http://parisrama.com/thematiques/thematique_perelachaise.htm | arşivtarihi = 19 Şubat 2015}}</ref>