Muvahhidler: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
|||
116. satır:
Abdulmümin'in ölümünden sonra hükümdarlarda önemli bir toprak kazanımı olmamakla birlikte özellikle Yusuf, Yakup (Mansur) ve [[Muhammed Nasır|Muhammed]] dönemlerinde Muvahhidlerin istikrar ve yükseliş dönemleri olmuştur. Ancak 1212 yılında [[Las Navas de Tolosa Muharebesi|İkab Savaşı]]' n da Hristiyanlar karşısında ağır bir yenilgi alınması ve sonrasında 1213 yılında [[Muhammed Nasır|Muhammed]]' in ölümüyle Endülüs' teki hakimiyetini kaybetmeye başlamasına ve Muvahhidlerin siyasi istikrarsızlık dönemine girmesine yol açmıştır. [[Muhammed Nasır|Muhammed]]' in ölümünden sonra tahta çıkan genç yaştaki oğlu Yusuf el-Müstansır’ın idari açıdan zayıf bir hükümdar olması nedeniyle bazı devlet adamları ve yerel yöneticiler güç kazanmaya başladı ve devletin otoritesi sarsılmaya başladı. Bu dönemde Endülüs’te yerel hanedanlıklar kurulurken diğer taraftan Portekiz, Kastilya ve Aragon krallıkları da Turtûşe (Tartosa), Belensiye ([[Valensiya]]), Batalyevs ([[Badajoz]]), Mürsiye ([[Murcia]]), Mâride (Mérida, Ekstremadura|Merida), Kurtuba ([[Cordoba]]) ve İşbîliye ([[Sevilla]]) gibi birçok Endülüs şehrini ele geçirdiler.
İdris Memun' un [[Malikilik|Maliki]] olan halkın desteğini sağlamak amacıyla İbn Tûmert’in görüşlerinden vazgeçtiğini ilan etmesi istediği sonucu vermediği gibi devletinde parçalanmasına sebep oldu. 1228 tarihinde Tunus’u Muvahhidler adına yöneten Ebü Zekeriyya Yahya, İbn Tûmert’in davasını kendisinin savunduğunu söyleyerek bağımsızlığını ilan ederek [[Hafsiler]] hanedanlığını kurdu. 1235 yılında [[
== Hükümdarlar, 1121–1269 ==
| |||