|
}}
'''George Enescu''' ya da Georges Enesco (d. [[19 Ağustos]] [[1881]] - ö. [[4 Mayıs]] [[1955]]), [[Rumen]] [[kemancı]], [[besteci]] ve [[orkestra şefi]]dir. En bilinen eserleri [[Romanian Rhapsody]] no:. 1 ve no:. 2 ile [[Œdipe]] [[opera]]sıdıroperasıdır.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.soundfountain.org/rem/remenes.html|başlık=Georges Enesco (1881-1955)|yazar={{en icon}}soundfountain.org|erişimtarihi=24 Kasım 2013}}</ref>
[[Dosya:Palatul Cantacuzino, Bucureşti.jpg|thumb|left|200px|Enescu Müzesi, Bükreş]]
[[Dosya:Enesco signature.png|thumb|left|135px|Sanatçının imzası]]
[[Dosya:Flickr - fusion-of-horizons - George Enescu memorial house.jpg|thumb|left|200px|Sinaia'daki villası]]
[[Dosya:Cantacuzino Palace front view.JPG|thumb|200px|Enescu Müzesi, Bükreş]]
== Hayatı ==
[[Dosya:EnescoPalatul Cantacuzino, Bucureşti.jpg|thumb|leftright|200px|Enescu'nun Père Lachaise'dekiMüzesi, mezarıBükreş]]
[[Dosya:Enesco.jpg|thumb|right|200px|Enescu'nun Père Lachaise'deki mezarı]]
Müziğe 4 yaşında [[piyano]] çalarak başladı. [[Çingene]] kemancı Nicolas Chioru'dan dersler aldı. 5 yaşında beste yapmaya başladı. [[Yaş, Romanya|Yaş]]'data ünlü Rumen opera bestecisi [[Eduard Caudella]]'dan eğitim aldı. [[1889]]'da [[Slanic-Moldova]]'da ilk defa sahnede keman çaldı. [[1888]]'de [[Sigismund Bachrich|S. Bachrich]], J. Glün, [[Joseph Hellmesberger, Jr.|J. Hellmesberger]]'den [[keman]]; L. Ernst'ten [[piyano]]; R. Fuchs'dantan [[kontrpuan]], [[armoni]] ve beste; [[Joseph Hellmesberger, Sr.|J. Hellmesberger]]'den [[oda müziği]], A. Prosnitz'den müzik tarihi dersleri aldığı [[Gesellschaft der Musikfreunde|Viyana Müzik Dostları Cemiyeti]] [[Viyana Konservatuarı|konservatuarına]] yazıldı. Buradaki eğitimini tamamladıktan sonra [[Paris Konservatuarı]]'na girdi. Burada da [[Armand Marsick|A. Marsick]] ve J. White'dan keman; Pierre-Max Dubois ve Thomas'dan armoni; [[André Gedalge|A. Gedalge]]'den kontrpuan; [[Gabriel Fauré|G. Fauré]] ve [[Jules Massenet|J. Massenet]]'ten beste; [[Louis Diémer|L. Diémer]]'den Erken Dönem Klasik Batı Müziği dersleri aldı. Aynı zamanda [[çello]], [[org]] ve piyano eğitimleri de aldı ve her birinde ortalama bir uzmanlık edindi.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.thirteen.org/publicarts/violin/enesco.html|başlık=Legendary Violinists, Georges Enesco|yazar={{en icon}}thirteen.org|erişimtarihi=24 Kasım 2013}}</ref>
Temmuz [[1897]]'de [[Paris]]'dete kendi bestelerinden oluşan ve genç bestecileri piyasaya tanıtan [[Éduard Colonne]]'nin dikkatini çeken bir konser düzenledi. Ertesi yıl [[6 Şubat]]'ta op.1 [[Poème Roumain]] adlı ilk orkestra için senfonik süitiyle [[Concert Colonne]]'da sahneye çıktı ve büyük başarı gösterdi. Mart ayında [[Bükreş]]'teki [[Romanian Athenaeum]]'da aynı eserle orkestra şefliği kariyerine başladı. Mart [[1903]]'te Bükreş'te [[Romanian Rhapsodies]] adlı 2 orkestral bestesinin [[prömiyer]]ini yönetti. Çok geçmeden Romanya Kraliçesi [[Elisabeth of Wied]] tarafından saray kemancısı olarak atandı.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.bach-cantatas.com/Bio/Enescu-George.htm|başlık=George Enescu (Conductor, Violin, Composer)|yazar={{en icon}}bach-cantatas.com|erişimtarihi=24 Kasım 2013}}</ref> Amerika'da ilk sahne alışı [[1923]] yılında [[New York]]'daya [[Philadelphia Orkestrası]] ile besteci, kemancı ve şef olarak gerçekleşti. [[1936]] yılında tek operası Œdipe, Paris'te sahnelendi. [[1937]] Ocak ayında1937'de bu defa [[New York Filarmoni Orkestrası]]'nı yönetiyordu. 1927 yılında [[Amerikalı]] keman virtüozü [[Yehudi Menuhin]], Romanian Rhapsodies'in de arasında olduğu pek çok önemli eserini bestelediği ve [[2. Dünya Savaşı]] boyunca gizlendiği Bükreş yakınlarındaki Sinaia'daki evi Villa Luminis'e geldi ve Enesco'dan keman dersleri aldı. Bu dersler ikili arasında büyük bir dostluk ve sanatsal ortaklığın doğmasına neden oldu.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.baroquemusic.org/chailleyenesco.html|başlık=Georges ENESCO
and Céliny CHAILLEY- RICHEZ: a glimpse into the Paris Musical World of the 1930s
and beyond|yazar={{en icon}}baroquemusic.org|erişimtarihi=24 Kasım 2013}}</ref>
[[1939]] yılında Bükreş'te Marie Cantacuzino-Rosetti ile evlendi. Savaştan sonra, 1946 yılında müzik öğretmeni olarak yeniden [[Amerika Birleşik Devletleri]]'ne gitti. [[1948]] yılında ülkesinin [[Romanya Sosyalist Cumhuriyeti|komünist rejime]] geçmesinden sonra eşiyle birlikte yaşadığı Bükreş'teki Contacuzino Palace'a (daha sonra aslına uygun olarak restore edilip George Enescu Müzesine dönüştürüldü) rejimce el konulmasıyla, köklerinin olduğu ve çok sevdiği ülkesinden gayri resmi şekilde ayrıldı ve Paris'e geri döndü. [[1951]] yılında [[Fransız]] [[gazeteci]] [[Bernard Gavoty]] ile [[Radio France]]'data radyo söyleşi programı yaptılar.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.enescusociety.org/biography.php|başlık=Biography|yazar={{en icon}}enescusociety.org|erişimtarihi=24 Kasım 2013}}</ref>
Müzik hayatı boyunca bir [[opera]], üç [[senfoni]] ve üç keman [[sonat]]ısonatı yazan Enesco, [[1954]] yılında hastalanarak çalışamaz hale geldi.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.biyografi.info/kisi/georges-enescu|başlık=Georges Enescu Biyografi|yazar={{tr icon}} biyografi.info|erişimtarihi=24 Kasım 2013}}</ref> [[1955]] yılı [[4 Mayıs]]ında 1955'te Paris'te hayatını kaybetti. Cenazesi, [[Père Lachaise Mezarlığı]]'na defnedildi.<ref>{{Web kaynağı|url=http://www.parisrama.com/thematiques/thematique_perelachaise.htm|başlık=PERE LACHAISE - PARIS Histoire / History du cimetière du Père Lachaise|yazar={{fr icon}} parisrama.com|erişimtarihi=24 Kasım 2013}}</ref>
== Eserlerinden seçmeler ==
| 