Doğu Almanya: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Ghetto (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
Ghetto (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
64. satır:
|telefon_kodu = 37
 
|yönetici1 = [[Wilhelm Pieck]]{{ref|a|a}},<br>[[WalterOtto UlbrichtGrotewohl]]
|yönetici2 = [[WilliWalter StophUlbricht]]
|yönetici3 = [[Erich Honecker]]
|yönetici4 = [[Egon Krenz]]
|yönetici5 = [[Manfred Gerlach]]
|yönetici6 = [[Sabine Bergmann-Pohl]]
|yönetici7 =
|yönetici_yılları1 = 1949–60<br>1949–731949–50
|yönetici_yılları2 = 1973–761950-71
|yönetici_yılları3 = 1976–891971-89
|yönetici_yılları4 = 1989
|yönetici_yılları5 = 1989–90
|yönetici_yılları6 =
|yönetici_yılları7 =
|yönetici_unvanı = Devlet[[Almanya KonseyiSosyalist BaşkanıBirlik Partisi|Komünist Parti<br> Genel Sekreteri]]
|vekil1 = [[Otto Grotewohl]]
|vekil2 =
91. satır:
|vekil_yılları5 = 1989–90
|vekil_yılları6 = 1990
|vekil_unvanı = Bakanlar Kurulu BaşkanıBaşbakan
 
|yasama_organı = [[Halk Meclsi (Doğu Almanya)|Volkskammer]]
|meclis1 = [[Eyaletler Meclisi (Doğu Almanya)|Länderkammer]]
|meclis_türü1 = Eyaletler Meclisi{{ref|ba|ba}}
|meclis2 =
|meclis_türü2 =
115. satır:
|nüfus5 =
|günümüzdeki_durumu = {{bayraksimge|Almanya}} [[Almanya]]
|dipnotlar = {{note|a|a}} DAC Devlet Başkanı. Ölümünden sonra makam kaldırıldı. {{note|b|b}} 8 Aralık 1958'de ''Volkskammer'' tarafından lağvedildi.
}}
 
137. satır:
AFC'nin 1972'de [[Ostpolitik]]'i benimsemesinden sonra iki ülke arasında diplomatik ilişkiler kurulması karara bağlandı. Mart 1974'te [[Bonn]]'da bağıtlanan uzun vadeli antlaşma; Bonn'da ve Berlin'de karşılıklı sürekli temsilcilikler kurulmasını öngörüyordu. Bu antlaşmaların ardından, kapitalist sisteme bağlı ülkelerin DAC ile diplomatik ilişki kurma dönemleri başladı. Doğu Almanya 1973'te [[Birleşmiş Milletler]]'e kabul edildi. DAC diplomatik yalnızlıktan çıktı. İki Almanya arasındaki ilişkiler gitgide yumuşarken ADC'deki seyahat kısıtlamaları da büyük ölçüde kaldırıldı. Eylül 1971'de Batı Berlin üstüne bölümlü bir antlaşma bağıtlandı; Batı Berlin konusunda kimi ayrıntılara açıklık getirildi ve Batı Berlinlilerin DAC'ı ziyaretleri başlatıldı. Böylece duvarın iki yanındaki parçalanmış aileler birbirlerini ziyaret etmeye başladılar. 1976'da Erich Honecker, Willi Stoph'un yerine Devlet Konseyi başkanlığına atandı ve [[Willi Stoph]]'u hükümet başkanlığına getirdi. Honecker, NATO'dan çıkmasını istediği Federal Almanya'yla belirli bir yakınlaşmayı amaçladı.
 
[[Türkiye]], DAC'ı [[1 Haziran]] 1974'te tanıdı. [[17 Haziran]] 1978'de iki ülke arasında, Ankara'da Ekonomik Teknik, Bilimsel ve Sinai İşbirliği Antlaşması imzalandı.
 
DAC, 1970-1980 yıllarında önemli ekonomik başarılar sağladı. Yürürlüğe konan ekonomik reformlar üretimin artmasına ve tüketim mallarının bollaşmasına yol açtı. Temel gereksinim mallarının fiyatları sabit kalırken ücretlerle birlikte annelik ve yaşlılık maaşları %25 arttı. ADC bunun sonucunda yaşam düzeyi en yüksek Doğu Avrupa ülkesi durumuna geldi.
152. satır:
[[Yeni Forum (Doğu Almanya)|Yeni Forum]] adıyla bilinen bir grup aydının başını çektiği örgütlü siyasi muhalefet kitle gösterileri başladı. Leipzig'de 100.000 kişinin katıldığı gösteriyi Doğu Berlin'deki 300.000 kişilik gösteri izledi. Göstericiler muhalefet hareketlerinin yasallaşması, bağımsız sedikal hareket gibi talepler ileri sürüyorlardı. Ekim 1989'daki DAC 40. kuruluş yılı kutlamalarına Gorbaçov'un da katılması gösterileri yoğunlaştırdı. Kutlamalar bu gergin ortamda yapıldı ve SSCB lideri [[Mihail Gorbaçov]] acil reform çağrısında bulundu. Doğu Berlin, Leipzig, Potsdam ve Dresden'de serbest seçimlerin yapılması, [[Stasi|gizli polis]]in dağıtılması gibi reform talepleriyle kitle hareketleri gerçekleşti. Bu durum karşısında Honecker 18 Ekim günü tüm görevlerinden istifa etti. Yerine sertlik yanlsı [[Egon Krenz]] getirildi Ancak gösteriler durmadı. Kasım başında Doğu Berlin'de bir milyonu aşkın kişi reform talebiyle gösteri yapınca hükümet istifa etti. 9 Kasım günü DAC isteyenin istediği kapıdan Batı Berlin'e geçebileceğini açıkladı. Bunun üzerine yüz binlerce kişi Batı Berlin'e geçti.
 
[[Manfred Gerlach]] ve [[Sabine Bergman-Pohl]]'un kısa süreli görev dönemlerinin ardından kasımda başbakanlığa getirilen [[Hans Modrow]] reformcu bir politikayı benimsedi. Yeni hükümetin 26 kişilik kabinesinde 11 komünist olmayan bakan bulunuyordu. Öte yandan reform hareketini destekleyen göstericilerce Berlin Duvarı yıkılmaya başlandı. Aralık'ın 3'ünde Egon Krenz ve Komünist Parti'ni diğer üyeleri suçlamalar ve karşıt gösterilerin sonunu istifa etti. İki gün sonra parti üyeliğinden çıkarılan Honecker ve bazı Politbüro üyeleri hakkında kovuşturma başladı. Komünist Partisi de kendini yenileme girişimine başlayarak politbüro ile merkez komitesini feshetti. Yıl sonuna gelindiğinde özgürleşme yönündeki hemen bütün talepler karşılanmıştı. Yönetimde komünistlerin tekeline son verilmesi, parti ve yönetimdeki yolsuzlukların soruşturulması, güvenlik polisinin dağıtılması kararı, seyahat sınırlamalarının kaldırılması ve simgesel önemi büyük Berlin Duvarı'nın [[9 Kasım]]'da açılması bu gelişmeler arasındaydı. Yeni durumun yarattığı özgürlük ortamında iki Almanya'nın birleşmesi doğrultusunda önemli adımlar atıldı. [[30 Ocak]]'ta Gorbaçov [[Moskova]]'da Modrow'a, iki Almanya'nın birleşmesine itirazının olmadığını belirtti. [[Helmut Kohl]] 6 şubatta, ilk elde ve hemen ekonomik birleşmeyi (ve para birliğini) teklif etti. Bonn'da, Almanlar arası zirvede, bu amaçla bir komisyon kuruldu. 12 şubatta Moskova'da Kohl'u kabul eden Gorbaçov '"Birleşik Almanya'nın NATO içinde kalmasının düşünülemeyeceğini'" açıkladı. Ertesi gün, Almanya'nın uluslararası hukuki durumundan sorumlu dört devlet (SSCB, ABD, İngiltere, Fransa ve SSCBFransa) ve iki Almanya, birleşmenin Almanya dışı ve etki ve sorunlarını müzakereye başladılar. Hükümet, [[18 Mart]] 1990 günü çok partinin katılacağı genel seçimlerin yapılmasını kararlaştırdı.
 
[[w:en:East German general election, 1990|18 Mart seçimleri]] seçimlerinini sağın kazanması, birleşme lehine yapılmış bir plebisit olarak kabul edildi. [[Hıristiyan Demokrat Birliği (Doğu Almanya)|Hristiyan demokrat]] [[Lothar de Maizière]] [[12 Nisan]]da, [[Doğu Almanya'da Sosyal Demokrat Parti|sosyal demokrat]] ve liberallerle[[Özgür Demokratlar Birliği|liberaller]]le bir koalisyon hükümeti kurdu. Nisanda Kohl, iki alman markının eşitleneceğine dair ilk işareti verdi. Para birliğinin [[1 TemmuzdaTemmuz]]da başlatılması kararlaştırıldı. Başlangıçta güç geçeceği izlenimi veremveren [[İki Artı Dört Antlaşması|2+4 konferansı]] (AFC,ADC, AFC + ABDSSCB, Birleşik KrallıkABD, Fransaİngiltere, SSCBFransa) [[22 Haziran]]daki ikinci toplantısından sonra çözüldü. [[16 Temmuz]] 1990'da Helmut Kohl gene Moskova'da tarihli bir antlaşmayı gerçekleştirdi : Gorbaçov birleşik Almanya'nın NATO üyesi kalmasına olan itarızını geri almıştı. Buna karşılık Bonn, gelecekteki alman ordusu mevcudunun 870.000 kişiyi aşmayacağını taahhüt etti ve 380.00 sovyet askerinin 1994 sonuna kadar ülkelerine dönme giderlerini karşılamayı kabul etti. Bonn, [[14 Kasım]]da Polonya'yla sınır antlaşmasını imzaladı. [[31 Ağustos]]ta AFC ile ADC birleşme antlaşması gerçekleşti ve [[20 Eylül]]'de iki taraf meclislerince onaylandı. 2+4 konferansı aynı maçla [[12 Eylül]]de Moskova'da bir antlaşma imzaladı. Ve [[3 Ekim]] [[1990]] günü, coşkulu törenlerle [[Alman yeniden birleşmesi|iki Almanya birleşti]].
== Coğrafya ==
 
281. satır:
== Siyaset ==
{{commons|Category:German Democratic Republic}}
Alman Demokratik Cumhuriyeti'nin devlet başkanları
[[Almanya Sosyalist Birlik Partisi]] (SED) birinci sekreterleri
 
* [[Wilhelm Pieck]], [[Otto Grotewohl]] (1949-19501960)
* [[Walter Ulbricht]] (19501960-19711973)
* [[ErichWilli HoneckerStoph]] (19711973-19891976)
* [[Erich Honecker]] (1976-1989)
* [[Egon Krenz]] (1989)
* [[Manfred Gerlach]] (1989-1990)
 
{{kaynakça}}
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Doğu_Almanya" sayfasından alınmıştır