Orta Çağ'da Avrupa mutfağı: Revizyonlar arasındaki fark

Yemeğe, en çok, elma gibi kolayca sindirilebilen bir meyveyle başlanırdı. Bunu, daha sonra et suyu ya da [[çorba]] ile birlikte [[marul]], [[lahana]], [[Semizotugiller|semizotu]], bazı şifalı otlar, yaş sebzeler, tavuk ya da oğlak yavrusu gibi hafif et türleri ile takip ederdi. Ardından, eğer varsa [[domuz eti]] ya da sığır eti gibi ağır yemeklere ya da sindirilmesi güç kabul edilen [[armut]] ve kabuklu yemişlere geçilirdi. Yemeğin [[Parmesan Peyniri|eski kaşarla]] ya da çeşitli hazmettiricilerle bitirilmesi hem çok yaygındı hem de hekimlerce tavsiye edilirdi.<ref>Scully, pp. 126–135.</ref>

 

{{kaynakça|2}}