|
[[Geç Tunç Çağı|Geç Bronz Çağı]]'nda [[İsveç]]'in güneyinde, [[Yutland|Danimarka Yarımadas]]ı'nda ve Kuzey [[Almanya]]'nın [[Ems]] ve [[Oder Nehri|Oder]] ırmakları ile [[Harz Dağları]] arasında yaşayan kabilelerin Cermenler olduğu kabul edilir. [[Vandallar]], [[Gepidler]] ve [[Gotlar]] Güney İsveç'ten göç edip Oder ve [[Vistül]] ırmakları arasındaki Güney [[Baltık]] kıyılarını ele geçirdiler. Daha sonraları yeniden güney ve batıya doğru göçederek [[Keltler]]i Batı [[Germanya]]'nın büyük bölümünden sürdüler. [[Roma İmparatorluğu]], Keltler ile Cermenler arasındaki ayrımın farkına [[Julius Caesar]] döneminde vardı. O zamanlar [[Ren Irmağı]] ile [[Tuna Irmağı]]'na kadar olan topraklarda Cermenler yaşıyordu.<ref>''The New Encyclopædia Britannica'', 15th edition, 22:641–642</ref><ref>Barry Cunliffe, ''Europe between the Oceans, 9000 BC - AD 1000'' (New Haven & London: Yale University Press, 2008), 369-371.</ref>
Cermenler ile [[Antik Roma|Romalılar]] arasındaki [[Germania Superior|ilk büyük çatışma]] MÖ II2. yyyüzyıl sonlarına rastlar. MÖ 9'da Romalılar sınırlarını Ren Irmağı'nın ötesine, [[Elbe]]ye dek götürdüler; fakat MÖ 9'da [[Arminius]]'un başını çektiği Cermenler başkaldırdı. ve [[Publius Quinctilius Varus]] yönetimindeki [[Varus Savaşı|Roma işgal ordusunu yenilgiye uğratarak]] Roma sınırlarını Ren Irmağı'nın gerisine attılar.<ref>Barry Cunliffe, ''Europe between the Oceans, 9000 BC – AD 1000'' (New Haven & London: Yale University Press, 2008), 384.</ref> Bu işgal yılları ve MS I1. yyyüzyıl boyunca Romalılar ile Cermenler arasında çok sayıda savaşlar oldu. Bu dönem Cermenlerine ilişkin birçok bilgi MS 98'de Roma'da yayımlanan [[Tacitus]]'un [[Tacitus#Eserleri|Germania]] kitabında yer alır.
MS. III3. yyyüzyıl sonlarında önemli değişiklikler oldu. Ren Irmağı'nın doğusunda artık üç büyük insan topluluğu yaşıyordu: [[Burgonya#Tarihi|Burgundlar]], [[Main (nehir)|Main]] Vadisinde, Gotlar [[Ukrayna]] ve [[Daçya]]'da (bugünkü [[Romanya]]'da), Gepidler ise Vandallar'la batıdan komşu olarak [[Transilvanya]]'nın kuzeyinde yaşıyorlardı. Cermenler iki yüzyıl boyunca Roma İmparatorluğu'na asker ve tarımda çalıştırılacak köle olarak katılmışlardı; fakat yığınsal katılımları [[Hunlar]]ın batıya doğru hareketinin Avrupa'da yola açtığı göçler sırasında oldu. MS 375'dete [[Ostrogot]] Krallığı Hunlar tarafından yıkıldı ve Cermen kabilelerinin birçoğu Roma İmparatorluğu topraklarına sığındı. MS V5. yy'ınyüzyılın ilk yarısında [[Hun İmparatorluğu]] Cermanya'nın hemen hemen bütününü denetim altına aldı. MS 451'de Hunlar, Romalılar ve [[Vizigotlar]] tarafından yenilgiye uğratıldı.<ref>Bury, J. B., The Invasion of Europe by the Barbarians, Norton Library, 1967.</ref> Bu dönem boyunca Batı'da Cermen kabilelerinin durumu berraklaştı. [[Galya]]'da [[Franklar]], Burgundlar ve [[Alamanlar]] ortaya çıktı. Vizigotlar, Roma İmparatorluğu içinde yağmalar yaptıktan sonra V5. yyyüzyıl sonlarında [[Gallia Aquitania|Güneybatı Galya]]'yı ve tüm [[Hispania|İspanya]]'yı kapsayan bir krallık kurdular. [[Asya (Roma eyaleti)|Anadolu]]'da Gotlar ayaklandı (399), fakat yenilgiye uğratıldılar Cermenler'in eski tarihi, [[I. Clovis|Clovis]] ve oğullarının yönetiminde [[Merovenj Hanedanı|Franklar]]ın gitgide genişlemesiyle kapanır.
==Uygarlık==
Cermen kabileleri önceleri [[hayvancılık]] daha sonra [[tarım]]la geçindiler. Toprakta [[özel mülkiyet]] yoktu, toprak parçaları, özellikle sulak topraklar topluluk üyeleri arasında dönerli işlendirdi.<ref>Looijenga, Jantina Helena, ''Runes around the North Sea and on the Continent'' AD 150–700, II.2, From the pre-Roman Iron Age to the late-Germanic Iron Age, University of Groningen, 1997</ref> [[Madencilik]] ve [[çömlekçilik]] de Cermen kabilelerinde gelişmişti. [[Demir]], özelikle silah yapımında kullanılan değerli bir maden olarak kalmıştır.
Cermenlerde barış zamanlarında bir merkezi otorite yoktu. Cermen kabileleri iç işlerinde ve hatta dış ilişkilerinde bağımsızdı. Cermen kabilelerinde [[şef]]liğe MS IV4. yy'dayüzyılda rastlanır. Askersel önderler is seçimle işbaşına gelirdi ve önderlik hiçbir biçimde babadan oğula geçmezdi. Bu önderlik, seçilen kimseye herhangi bir otokratik hak tanımadığı gibi, her an görevden alınabilridi. Askersel önderlerin, savaş zamanı bile, herhangi bir zorkullanma gücü yoktu, yalnızca örnek davranışları ve öğütleriyle yönlendiricilik rolünü oynayabilirlerdi.
Cermen kabileleri diğer [[İskandinav mitolojisi|İskandinav]] toplulukları gibi doğa tanrıları [[Odin|Wodan]]'a, [[Tyr|Tiwaz]]'a, [[Thor|Donar]]'a ve [[Frigg]]'e taparlardı. Cermen kabilelerinde din adamı bulunmazdı. Ölümle yokolunacağına inanmaz, savaşçılarını silah ve diğer gereçleriyle birlikte gömerlerdi.<ref>Ewing, Thor. (2008). ''Gods and Worshippers in the Viking and Germanic World''. Page 9. Tempus.</ref> Cermen kabileleri MS V5. yy'danyüzyıldan başlayarak Hristiyanlığı benimsediler.<ref name="Padberg 1998, 26">Padberg 1998, 26</ref> Ülkeleri birçok istilaya uğradığı için kültürlerinden günümüze pek fazla maddi buluntu kalmadı. Yalnız [[Bal şarabı|içki]]li şölenlerde okudukları destanların bir bölümü, çağlar boyu ağızdan ağıza aktarılarak günüze dek ulaşmış [[Beowulf]] ve [[Nibelungenlied]]'de yazılı edebiyata girmiştir.
==Ayrıca bakınız==
|
