Lilybaeum Muharebesi: Revizyonlar arasındaki fark

Kartaca ve Roma Cumhuriyeti, her iki tarafın karşılıklı durum ve haklarını ayrıntılı olarak belirleyen bir antlaşmayı M.Ö.MÖ 509 yılında imzalamışlardı. Her ne kadar aralarındaki ilişkiler dostane değilse de bu tarihten itibaren barış halindeydiler. Daha sonra M.Ö.MÖ 348 ve M.Ö.MÖ 306 yıllarında, etki alanlarını belirleyen antlaşmalar yapıldı. Diğer yandan Roma ve Kartaca Epirus Kralı Pyrrehus'a karşı M.Ö.MÖ 279 yılında bir işbirliği antlaşması imzalamıştı. Ancak Roma Cumhuriyeti'nin M.Ö.MÖ 264 yılında Sicilya'daki [[Messina]] kenti meselesine müdahale etmesi ([[Messana Muharebesi]]) [[Birinci Pön Savaşı]]'nı başlatmıştır. M.Ö.MÖ 241 yılına kadar süren kara ve deniz muharebeleriyle süren savaş Kartaca'nın yenilgisiyle sonuçlandı. Kartaca, Sicilya'yı ve Batı Akdeniz'deki deniz üstünlüğünü kaybettiği gibi ağır bir savaş tazminatı ödemek zorunda kaldı. Kartaca'nın taraf olduğu [[Paralı Askerler Savaşı]] sırasında Roma Cumhuriyeti Kartaca'dan yanaydı, ancak savaşın sonunda [[Korsika]] ve [[Sardinya Adası|Sardinya]] Roma hakimiyetine geçmiştir. Kartaca, M.Ö.MÖ 237-218 yılları arasında Hispanya'da, Hamilcar, Hasdrubal ve Hannibal önderliğinde yeni topraklar ilhak ederek durumunu güçlendirmiştir. Roma ise, Massalia'nı da teşvikiyle (günümüzde [[Marsilya]]) M.Ö.MÖ 226 yılında Hasdrubal'la bir antlaşma akdetti. Antlaşma, Roma Cumhuriyeti ile Kartaca'nın etki alanı sınırının [[Ebro Nehri]] hattı olduğuna ilişkindir. Saguntum (bugünkü [[Sagunto]]) kenti, ırmağın güneyine düşmesine karşın M.Ö.MÖ 226 yılından itibaren Roma Cumhuriyeti'nin müttefikiydi. Bu nedenle Hannibal Barca'nın Hispanyalı müttefikleri Saguntum'la çatışmaya girdiklerinde Roma, Hannibal Barca'yı duruma müdahale etmemesi yönünde uyarmıştı. Hannibal'in Saguntum'a saldırmasıyla İkinci Pön Savaşı başlamış oldu, Roma Senatosu Kartaca'ya savaş ilan etti. Savaş, onsekiz yıl sürecektir.

Roma donanması M.Ö.MÖ 219 yılında [[İkinci İllirya Savaşı]] dolayısıyla 220 ağır savaş gemisiyle seferber edilmiş bulunuyordu. [[Roma Konsülü|Konsül]] [[Publius Cornelius Scipio]], 8 bin Romalı, 14 bin müttefik piyadesi ve 600 Romalı, 1.600 müttefik süvarisinden oluşan dört lejyonluk bir kuvvetle, 60 parça gemiden oluşan bir filo eşliğinde Hispanya'ya yelken açtı.

Ancak iki [[Keltler|Kelt]] kabilesi İtalya'nın kuzeydeki Pacentia ve [[Cremona]] kolonilerine taarruz etti. Bu bölgedeki Romalılar Mutina'ya çekilmiştir. Bunun üzerine Keltler Mutina'yı kuşattı. [[Praetor]] [[Lucius Manlius Vuslo]] 600 Romalı piyade, 10 bin müttefik piyade ve bin müttefik süvariden oluşan iki lejyonluk bir kuvvetle Ariminium (bugünkü [[Rimini]]) üzerinden [[Cisalpina Galya]]'ya ilerlediler. Ordu iki kez pusuya düştü ve 1.200 adam kaybedildi. Daha sonra Mutina kuşatıldıysa Roma ordusu da gevşekçe kuşatılmış duruma düştü.<ref>Adrian Goldsworthy, ''The Fall of Carthage'' Sh: 151 id = ISBN 0-304-36642-0</ref> Bu olay üzerine Roma Senatosu harekete geçerek Scipio'nun iki lejyonunu ve 5 bin müttefik askerini Vulso'ya yardıma göndermiştir. Scipio kuvvetlerinin bu şekilde bölünmesi nedeniyle Hispanya'ya M.Ö.MÖ 218 Eylülüne kadar hareket edilemedi.

[[Kategori:II. Pön Savaşı muharebeleri]]