Sokrates: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
k Seçkin içerik şablonları kaldırılarak ilgili tanımlar Vikiveri'ye aktarıldı |
k imla, yazış şekli: tarafindan → tarafından AWB ile |
||
37. satır:
Sokrates’e göre çürütme uygulaması o denli önemlidir ki ''Savunma'' da bunun felsefeyle aynı şey olduğunu savunur. Filozofça yaşamanın insanın kendisini ve başkasını sürekli sınamak olduğunu açıklar (28e, 29c-d). Bu anlamda Sokrates’in diyalektik uslamlama yönteminin amacı insanların iyiye, güzele, erdeme yönelik sürekli bir felsefe arayışı içinde olmalarının sağlanmasıdır. Diyalektik yöntemde yanıt arayan hemen bütün sorular, "Güzel nedir?", "Bilgi nedir?", "Zaman nedir?" gibi ne?-lik bildiren bir şeyin özünü ya da doğasını bilmeye yönelik ana soru yapısından türerler. Sokrates karşılıklı konuşmalardan yola çıkarak yüzeysel bilginin, bir kavramı tanımlatmayı, tanıtlatmayı amaçlayan sorularla diyalogu istenen doğrultuda yönlendirir. Bu karşılıklı konuşmalarda konuşmacıların söylediklerinde bulunan tutarsızlıklar ve çelişkiler ortaya çıkarılarak yüzeysel bilginin, en önemlisi de doğru diye bilinen sanıların bırakılmasını sağlamış olacaktır.
[[Diyalektik]] yönteminin en belirgin örnekleri ''[[Kriton]]'' ile ''[[Lysis]]'' diyaloglarıdır. Sokrates’in uyguladığı biçimiyle bu yöntem bilginin bulunmaktan çok hep aranması gereken bir şey olarak görüldüğünün başlıca kanıtıdır.
[[Dosya:David - The Death of Socrates.jpg|thumb|400px|New York Metropolitan Sanat Müzesi'nde yer alan, [[Jacques-Louis David]]'in [[Sokrates'in Ölümü]] adlı yapıtı (1787). Platon'un anlatılarına göre Sokrates, [[Baldıran]] zehiri içirilerek idam edilmiştir.]]
56. satır:
Yunan felsefesinin en büyük filozofu Sokrates’in ölümünün ardından onun anısını canlı tutmak için eserler kaleme alındığı gibi bazı okullar da kurulmuştur. Bu kuruluşların hepsi Sokrates’in düşünsel anlamda gerçek izleyicileri olma savıyla kurulmuştur. Bu okullar arasında "[[Megara okulu]]", "[[Kinikler okulu]]", "[[Kirene okulu]]", "[[Elis-Eteria okulu]]" sayılabilir. Bu okullar, Sokrates’in, gerek kişilik özelliklerinden, gerekse düşüncelerinden çok derin biçimde etkilenmişlerdir.
M.Ö. 4. yüzyılın başlarında Sokrates’in ilk öğrencilerinden [[Megara]]lı [[Eukleides]], Megara Okulu’nu kurmuştur. Bu okul felsefedeki yerini daha çok [[Aristoteles]] eleştirileri ve mantık alanında yaptığı katkılarla belirlemiştir. Atina'lı [[Antisthenes]] ve Sinop'lu [[Diogenes]]’in öncülüğünü ettiği bir diğer Sokratesçi kuruluş ise Kinik Okulu’dur. Bu okul bireyin erdem ile mutluluğa ulaşabilmesi için kendi kendiyle yetinip, tüm yapay gereksinimlerinden sıyrılması gerektiğini savunur. [[Aristippos]] tarafından kurulan Kirene Okulu ise Kinik Okulu ile taban tabana zıt düşünceleri savunur. Sokrates’in sürekli sözünü ettiği erdem üstüne kurulu mutluluğun, tat almada, bütün haz yaşantısında olduğu düşünülmektedir. Kirene Okulu’nun savunduğu bu temel görüş "haz" anlamına gelen Yunanca’daki "hedone" sözcüğünden türeyerek "hazcılık" ([[hedonizm]]) diye anılan felsefe öğretisinin de ilk örneğidir. Elis-Eretria Okulu ise Sokrates’in ölümünün hemen ardından öğrencisi Elisli [[Phaidon]]
== Kaynakça ==
{{vikiler|commons=Category:Socrates|q=Sokrates}}
{{
== Dış bağlantılar ==
| |||