Vikipedi

Lysistrata: Revizyonlar arasındaki fark

Etkileşimli olarak geçmişe göz at
[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
← Önceki sürümle aradaki farkSonraki sürümle aradaki fark →
İçerik silindi İçerik eklendi
GörselVikimetin
Dexbot (mesaj | katkılar)
2.587 değişiklik
k Bot: Parsoid bug phab:T107675
çıkarılan içerik eklendi, düzenlendi, bilgi kutusu, iç bağlantılar eklendi
1. satır:
'''Lysistrata (Antik Yunancası :Λυσιστράτη ''Lysistrate'')  Kadınlar savaşı:'''
 
{{Tiyatro oyunu bilgi kutusu
'''Oyunun Konusu:'''
| oyunun adı = Lysistrata
| resim = Lysistrata.jpg
| resim_boyutu = 150px
| resim altı = 1896 tarihli [[Aubrey_Beardsley]] illüstrasyonu
| yazar =
| özgün adı =
| koro =
| karakterler =
| repliği olmayan karakterler =
| zaman ve mekân=
| ilk gösterim = MÖ 411
| ilk gösterildiği yer = Atina
| ülke = Antik Yunanistan
| orijinal dil =
| oyun serisi =
| konu =
| tür =
| web =
| ibdb_id =
}}
[[Dosya:UW Experimental College Lysistrata cast (1928) - detail.jpg|250px|thumb|1928 tarihli bir sahneleme]]
[[Dosya:LYSISTRATAstaging.jpg|thumb|right|250px|Lysistrata'dan bir sahne]]
[[Dosya:Aristophanes.jpg|250px|thumb|Oyun yazarı [[Aristophanes]]]]
'''Lysistrata''', [[Aristofanes]] tarafından [[MÖ 411]] yılında yazılmış, tek perdelik, seyirlik bir oyundur.
 
İlk defa MÖ 411 baharında sahnelendiği düşünülen oyun, tiyatro tarihinin ilk savaş karşıtı oyunlarından birisi kabul edilir. Erkeklerinin savaştan dönmelerini beklemekten usanan kadınların savaşa son vermek için farklı savaşa bitene kadar erkeklerle yataklarını paylaşmamak kararı almaları ile gelişen olayları konu alır.
Erkekler savaşa son vermeyi başaramayınca Lysistrata’nın aklına işi kadınların ele alıp barışı zorlamaları gerektiği düşüncesi gelir. Önce erkeklerle sevişmeyi reddedecekler, sonra Akropolis’i , Parthenon’da saklanan devlet yedek akçesini ele geçirecekler ve Atina’nın savaş gücünü çökerteceklerdir. Lysistrata  kadınları  bir araya toplar, Spartalı Lampito ile diğer düşman devletlerden gelen kadınlar bunlar arasındadır. Kadınlar ilkönce gönülsüz davransalar da Lysistrata’nın planını benimser, onu gerçekleştirmeye ant içerler. Yabancı kadınlar kendi yurtlarına dönerler, Lysistrata ise Atinalı kadınlarla birlikte daha önce yaşlı kadınların ele geçirdiği Akropolis’i işgal eder. Yaşlı adamlardan oluşan bir koro Akropolis’i geri almaya çalışır, ama yaşlı kadınlardan oluşan ikinci bir koro , üzerine kovalarla su atarak onları geri püskürtür. Parabasis yerine iki koro karşılıklı birbirlerine söverler. Sonra Lysistrata’nın usulcacık sıvışmaya çalışan kadınları yüreklendirmesi gerekir. Karısı Myrrhine ‘nin özlemiyle dolu Kinesias adında bir adam onu alıp götürmeye gelir. Myrrhine ise kocasının cinselliğini iştahlandırır, sonra Akropolis’e dönerek onu oyuna getirir. Erkeklerin benzer sıkıntılar çektiği Sparta‘dan gelen bir ulak, ülkesinin barış istediğini bildirir, bunu iki taraf arasında bir barış görüşmesi izler. Lysistrata onların hepsini paylar, uzlaşmaları için üsteler. Barış yapılır. Atinalılar ve Spartalılar Akropolis’ e şölen yapmaya giderler.
 
Aristophanes'in üçüncü oyunudur. Yazarın en iyi kurulmuş, en insani komedyası olarak bilinen oyun, dünyanın birçok ülkesinde yüzlerce tiyatro topluluğu tarafından sahnelenmiştir.
'''Zamanın Siyasi Olayları:'''
 
Eser, 1983’te Türkiye'de başrolünü [[Şener Şen]]'in oynadığı [[Şalvar Davası (film)|Şalvar Davası]] adlı filmle sinemaya, 1987’de Alman çizer Ralf König tarafından çizgi filme, 2005’te Amerikalı besteci Mark Adamo tarafından 2005’te operaya uyarlanmıştır.
 Aristophanes’in  İ.Ö 411 baharında  (büyük olasılıkla Dionysia değil Lenaia şenliğinde ) sahnelenmiştir (birincilik ödülü alıp almadığı belli değildir). Atina ve Sparta, Pers saldırılarından (İ.Ö 490-478) Yunanistan’ın iki büyük gücü olarak çıkmışlardır. Daha sonraları, güçlü bir donanmaya sahip Atina’nın gerek siyasal, gerekse ekonomik alanda fazla güçlenmesi, Yunanistan’ın en büyük kara gücüne sahip olan Sparta’yı korkutmuştur. Her ne kadar , büyük devlet adamı Perikles  Atina’ya kısa sürede zafer vaadettiyse de, savaş 27 yıl sürmüş, İ.Ö 404 yılında Atina’nın donanmasını, devletini ve hatta bir süreliğine de olsa demokrasisini kaybetmesiyle son bulmuştur. Başlangıçta birçok Atinalı, Perikles’in savaş planını merak etmişti: Öncelikle Sparta’nın karadaki gücünü kabul etmişler ve Attika’yı boşaltmışlar. İ.Ö 428’ de Atinalılar mali kaynaklarının birçoğunu israf etmişler ve yeni sermayeler bulmaya zorlanmışlardır. Bu paraların büyük kısmı, savaş zamanında mali ve siyasi yönden büyük yararlar sağlayacaklarına inanılan, orduyu tedarik edenlere, istekli komutanlara ve halkın benimsediği liderlere ödenmiştir. Aristophanes, önceki oyunlarında ilk iki gurubu desteklemiş, sonuncusunu ise suçlamıştır. Savaştan 10 yıl sonra, İ.Ö 421’de Nikias barışı yapılmış, fakat çok kısa sürmüştür (İ.Ö 418). Atina, Sparta’yı barışı ihlal ettiği ve yeniden saldırgan bir tutum içine girdiği gerekçesiyle suçlamış ve savaş yeniden başlamıştır. İ.Ö 415’te Sicilya’yı işgal etme ümidiyle denize açılan büyük Atina donanması İ.Ö 413’te büyük bir bozguna uğramıştır. Atina önemli, toprakların kontrolünü kaybetmiş ve birçok müttefiği tarafından terkedilmiştir. Fakat İ.Ö 412 yılının sonunda, Atinalılar bir şekilde bazı önemli yerleri tekrar ele geçirerek ve etkili bir donanma kurarak yıkımı önlemiştir. Radikal demokratların izledikleri politikanın iflasından sonra Atina anayasında bir değişiklik yapılmış, meclislerde acele kararlar alınmaması için 10 kişilik danışmanlar (''probulos’lar'') kurulu meydana getirilmiştir (İ.Ö 413). Sonsuz bir zaman için seçilen bu danışmanlar sehir ve halk meclislerine getirilecek maddelerin ön görüşmelerini yapacak ve bunları olgunlaştıracaktı. Bu nedenle meclisin yetkileri daraltılmış ve Atina oligarşiye doğru bir adım atmış oluyordu. Oyunun yazılışı Atina’nın tehlikenin eşiğinde bulunduğu bir döneme rastlar. Tekrar Sparta ordusu tarafından kuşatılmışlar ve ekonomik bakımdan sıkıntıdaydılar. Aynı zamanda hatiplere ve demogoglara güvenleri kalmamıştı. Lysistrata’yı izleyen seyirciler henüz en kötüsünü bilmiyordu: Sisam’da bulunan Atinalı subaylar, sürgün Atinalı aristokrat Alkibiades’le görüşmüşlerdi. Alkibiades onlara Atina’da oligarşik bir hükümet kurdukları ve kendisini çağırdıkları takdirde Atinalılarla Persler arasında bir ittifak sağlayacağını bildirdi. O zamana kadar sürekli olarak demokratları tutmuş olan Alkibiades’in bu görüşmesi, kısa ömürlü olacağını bildiği oligarşik hükümeti devirmek ve demokrasinin kurucusu olarak tekrar Atina'ya dönmek içindi. Nitekim olaylar bu şekilde gelişecekti. Aristophanes, işte böyle bir zamanda vatandaşlarını Akharnailılar ve Barış’tan sonra üçüncü kez barışa davet eder. İ.Ö 411’de oynanan Lysistrata Atina’nın acıklı durumuna, şairin ülkesine doğru yolu göstermek için olgun sanatının bütün imkanlarını kullanarak yaptığı bu son gayrete bakılırsa bir drama olmalıydı. Aristophanes’in tükenmez komedi dehası sayesinde, Lysistrata, oyunları arasında bizi de en çok güldüren bir komedya şaheseri olmuştur.
== Oyunun konusu ==
Erkekler savaşa son vermeyi başaramayınca Lysistrata’nın aklına işi kadınların ele alıp barışı zorlamaları gerektiği düşüncesi gelir. Önce erkeklerle sevişmeyi reddedecekler, sonra Akropolis’i, Parthenon’da saklanan devlet yedek akçesini ele geçirecekler ve Atina’nın savaş gücünü çökerteceklerdir. Lysistrata kadınları bir araya toplar, Spartalı Lampito ile diğer düşman devletlerden gelen kadınlar bunlar arasındadır. Kadınlar ilkönce gönülsüz davransalar da Lysistrata’nın planını benimser, onu gerçekleştirmeye ant içerler.
 
Yabancı kadınlar kendi yurtlarına dönerler, Lysistrata ise Atinalı kadınlarla birlikte daha önce yaşlı kadınların ele geçirdiği Akropolis’i işgal eder. Yaşlı adamlardan oluşan bir koro Akropolis’i geri almaya çalışır, ama yaşlı kadınlardan oluşan ikinci bir koro, üzerine kovalarla su atarak onları geri püskürtür. Parabasis yerine iki koro karşılıklı birbirlerine söverler. Sonra Lysistrata’nın usulcacık sıvışmaya çalışan kadınları yüreklendirmesi gerekir.
'''Oyunun Kahramanları ve Lysistrata:'''▼
 
Karısı Myrrhine ‘nin özlemiyle dolu Kinesias adında bir adam onu alıp götürmeye gelir. Myrrhine ise kocasının cinselliğini iştahlandırır, sonra Akropolis’e dönerek onu oyuna getirir.
Lysistrata hariç oyundaki karakterler sıradan kişilerden seçilmiştir. Genç kadınlar (özellikle Myrrhine) Aristophanes’in belden aşağı şakalarına maruz kalıyor. Genelde komedyalarda alaycı yolla yerildiği gibi burada da kadınlar uçarı, şehvet düşkünü, evin dışındaki gerçeklerden habersiz, güvenilmez ve kötü huylarından dolayı aptalca mazeretler uydurmaya eğimli birileri olarak tasvir edilmişlerdir. Fakat Spartalı Lampito, Atinalı kadınlara oranla daha cesur, güçlü ve zeki olduğu için bir istisnadır. Lampito’daki komiklik onun uçarılığından ziyade bir erkeği andıran fiziğinden kaynaklanmaktadır. Kadınların rakipleri , genç erkekler (Myrrhine’nin kocası gibi) ise kadınlara oranla biraz daha olumlu tasvir edilmişlerdir. Kadınlar gibi onların da zihinleri cinsellikle meşgul ve bu duruma daha az katlanabiliyorlar. Barış dolu bir hayata dönmek konusunda daha arzulular. Savaşın devam etmesini isteyenler ve kadınları aciz görenler genç savaşçılardan ziyade yaşlı ve yönetici erkek korosudur. Onların bu tutumları seyirciler üzerinde de olumlu bir etki bırakmamıştır. Yönetici Probulos, halk meclisinin yetkilerini kısıtlayan olağanüstü bir kurulun üyesi, emekli bir bürokrat; koroyu oluşturan yaşlı erkekler ise şehrin zararına görev yapan ve sefil bir hayat süren huysuz, eski savaşçılardır. Hem yönetici, hem de erkek korosu kadınlara düşmanca ve açgözlü bir tutum izlemişler ve yenilgilerinin kadınların ellerinden olması, oları rezil etmek ve adaleti sağlamak için tasarlanmıştır. Yaşlı kadın korosu ve Lysistrata’nın sahnedeki yaşlı destekçileri, cinsel ayartmalara karşı ilgisizler ve genç kadınlara oranla daha kararlı, bilge, gerçekçi ve gözü pek bir tavır takınmışlardır. Aristophanes yaşlı kadınları saygın, hatta Atina toplumunun yüksek tabakasından seçerek tasvir etmiştir ve onları şehrin en kutsal kültleriyle birleştirmiştir; yaşlı erkekleri ise alt tabakayı oluşturan hakimlerden  ve siyasilerden seçmiştir. Sadece Lysistrata sıradışı bir karakterdir. Bazı yerlerde oldukça erkeksi, bazı yerlerde oldukça kadınsı tavırları ön plana çıkıyor. Bunda tabi ki, sahnede Lysistrata ve diğer bütün oyuncuların erkekler tarafından canlandırılmasının da etkileri vardır. Sahneye ilk gelişinden itibaren kendini diğer kadın karakterlerden ayırıyor. Diğer kadınların toplantıya gecikmeleri üzerine onları azarlaması bunu gösteriyor. Fakat hayal kurmada ve kadınları bir eylem için organize etmede oldukça başarılı. Toplantı düzenlenmesi, hırslı olması ve fiziksel saldırıdan çok düşünceler üretmesiyle erkeğe özgü bir rol üstleniyor. Kalonike diğer kadınları savunurken kadının günlük işlerinden bahsediyor. Lysistrata’nın kadının günlük işlerinden sadece habersiz olmadığı, aynı zamanda bunlara karşı ilgisiz olduğu da görülüyor. Kocası ya dam çocuklarından hiç bahsetmiyor; bu yüzden diğer kadınlardan oldukça değişik bir yaşam sürdüğü düşünülebilir. Probulos’un Lysistrata tarafından susturulma ve dişileştirilme sahnesinden sonra Lysistrata zafer kazanmış bir komutan gibi düşüncesini söylüyor: ‘Savaş kadınların işidir’ (538). Probulos ile rolleri değişmişler, Lysistrata erkeğin, Probulos kadının rolünü üstlenmiştir. Lysistrata’nın karışık cinsiyeti burada tekrar ortaya çıkıyor. Sahnedeki görünüşü kadın gibidir, fakat kişiliği hem konuşmalarıyla hem de hareketleriyle erkek gibidir. Lysistrata’nın kadın maskesi burada biraz kayar ve kadın görünümünün dışında konuşması, bilgisi, hal ve davranışları Lysistrata’nın bir erkek olduğunu gösterir. Cinsel grevin ilk ve tek olarak görüldüğü yer olan Kinesias ile Myrrhine arasındaki sahnede Lysistrata, oyun içindeki bu küçük oyunun tanıtımı için izleyiciler ve iki karakter arasında aracılık eden bir seyirci gibi davranır.
 
Erkeklerin benzer sıkıntılar çektiği Sparta‘dan gelen bir ulak, ülkesinin barış istediğini bildirir, bunu iki taraf arasında bir barış görüşmesi izler. Lysistrata onların hepsini paylar, uzlaşmaları için üsteler. Barış yapılır. Atinalılar ve Spartalılar Akropolis’ e şölen yapmaya giderler.
'''Çizgi Roman Olarak Lysistrata:'''
 
== Zamanın siyasi olayları ==
Aristophanes komedyasının çizgi roman olarak uyarlamasında; günümüz teknolojisinde kullanılan gereçler, kadınsal diyalog ve uğraşları oyunun konusundan dışarı çıkmadan komiklik unsuru yaratmak amacıyla ortaya konmuştur. Burada ki Lysistrata asıl oyundakinden biraz daha farklı bir karakter sergiler o zamanlarda daha bilinmeyen feminist bir duruş içerisindedir. Elbette ki Aristophanes’in hasretini çektiği barışı, çaresizlik duygusunu, burada aynı duygu yoğunluğunda göremiyoruz ancak mizah yönü hafifmeşrep kadınlar ve o zamankiyle aynı rahatlıkla sergilenmiş belden aşağı espirileriyle eğlenceli bir hal almıştır. Aristophanes’in devamlı oyunlarında eleştirdiği Euripides ile arası yakın, hatta dost olarak gösterilmiştir. Asıl oyunda yer almayan Sokrates bu çizgi romanda bir rol sahibi olmuş  ve Antik Yunan’ın tüm değerli şahısları bir arada toplanıp mizahı güçlendirilmiştir.
İlk defa M.Ö 411 baharında (büyük olasılıkla Dionysia değil Lenaia şenliğinde) sahnelenmiştir (birincilik ödülü alıp almadığı belli değildir).
 
Atina ve [[Sparta]], M.Ö 490-478 arasındaki [[Yunan-Pers Savaşları]]’ndan Yunanistan’ın iki büyük gücü olarak çıkmışlardı. Güçlü bir donanmaya sahip Atina’nın gerek siyasal, gerekse ekonomik alanda fazla güçlenmesi, Yunanistan’ın en büyük kara gücüne sahip olan Sparta’yı korkutmuştu. Atina ve müttefiki şehir devletleri ile Sparta ve Sparta müttefiki şehir devletleri arasında artan gerilim, MÖ411’de [[Peloponez Savaşı|savaşa]] yol açtı. Her ne kadar, Atinalı devlet adamı [[Perikles]] Atina’ya kısa sürede zafer vaad ettiyse de savaş 27 yıl sürmüş, M.Ö 404 yılında Atina’nın donanmasını, devletini ve hatta bir süreliğine de olsa demokrasisini kaybetmesiyle son bulmuştur.
'''Kaynaklar:'''
 
Sparta ve Atina arasındaki savaş sırasında M.Ö 415’te [[Sicilya]]’yı işgal etme ümidiyle denize açılan büyük Atina donanması Mİ.Ö 413’te büyük bir bozguna uğramıştır. Atina önemli toprakların kontrolünü kaybetmiş ve birçok müttefiği tarafından terk edilmiştir. Fakat İ.Ö 412 yılının sonunda, Atinalılar bir şekilde bazı önemli yerleri tekrar ele geçirerek ve etkili bir donanma kurarak yıkımı önlemiştir. Radikal demokratların izledikleri politikanın iflasından sonra Atina anayasında bir değişiklik yapılmış, meclislerde acele kararlar alınmaması için 10 kişilik danışmanlar (''probulos’lar'') kurulu meydana getirilmiştir. Sonsuz bir zaman için seçilen bu danışmanlar şehir ve halk meclislerine getirilecek maddelerin ön görüşmelerini yapacak ve bunları olgunlaştıracaktı. Bu nedenle meclisin yetkileri daraltılmış ve Atina oligarşiye doğru bir adım atmış oluyordu. Oyunun yazılışı Atina’nın tehlikenin eşiğinde bulunduğu bir döneme rastlar.
·       Aristophanes ,Lysistrata,Çev. Azra Erhat- Sabahattin Eyüboğlu, Yükselen matbaası,1966,İstanbul.▼
 
Atinalılar tekrar Sparta ordusu tarafından kuşatılmışlardı ve ekonomik bakımdan sıkıntıdaydılar. Aynı zamanda hatiplere ve demogoglara güvenleri kalmamıştı. Lysistrata’yı izleyen seyirciler henüz en kötüsünü bilmiyordu: Sisam’da bulunan Atinalı subaylar, sürgün Atinalı aristokrat [[Alkibiades]]’le görüşmüşlerdi. Alkibiades onlara Atina’da oligarşik bir hükümet kurdukları ve kendisini çağırdıkları takdirde Atinalılarla Persler arasında bir ittifak sağlayacağını bildirdi. O zamana kadar sürekli olarak demokratları tutmuş olan Alkibiades’in bu görüşmesi, kısa ömürlü olacağını bildiği oligarşik hükümeti devirmek ve demokrasinin kurucusu olarak tekrar Atina'ya dönmek içindi. Nitekim olaylar bu şekilde gelişecekti. Aristophanes, işte böyle bir zamanda vatandaşlarını “Akharnailılar” ve “Barış” adlı komedyalarından sonra üçüncü kez barışa davet eder.
·       Erhat. A, Aristophanes, Varlık Yayınevi, Dünya klasikleri:15,İstanbul, 1958▼
 
M.Ö 411’de oynanan Lysistrata, Atina’nın acıklı durumuna, şairin ülkesine doğru yolu göstermek için olgun sanatının bütün imkanlarını kullanarak yaptığı bu son gayrete bakılırsa bir drama olmalıydı.{{fact}} Ancak Aristophanes’in tükenmez komedi dehası sayesinde, Lysistrata bir komedya şaheseri olmuştur.
·       Aristophanes, Eşekarıları, Lysistrata, Kuşlar, Kömürcüler, Barış,( çev. Azra Erhat, Sabahattin Eyüboğlu), Türkiye İş Bankası Yayınları, İstanbul, 2006, ISBN 978-975-458-896-5▼
 
▲'''== Oyunun Kahramanları ve Lysistrata:'''==
·       Oxford Antikçağ Sözlüğü, Çev. Faruk Ersöz, Kitap yayın evi ,2013 ISBN 978-605-105-120-8▼
 
Lysistrata hariç oyundaki karakterler sıradan kişilerden seçilmiştir. Genç kadınlar (özellikle Myrrhine) Aristophanes’in belden aşağı şakalarına maruz kalıyor. Genelde komedyalarda alaycı yolla yerildiği gibi burada da kadınlar uçarı, şehvet düşkünü, evin dışındaki gerçeklerden habersiz, güvenilmez ve kötü huylarından dolayı aptalca mazeretler uydurmaya eğimli birileri olarak tasvir edilmişlerdir. Fakat Spartalı Lampito, Atinalı kadınlara oranla daha cesur, güçlü ve zeki olduğu için bir istisnadır.
·       Prof. Dr.Tansu Açık'ın Ders Notları▼
Lampito’daki komiklik onun uçarılığından ziyade bir erkeği andıran fiziğinden kaynaklanmaktadır. Kadınların rakipleri, genç erkekler (Myrrhine’nin kocası gibi) ise kadınlara oranla biraz daha olumlu tasvir edilmişlerdir. Kadınlar gibi onların da zihinleri cinsellikle meşgul ve bu duruma daha az katlanabiliyorlar. Barış dolu bir hayata dönmek konusunda daha arzulular.
Savaşın devam etmesini isteyenler ve kadınları aciz görenler genç savaşçılardan ziyade yaşlı ve yönetici erkek korosudur. Onların bu tutumları seyirciler üzerinde de olumlu bir etki bırakmamıştır. Yönetici Probulos, halk meclisinin yetkilerini kısıtlayan olağanüstü bir kurulun üyesi, emekli bir bürokrat; koroyu oluşturan yaşlı erkekler ise şehrin zararına görev yapan ve sefil bir hayat süren huysuz, eski savaşçılardır. Hem yönetici, hem de erkek korosu kadınlara düşmanca ve açgözlü bir tutum izlemişler ve yenilgilerinin kadınların ellerinden olması, oları rezil etmek ve adaleti sağlamak için tasarlanmıştır.
 
Yaşlı kadın korosu ve Lysistrata’nın sahnedeki yaşlı destekçileri, cinsel ayartmalara karşı ilgisizler ve genç kadınlara oranla daha kararlı, bilge, gerçekçi ve gözü pek bir tavır takınmışlardır. Aristophanes yaşlı kadınları saygın, hatta Atina toplumunun yüksek tabakasından seçerek tasvir etmiştir ve onları şehrin en kutsal kültleriyle birleştirmiştir; yaşlı erkekleri ise alt tabakayı oluşturan hakimlerden ve siyasilerden seçmiştir.
·       İngilizce Wikipedia▼
 
Sadece Lysistrata sıradışı bir karakterdir. Bazı yerlerde oldukça erkeksi, bazı yerlerde oldukça kadınsı tavırları ön plana çıkıyor. Bunda tabi ki, sahnede Lysistrata ve diğer bütün oyuncuların erkekler tarafından canlandırılmasının da etkileri vardır. Sahneye ilk gelişinden itibaren kendini diğer kadın karakterlerden ayırıyor. Diğer kadınların toplantıya gecikmeleri üzerine onları azarlaması bunu gösteriyor. Fakat hayal kurmada ve kadınları bir eylem için organize etmede oldukça başarılı. Toplantı düzenlenmesi, hırslı olması ve fiziksel saldırıdan çok düşünceler üretmesiyle erkeğe özgü bir rol üstleniyor.
·       Aristophanes komedyaları, Lysistrata, İstos yayın , 2014, ISBN 978-605-4640-30-0[[Kategori:Antik Yunan edebiyatı]]▼
 
Kalonike diğer kadınları savunurken kadının günlük işlerinden bahsediyor. Lysistrata’nın kadının günlük işlerinden sadece habersiz olmadığı, aynı zamanda bunlara karşı ilgisiz olduğu da görülüyor. Kocası ya da çocuklarından hiç bahsetmiyor; bu yüzden diğer kadınlardan oldukça değişik bir yaşam sürdüğü düşünülebilir. Probulos’un Lysistrata tarafından susturulma ve dişileştirilme sahnesinden sonra Lysistrata zafer kazanmış bir komutan gibi düşüncesini söylüyor: ‘Savaş kadınların işidir’ (538). Probulos ile rolleri değişmişler, Lysistrata erkeğin, Probulos kadının rolünü üstlenmiştir. Lysistrata’nın karışık cinsiyeti burada tekrar ortaya çıkıyor. Sahnedeki görünüşü kadın gibidir, fakat kişiliği hem konuşmalarıyla hem de hareketleriyle erkek gibidir. Lysistrata’nın kadın maskesi burada biraz kayar ve kadın görünümünün dışında konuşması, bilgisi, hal ve davranışları Lysistrata’nın bir erkek olduğunu gösterir. Cinsel grevin ilk ve tek olarak görüldüğü yer olan Kinesias ile Myrrhine arasındaki sahnede Lysistrata, oyun içindeki bu küçük oyunun tanıtımı için izleyiciler ve iki karakter arasında aracılık eden bir seyirci gibi davranır.
 
== Kaynakça ==
{{kaynakça}}
 
▲·       *Aristophanes ,Lysistrata,Çev. Azra Erhat- Sabahattin Eyüboğlu, Yükselen matbaası,1966,İstanbul.
 
▲·       *Erhat. A, Aristophanes, Varlık Yayınevi, Dünya klasikleri:15,İstanbul, 1958
 
▲·       * Aristophanes, Eşekarıları,  Lysistrata, Kuşlar, Kömürcüler, Barış,( çev.  Azra Erhat,  Sabahattin Eyüboğlu), Türkiye İş Bankası Yayınları,  İstanbul, 2006, ISBN 978-975-458-896-5
 
▲·       *Oxford Antikçağ Sözlüğü, Çev. Faruk Ersöz, Kitap yayın evi ,2013 ISBN 978-605-105-120-8
 
▲·       *Prof. Dr.Tansu Açık'ın Ders Notları
 
▲·       *İngilizce Wikipedia
 
▲·       *Aristophanes komedyaları, Lysistrata, İstos yayın , 2014, ISBN 978-605-4640-30-0[[Kategori:Antik Yunan edebiyatı]]
 
 
[[Kategori:Antik Yunan edebiyatı]]
[[Kategori:Yunan tiyatro oyunları]]
[[Kategori:Yunanca tiyatro oyunları]]
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Lysistrata" sayfasından alınmıştır