Godefroy de Bouillon: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Noyder (mesaj | katkılar)
Noyder (mesaj | katkılar)
95. satır:
==Kudüs Hükümdarı ve Kutsal Kabir Koruyucusu ==
 
1099'da Haçlılar Kudüs'ü ellerine geçirdikten sonra Haçlı ordusunun soylu komutanları Kutsal Kabir Kilisesi'nde 22 Temmuz'da yapılan bir toplantı ile bu Hristiyan eline geçmiş olan Kutsal şehrin ve diğer arazilerin nasıl yönetilebileceği hakkında kararlar aldılar. Yeni bir Kudüs Krallığı kurulmasına karar verdiler. Bu krallık Hristiyanların kutsal saydıkları topraklarda dinsel olmayan devlet işleri ile uğraşmaya yetkili olacaktı. Kudüs Krallığı Kudüs şehri yanında Suriye'in güneyi ve Filistin'i de ihtiva edecekti. Bizans Hükümdarı I. Aleksius 'a verdikleri sadakat yemini ve kazanılan eski Bizans topraklarını tekrar Bizans yönetimine verecekleri sözüne rağmen hiçbir Haçlı soylu buna yanaşmamıştı. Fakat Kudüs krallığının bir teokratik devlet mi olup olmayacağı üzerinde tartışma oldu ve sonra krallık tacının Katolik Kilisesi hiyerarşisinden olmayan Avrupalı asıllı olan asillere verilmesi kabul edildi. Bu devletin başına Toulouse Kontu Raymond St Gilles'in geçirilmesi bu toplantıya katılanların çoğunluğu tarafından beklenmekteydi. Raymond, ya kendi tutumunu mütevazi bir dindar göstermek için yahut ta katılan soyluların ne de olsa kendini seçeceklerini beklediği için önce bu hükümdarlığı kabul etmekte çekingen davrandı. Fakat ona rakip olan Godfrey de Bouillon böyle bir çekingenlik göstermedi ve Antakya Kuşatması ve fethine olan katkısı dolayısıyla Haçlı soylu komutanları arasında kazandığı popülerliği kullanarak kendinin kutsal Kudüs Kralı olarak seçilmesini sağladı. Godfrey'un bu başarısı Raymond tarafından hiç iyi karşılanmadı ve hatta Raymond bu gelişmeye çok kızarak kendi komutası altında olan birliklerle Kudüs şehrinden çekilip kırsal bir ordugâha yerleşti.
1099'da Haçlılar Kudüs'ü ellerine geçirdikten sonra burada kurdukları devlet olan [[Kudüs Krallığı]]'nin ilk hükümdarı olarak seçilmiştir. Bu görev için kendisinin seçtiği unvan "Kutsal Kabir Koruyucusu ve Kudüs hükümdarı" ölmüştür; fakat kendini takip eden Haçlı Kudüs Krallığı devleti hükümdarları "kral" unvanını seçmişlerdir.
 
Godfrey de Boullion da güya mütavazilik göstermek için inanmış olduğu sıkı Hristiyan etik kurallarına göre Kudüs krallık tacının sadece İsa'ya ait dikenli taç olduğunu kabul etmekte idi ve kral olup altından bir taç giymeyi red etmekte idi. Ama Kudüs'ün yönetimini üzerine almayı redetmemekte idi. Bunlara uyan soylular toplantının kurdukları devlet olan [[Kudüs Krallığı]]'nin ilk hükümdarı olarak Godfrey de Boullion seçildi. Bu görev için kendisinin seçtiği unvan "Kutsal Kabir Koruyucusu (Advocatus Sancti Sepulchri)" olmuştur. Fakat bu unvanı taşıyan herhangi Godfrey de Boullion elinden çıkmış orijinal bir belge elimize geçmiş bulunmamaktadır. Godfrey'in elinden çıkmış ve günümüze gelmiş belgelerde kendisi için ya "princeps" (hükümdar) ya da Avrupa Aşağı Lorraine'de kullandığı unvan olan ''dux'' unvanını kullanmıştır. Birinci Haçlı seferi kronikçi tarihi yazanlardan sadece "Keşiş Robert (Robert the Monk)" Godfery'nin "Kudüs Kralı" unvanının aldığını bildirmektedir. Fakat kendini takip eden Haçlı Kudüs Krallığı devleti hükümdarları "kral" unvanını seçmişlerdir. <ref>Riley-Smith, Jonathan (1979) "The Title of Godfrey of Bouillon", ''Bulletin of the Institute of Historical Research'' Cilt:52 say.: 83–86; V. Murray, Allan (1990) "The Title of Godfrey of Bouillon as Ruler of Jerusalem", ''Collegium Medievale'' Cilt:3 , say.: 163–78; ve France, John (1983) "The Election and Title of Godfrey de Bouillon", ''Canadian Journal of History'', Cilt:18 Sayi:3 , say.:321–29.</ref>
<!--
As was typical of Godfrey's Christian ethics he refused to be crowned king "upon the plea that he would never wear a crown of gold where his [[Jesus Christ|Saviour]] had worn a [[crown of thorns]]".<ref name=Porter01a>{{cite book |url=http://books.google.ie/books?id=jSJaAQAAQBAJ&pg=PA18&lpg=PA18&dq=Godfrey+Bouillon+would+not+wear+a+crown+of+gold+where+his+saviour+had+worn+a+crown+of+thorns&source=bl&ots=CnF28ShN4Y&sig=CficTJhizbWR37q08H5ytdRJl4w&hl=en&sa=X&ei=VX-GU6DOLdTN7AbK14G4CA&ved=0CFoQ6AEwCQ#v=onepage&q=Godfrey%20Bouillon%20would%20not%20wear%20a%20crown%20of%20gold%20where%20his%20saviour%20had%20worn%20a%20crown%20of%20thorns&f=false
|title=A History of the Knights of Malta|series=[https://www.google.ie/search?tbo=p&tbm=bks&q=bibliogroup:%22Cambridge+Library+Collection+-+European+History%22&source=gbs_metadata_r&cad=7 Cambridge Library Collection - European History]|publisher=[[Cambridge University Press]]|author=[[Whitworth Porter]]|page=18
| date=2013|isbn=9781108066228|accessdate=20 May 2014|quote=Refusing the title of King and the diadem which were offered him, upon the plea that he would never wear a crown of gold where his Saviour had worn a crown of thorns, he modestly contented him with the title of Defender and Advocate of the Holy Sepulchre.}}</ref> The exact nature and meaning of his title is thus somewhat of a controversy. Although it is widely claimed that he took the title ''Advocatus Sancti Sepulchri'' ("advocate" or "defender" of the [[Church of the Holy Sepulchre|Holy Sepulchre]]), this title is only used in a letter which was not written by Godfrey. Instead, Godfrey himself seems to have used the more ambiguous term ''Princeps'', or simply retained his title of ''dux'' from back home in Lower Lorraine. [[Robert the Monk]] is the only chronicler of the crusade to report that Godfrey took the title "king".<ref>[[Jonathan Riley-Smith]], "The Title of Godfrey of Bouillon", ''Bulletin of the Institute of Historical Research'' 52 (1979), 83–86; Alan V. Murray, "The Title of Godfrey of Bouillon as Ruler of Jerusalem", ''Collegium Medievale'' 3 (1990), 163–78; and John France, "The Election and Title of Godfrey de Bouillon", ''Canadian Journal of History'', 18:3 (1983), 321–29.</ref> During his short reign, Godfrey had to defend the new [[Kingdom of Jerusalem]] against [[Fatimid]]s of [[Egypt]], who were defeated at the [[Battle of Ascalon]] in August. He also faced opposition from [[Dagobert of Pisa]], the [[Latin Patriarch of Jerusalem|Patriarch of Jerusalem]], who was allied with Tancred. Although the Latins came close to capturing Ascalon, Godfrey's attempts to prevent Raymond of St. Gilles from securing the city for himself meant that the town remained in Muslim hands, destined to be a thorn in the new kingdom's side for years to come.
 
Kudüs Hükümdarı olarak kısa süren döneminde Godfrey önce [[Kudüs Krallığı]]'ni Mısır'da bulunan ve daha önce Filistin ve Kudüs'ü ellerinde bulunduran [[Fatimiler]] devleti ile silahlı çatışmaya girdi.
In 1100 Godfrey was unable to directly expand his new territories through conquest. However, his impressive victory in 1099 and his subsequent campaigning in 1100 meant that he was able to force [[Akko|Acre]], [[Ashkelon|Ascalon]], [[Arsuf]], [[Jaffa, Israel|Jaffa]], and [[Caesarea Palaestina|Caesarea]] to become tributaries. Meanwhile, the struggle with Dagobert continued; although the terms of the conflict are difficult to trace. Dagobert may well have envisaged turning Jerusalem into a [[fiefdom]] of the [[pope]], however his full intentions are not clear. Much of the evidence for this comes from [[William of Tyre]], whose account of these events is troublesome; it is only William who tells us that Dagobert forced Godfrey to concede Jerusalem and Jaffa, while other writers such as Albert of Aachen and Ralph of Caen suggest that both Dagobert and his ally Tancred had sworn an oath to Godfrey to accept only one of his brothers or blood relations as his successor. Whatever Dagobert's schemes, they were destined to come to naught. Being at Haifa at the time of Godfrey's death, he could do nothing to stop Godfrey's supporters, led by [[Warner of Grez]], from seizing Jerusalem and demanding that Godfrey's brother Baldwin should succeed to the rule. Dagobert was subsequently forced to crown Baldwin as the first Latin king of Jerusalem on December 25, 1100.
Filistin'in bu güneydoğu kesimdeki sahil şehrinde Fatimi Devleti'nin gerçek idarecisi olan Vezir Afdal Şahensah komutasında bir ordu toplanmaya başladı. Fatimiler Haçlılarla anlaşıp Suriye'yi onlara vermeyi kabul etmişlerdi; ama Filistin ve Kudüs'ü Haçlılara teslim etmemeye kararlıydılar. Agustos 1100'de [[Askalon Muharebesi]]'nde Fatimi ordusunu yendi. Fakat Haçlı Franklar ordusu o yil bu kaleyi eline geçiremedi ve bu kale Müslümanlara elinde kaldı ve yeni Hristiyan Kudüs Kralligi'nin yillarca devamli temkinli davranmalarina neden oldu. Bu sonucun doğmasına başlıca sebebin yeni hükümdar Godfrey de Boullion'ın rakibi olarak gördüğü bu kaleyi kendi eline geçirip orada bir Haçlı devleti kurmasını önlemek için aldığı tedbirler olmuştu.
 
Bu krallığın bu Haçlı Seferi'ne iştirak eden Papalık Temsilcisi olan "Pisa'lı Daimbert" tarafından teokratik bir devlet olarak Papa idaresinde olmasi istenmekteydi ve Daimbert kendine muttefik olarak Sicilayali [[Tancred]] tarfindna y=tuulmaktay Fakat bu tez kabul edilmedi ve yeni krallık Batılı Avrupa Franklarının yönetim ve kullanım şekillerine uygun olarak kurulup ve geliştirildi. Ancak bu krallığı bazi idare organları ve idare tarzları bu kralliga özel orijinal şekilde geliştirilmiştir.
-->
 
1100'de Kudus kralligina yeni araziler katma politikasi basarisiz kalmisti. Fakat ayni yil yaptigi askeri seferlerin devam etmesi sonucu Godfrey [[Akka]], [[Ashkelon]], [[Arsuf]], [[Yaffa, Israel|Yaffa]] ve [[Caesarea]] sehirlerien kendine yillik tazminat veren sehirler haline donusturdu.
 
Fakat Godfrey'in "Pisa'lı Daimbert" ile olan fikir çatışmaları devam etti. "Pisa'lı Daimbert" kenidine müteffik olan Tancred ile Kudüs'ü ve Kudüs Krallığı'nın aynen [[Roma]]'daki Vatikan gibi bir başpatrik tarafından fiilen idare edilen ve Roma Papalığı'na feodakl bağalral tabi olan bir teokratik devlet olmasını istemekteydi. Bunun hakkında elimize geçen bilgilerin hemen hepsi "Surl Giyom"'un kronik tarihinden gelmektedir.
 
==Ölümü==