'''Zünnûn-ı Mısrî''' ({{lang-ar|ذو النون المصري}}) veya '''Zû’lZun-Nûn el-Mısrî''' ({{lang-ar|ذو النون المصري}}) (Mısır’ın Yûnusu[[Yûnus]]u) (d. 796, [[Ahmim]] - ö. 860, [[Kahire]]), [[Tasavvuf]] [[felsefe]]sinin kurucularından ve ilk temsilcilerinden olup, asıl ismi ''Abû Faid Thawban ibn İbrahim ({{lang-ar|أبوالفيض ثوبان بن إبراهيم}})’''dirtemsilcilerindendir. Tam adıismi ise ''Dhu’l-NûnZunnun Abû'l Faid ThawbanSavban binibn İbrahimİbrâhim el-Mısrî'' ({{lang-ar|ذو النونArapça: أبوالفيض ثوبان بن إبراهيم المصري}})'' olarak bilinir.
Zünnûn-ıZünnun MısrîMısri, '[[İslâm]]’da Gnosis' kavramı üzerinde ihtisaslaşarak ve bunu [[Marifetullah|Mârifetullâh]] 'İrfân' öğretisi şeklinde biçimlendirerek [[tarikât]] üyeliğine yeni kabul edilen müridler ile [[tarikât]] [[şeyh]]i arasındaki haberleşmeyi kolaylaştırmaya yardımcı olacak yeni bir öğreti geliştirmesiyle tanınmıştır.
Lâkabı olan ve sonradan kendisine atfedilen ''Nûn'' sıfatı ise eski Arapça'da büyük balık/balina anlamını taşımaktaydı. Burada kullanılmasından maksat ise [[Yunus (peygamber)|Yûnus peygamber]]i yutan ve büyük bir balık olan yunus balığını çağrıştırmasıdır. Kısacası "Zû’l-Nûn el-Mısrî" lâkabı, ''Mısır’ın Yûnus’u'' anlamını taşımaktadır.
