Müsterşid: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Katalitik: Kaldırılan Kategori:Ölmüş insanlar |
|||
18. satır:
== Yaşamı ==
Babası Abbasi halifesi olan [[Mustazhir (Abbasi)|Mustazhir]] 6 Ağustos 1118'de öldüğünden sonra onun yerine Bağdad'da Abbası halifesi oldu. Abbasi halifelerinin 1055'den itibaren de facto bağımlı oldukları [[Büyük Selçuklu Devleti]] hükümdarı Sultan [[II. Mahmut]] iç
1123'de Arap Banu Mazyad aşiretinden<ref>Banu Mayzad aşireti Kureyş'in Banu Asad aşiretinin bir alt aşiretidir. Banu Mazyad 998'de bir Banu Asad mensubu ve aşiret reisi olan Ali bin Mazyad tarafından kurulmuş ve bu kişinin emirliği altında kuzey Irak'ta [[Hille]] merkezli bir alt-emirlik olmuşlardı. Bu emirlik 10. ve 11. yüzyılda devam etmişti.</ref> olan ve Mazyadilerin Hille'de emiri olan Dubays bin Sadaka adlı bir askeri komutan ülkede bulunan iktidar yoksunluğundan faydalandı. Dubays önce [[Basra]]'ya hücum edip oradan büyük talan mali ele geçirdi. Sonra halife Mustarşid'in küçük erkek kardeşi ile birlikte olarak Bağdad'a hücuma geçip şehri kuşattı. Halife Musul'da Atabey olan [[Kerboğa]]'dan destek istedi ve Kerboğa'nın yanında yetişmiş olan [[İmameddin Zengi]] komutasında bir orduyu Bağdad'ı desteğe gönderdi. Bu ordu Dubays'in ordusuyla yapılan muharebeyi kazanıp şehri kuşatmadan kurtardı.
1225'de halife Mustarşid'in [[Büyük Selçuklu Devleti]] Sultanı olan [[II. Mahmud (Selçuklu)|II. Mahmud]] ile arası açıldı. Halife Selçukluları hiçe sayarak Irak'ı idaresi almaya hedef alan bir askeri kampanyaya başladı. Batı Irak'a önemli bir stratejik merkez olan [[Vasit]]'i ele geçirmek için bir ordu gönderdi. Bu sırada İmameddin Zengi [[Basra]] valisi yapılmıştı. İmameddin Zengi halife ordusuna karşı gönderildi. Selçuklular yerel ordusu ile halife ordusu Bağdad yakınlarında yaptıkları muharebede halife ordusu yenildi. 1126'dan itibaren Halife'nin saraydan çıkması yasaklanarak halife Bağdad'da kendi sarayında sanki tutuklu kalmak zorunda kaldı.
Sultan II. Mahmud'un ölümünden sonra Selçuklu Devleti'nin batı arazilerinden bir iç harp başladı. Bu iç harbte Emir Dubays ile halife
Bu sefer Zengi askeri gücünü göstermeye karar verdi. Ordusu ile Suriye'de harekata başladı ve 1134'de [[Şam]]'a sefer yapıp bu kaleyi kuşatmaya aldı. Zengi Şam'ı ele geçiremedi. Buna başlıca neden Şam kalesinin çok cesurca savunulması idi. Diğer taraftan tam bu sırada İmameddin Zengi halife ile ilişkilerini daha yumuşatmak için halifeye bazı tavizler vermişti. Özellikle camilerde verilen hutbelerde halifenin isminin de anılmasını kabul etmişti. Şam
Ocak 1133'de Halife Mustarşid Bağdad'da yapılan bir törenle Büyük Selçuklu Devleti Sultanı Sultan [[Ahmed Sencer]]'e bağımlı olan Irak Selçuklu Devleti hükümdarı [[Gıyaseddin Mesud (Irak Selçuklu)|Gıyaseddin Mesud]]'u sultan olarak ilan etti. Fakat 1055'den beridir Abbasi halifesinin bundan sonra da Selçuklu sultanına bağımlı olmasını istemekteydi. Bu nedenle halife Muştarsid'in Sultan Gıyaseddin Mesud ile arası açıldı. Halife Mustarşid'in ordusunda bulunan Türk asıllı emirler halifeye devamlı olarak Sultan Gıyaseddin Mesud'a doğrudan doğruya hücum etmeyi tavsiye etmekteydiler ve halife kendi askerlerinin bu sıkı istekleri rededemeyip ordusuyla Batı İran'a yürüdü. Halife ordusu Mayıs/Haziran 1135'de Gıyaseddin Mesud'un başkenti olan Hamedan ile Bağdad arasında bulunan Daimarg adlı kale önüne kadar ilerlemişti ki bu kale önünde Sultan Gıyaseddin Mesud ordusu beklemekteydi. İki ordu arasında 14 Haziran'da büyük bir muharebe başladı. Bu muharebe sırasında Mustarşid ordusunda bulunan bazı Türk asıllı emirler halife ordusunu bırakıp Sultan'ın ordusuna katıldılar. Sonunda Halife Mustarşid'in ordusu mağlup oldu. Halife Mustarşid ve halife ordusunun komutanlarınin çoğu Sultan'a esir düştü. Esir alınanlar, kurtarma fidyesinin gelmesini beklemek için Kazvin civarında ki Dar-ı Cihan kalesine ve Rey şehrine gönderildiler. Sultan'ın ordusunun 700 kusur yük atı talan mali da toplandığı belirtilmektedir. Sultan, Halife Mustarşid'e iyi davrandı ve Bağdad'daki sarayından uzaklaşmaması şartı ile onu serbest bıraktı.
| |||