Ural-Altay dil ailesi: Revizyonlar arasındaki fark

'''Ural Altay Dil Ailesi''', dilbilgiseleskiden yapısıbirtakım bakımındandil dünyadakibilimcilerinin altıvarlığını binesavunduğu; yakınfakat Hintüzerinde Avrupagenel dillerindenolarak farklıanlaşmaya yalnızcavarılmamış beşolan yakuramsal dabir altıdil dilden oluşur! Neredeyse dünyanın tümüne karşı bir dildiröbeğidir. Günümüzde [[Altay dilleri]] ve [[Ural dilleri]] olarak adlandırılanele alınan bu dil aileleri, dileskiden yapısıaralarında vevar kök-ekolduğu düşünülen dilbilimsel kardeşliğindengenetikten ötürüdolayı "Ural-Altay" dil ailesi olarak kabul edilir. Kökeninin ön Türkçe olduğu açıktırdenmekteydi.

Bu "ailenin" [[Altay dilleri|Altay kolu]] [[Türkçe]], [[Moğolca]], [[Mançuca]] ve [[Tunguzca]]'dır. [[Macarca]], [[Fince]] ve [[Estonca]] ise bu ailenin [[Ural dilleri|Ural kolundand]]ır. Bazı dil bilimciler [[Korece]] ile [[Japonca]]'yı da bu aileye katmışlardır.katmış Japonlarolsalar Türkçeyida İngilizcedenbu yöndeki kanıtlar daha kolayda öğrendiklerinizayıftır. anladıkları anFakat çokson şaşırmışlardı.zamanlarda yapılan karşılaştırmalı çalışmalar Japonca ve Korece'nin bu gruba girdiğini göstermiştir.<ref> Talat Tekin, Japonca ve Altay Dilleri, Doruk, 1993.</ref>

Günümüzde çoğu dil bilimci Ural ve Altay ailelerindeki benzerlikleri "tarihsel orijin" veya "yakınsama" ile sonuçlanmış karşılıklı etkileşim ile açıklamaktadır. Sondan ek alırlar. Ural ve Altay arasında ünlü uyumu, sondan eklemelilik, cümlede özne-nesne-yüklem sıralaması ve dillerin dilbilgisel olarak cinsiyetsiz olması gibi güçlü benzerlikler göstermişlerdir. Fakat bu tip benzerlikler yapısaldır. Tarihsel dil bilimi araştırmasında ortak kelime kökleri önemli bir yer tutmaktadır savı ortaya atılmakta, ama dilbilgisel yapının, dizgenin, sözcük-ses benzeşmelerinden çok daha köklü bir ilişkiyi barındırdığı açıktır.

Günümüzde bu dil ailesinin varlığına ilişkindair bulunabilecek bilgilerin çoğu 1950 öncesi kaynaklara dayanmaktadır. [[Ural Dil Ailesi]] ile [[Altay Dil Ailesi]]nin ayrı incelenmesi gerektiğini savunanlar da azımsanmayacak kadar çoktur ve birçok modern dilbilimci bu görüştedir.