Yann Tiersen: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
k http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_yanlis&view=yanlis&kelimez=242 AWB ile |
||
31. satır:
| diğer =
}}
'''Yann Tiersen''' (d. [[23 Haziran]] [[1970]], [[Brest, Fransa|Brest]]), deneysel, minimalist Fransız müzisyen, multi-enstrümantalist. Eserlerinde genellikle [[piyano]], [[akordeon]], [[keman]] ve ailesi, [[gitar]] kullanır. Bunların dışında [[toy piyano]], [[carillon]], [[banjo]], [[mandolin]], [[harpsikord]], [[vibrafon]], [[bas gitar]] ve [[melodika]] enstrumanlarını çalmakta ve müziğine yerleştirmektedir.
Satır 37 ⟶ 36:
== Biyografi ==
Yann Tiersen [[Brest]]’te doğmuştur. İlkgençliğini Rennes, Nantes, Boulogne gibi pek çok müzik akademisinde eğitim alarak geçirmiş, bu eğitimin ardından çeşitli rock gruplarına girmiştir. İlk albümünü yayınlamadan önce, çeşitli oyunlar ve kısa filmler için kayıtlar yapmıştır.
Fransa’da, 1998 yılında yayınladığı üçüncü albümü “La Phare” ile ünlenmiş, dünya çapındaki ünü ise 2001 yapımı [[Jean-Pierre Jenuet]] filmi [[Amélie (film)|Le fabuleux destin d'Amélie Poulain]] için yaptığı, eski şarkılarının ve yeni bestelerinin bir karışımı olan [[soundtrack]] albümü ile başlamıştır. Amélie filminden önce, müziklerini yaptığı diğer filmler [[Erick Zonca]] yönetmenliğindeki [[La Vie Rêvée des Anges]] ([[Meleklerin Düş Yaşamı]]) (1998),bu filmde rol alan belçikalı aktris Natacha Régnier ile uzun bir süre birlikteliği olmuştur. [[André Téchiné]] yönetmenliğindeki [[Alice et Martin]] (1998) ve [[Christine Carrière]] yönetmenliğindeki [[Qui Plume la Lune?]] (1999)’dur. Amélie’den sonraki soundtrack çalışması ise bir Alman yapımı olan [[Good Bye Lenin]] / [[Elveda Lenin]] (2003, [[Wolfgang Becker]]) filmi için olmuştur.
Tiersen’in albümlerindeki eserlerin çoğu enstrümantaldır. Bir kısmını da sanatçı kendisi seslendirmiş ya da çeşitli konuk sanatçılarla çalışmıştır. Çalıştığı sanatçılar her bir albümde daha da çoğalmış ve müziği büyük bir
Tiersen’in canlı performanslarının birbirine veya albümlerine benzediği söylenemez. Değişik enstrümanları birleştirerek ve enstrümanların sınırlarını zorlayarak farklı sesler elde eden sanatçı, bu seslerle de çeşitli doğaçlamalar yapmakta ve seyircisine de bu müzikal mücadeleyi yaşatmaktadır. Zaman zaman büyük bir orkestra ve pek çok konuk sanatçıyla konserlerine çıkan Tiersen, kimi konserlerinde de minimalist bir tavır sergileyerek sadece ritim, bas ve gitar eşliği kullanmaktadır. Konserlerinin bir kısmını sanatçı [[Dominique A]]’nın eşliğiyle gerçekleştiren müzisyen, son konserleri ve DVD kayıtları ile “Amélie”, “Elveda Lenin” ve “La Phare”ın etkisinden bir hayli uzaklaştığını göstermiş, müziğinde daha sert sesler ve ritimler kullanmaya başlamış, emprovist bir şekilde psychedelic tarza yöneldiğini ortaya koymuştur. 2 Ağustos 2006’daki Türkiye konserinde de, bu yönde bir performans sergileyen Tiersen, hayranları tarafından defalarca bise çağrılmıştır.
| |||