Beyaz Terör: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmemiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Düzenleme yapıldı. |
Konu hakkında Rusça sayfadan tercüme edilerek bilgi verilmiştir. |
||
113. satır:
==Güney Rusya'da Beyaz Terör==
Güney Rusya'daki Beyaz Terör'ün önderi ise [[Anton Denikin]]'di. Devrimden sonra hapisten kaçarak Novocherkassk bölgesine giden [[Anton Denikin|Denikin]] burada Kızıllara karşı [[Beyaz Ordu]]'yu örgütleme girişimlerine başladı. Don Bölgesi'nde faaliyet göstererek Rus İç Savaşı sırasında [[Beyaz Ordu]]'nun güney bölgesi kumandanlığını üstlendi. [[Anton Denikin]]'in "büyük, birleşik ve bölünmez Rusya sloganıyla başlattığı iç savaştaki önemli bazı söylemleri şunlardı:
"Kızıllara karşı kutsal [[Rusya]]'yı korumalıyız. Kızıl egemenliği yenmek için gerekirse şiddeti meşrulaştırabiliriz"<ref name="ternoviyvenetzvk">Виктория Куликова. «Терновый венец, пронзенный мечом.»</ref>
126. satır:
Don Bölgesi'nde bulunan anti-Sovyet yerel hükümete bağlı Adalet Bakanlığı Çarlık hükümetinin 1903 yılındaki Ceza Kanunu'nda 8 Ocak 1919'da değişiklik yaparak olağanüstü koşullarda idam cezasını kolaylaştıran hükümler getirdi. 22 Şubat'ta Adalet Bakanlığı'nın özel bir toplantısında ölüm cezası, zorla çalıştırma, kürek mahkumiyeti gibi yaptırımlar kabul edildi ve toplantı tutanakları [[Anton Denikin|General Denikin]] tarafından imzalanarak onaylandı.
==Beyaz Ordu'nun Yenilgisi==
İç Savaşın sonlarına doğru yenilmekte olan [[Beyaz Ordu]] komutanları son çare olarak [[Kızıl Ordu]] saflarında savaşan subay ve askerleri caydırma politikası uygulamaya karar verdiler. Mayıs 1919'da [[Kızıl Ordu]] safında savaşmaktan vazgeçen her subay ve askere af getirileceğini, hiçbir ceza verilmeyeceğini taahhüt ettiler. 28 Mayıs 1919'da çıkardıkları bildiride şu ifadeler yer alıyordu:
"Anavatan [[Rusya]] için kardeşçe çağrımıza cevap verecek, [[Kızıl Ordu]]'da savaşmayı bırakacak subay ve askerlere hiç bir ceza verilmeyecek, kutsal Rusya adına yardım esirgenmeyecektir."<ref name=autogenerated4>В. Ж. Цветков «Репрессивное законодательство белых правительств», «Вопросы истории», № 4, 2007</ref>
23 Ocak 1920'de [[Amur]] Askeri Bölge Komutanı V.Rozanov'un [[Vladivostok]]'ta yayınladığı çağrıda; " düşman saflarında savaşmayı bırakacak her gerilla hiç bir suçu değerlendirilmeksizin af edilecektir" denildi.<ref name="reprzakbelprav"/>
Ancak pek çok komutanın ölmesi ya da kaçmasının ardından 1920'de [[Beyaz Ordu]]'da önder konumuna gelen [[Pyotr Vrangel]]'in açıklaması çok farklıydı; "Çıkarılan yasaların [[Bolşevik]]lere karşı ılımlılığından hoşnut değilim. Düşmanla müsamaha gösterilmeden mücadele edilecektir".<ref name="reprzakbelprav"/>
14 Temmuz 1921'de Geçici [[Amur]] Devleti yöneticilerinden S.D. Merkulov ve N.D. Merkulov kardeşlerin yayındığı No:69 sayılı kararnamede ise şu ifadeler yer alıyordu: "[[Sovyetler Birliği Komünist Partisi | Komünist Parti]] mensupları, anarşistler, devrimciler ve enternasyonalistler teslim olmaları durumunda derhal sınır dışı edilecektir. Ülkede isyan tehlikesine hiç bir şekilde müsamaha gösterilmeyecektir".<ref name="reprzakbelprav"/>
1920 yılında [[Beyaz Ordu]] artık gücünü büyük ölçüde yitirmiş, batılı [[emperyalist]] dostları tarafından yalnız bırakılmış bir haldeydi. 1922'de son [[Beyaz Ordu]] askerleri de ülkeyi terk etti. Böylece [[Bolşevik]]ler eski Rus Çarlığı topraklarının büyük kısmına hakim oldular ve 30 Aralık 1922'de [[Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği]]'ni kurdular.
==Beyaz Terör Mağdurları==
[[Beyaz Ordu]]'nun yenilgisinin en önemli sebebi izlenen taktiklerin ve yöntemlerin halkta yarattığı hoşnutsuzluktu. Beyaz Terör'ün kurbanlarının sayısı tam olarak belli değildir. Ancak resmi veriler rakamın 1.200.000'in üzerinde olduğunu göstermektedir. <ref>G. F. Krivosheev, ''Soviet Casualties and Combat Losses in the Twentieth Century'', pp. 7-38.</ref>
[[Sovyetler Birliği]]'nde Beyaz Terör kurbanları için pek çok anıt yapıldı. Bunların çoğu Beyazlar tarafından terör kurbanlarının gömüldüğü toplu mezarlara inşaa edildi. [[Volgograd]]'da Dobrolyubov Parkı'nda Beyaz Terör kurbanlarının gömülü olduğu bir parka 1920 yılında bir anıt inşaa edildiyse de 1965 yılında mimar D.Erşovoy kurbanlar için yeni bir anıt yaptı.
[[Voronej]]'de de Nikitinskaya Kütüphanesine yakın bir konumda bulunan bir parkta terör mağdurları için bir anıt inşaa edildi. Anıt 1919'da katledilen [[Sovyet]] hükümetine mensup kurbanlar için 1920'de yapıldı.
1961 yılında [[Viborg]]'da da [[Leningrad]] Karayolu'nun 4. kilometresinde bir anıt açıldı. Anıt Beyazlara esir düşen ve makineli tüfekle infaz edilen 600 [[Kızıl Ordu]] askerinin anısına inşaa edildi.<ref>[http://www.vyborgcity.ru/text/text_24.htm Скульптура Выборга]</ref>
[[Altay]] Bölgesi [[Slavgorod]] şehrinde de Kazak Ataman [[Boris Annekov]]'un kurbanları için bir anıt inşaa edildi.<ref>[http://www.slavgorod.ru/news/news.php?id=1248 Памятник борцам революции, ставшим жертвами белого террора, нуждается в серьёзной реконструкции]</ref>
[[Sevastopol]]'da 1919-1920 yıllarında Beyaz Terör mağduru olanlar için Aralık 1920'de "Komüncüler ve Beyaz Terör Mağdurları Mezarlığı" adıyla bir nekropol yapıldı.<ref>[http://sevmonument.ru/readarticle.php?article_id=142 Кладбище Коммунаров ]</ref>
| |||