Thomas Fairfax: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
44. satır:
== İç savaş ==
{{Ana madde|İngiltere İç Savaşı}}
1642 yılında iç savaş patlak verince babası Lord Fairfax kuzeydeki Parlamento kuvvetlerinin komutanı olarak atanır. Sir Thomas ise süvari komutanı olarak babasının komutasına girer. Nadiren yenilgiler almış olsa genelde savaş alanında çok başarılı olan Fairfax 1644 yılı Temuz ayındaki belirleyici [[Marston Moor Muharebesi]]'nde yeralarak zafere katkıda bulunur. Muharebede yaralanmasına rağmen büyük yararlılık göstermiştir. Muharebede kardeşlerinden Albay Charles Fairfax hayatını kaybetmiştir. Monarşi yanlıları bu muharebeden sonra yenilgiyi kabullenmiş, York ele geçirilmiş ve kuzey bölgesi Parlamento egemenliğine boyun eğmiştir. Buna rağmen güney ve batı bölgelerinde hala güçlü olan monarşi yanlıları savaşın iki yıl daha sürmesine yol açmıştır. Savaşın uzaması halkta bıkkınlığa yol açmış, mali güçlükler ve silahlı kuvvetlerin aşırıya kaçan bazı uygulamaları eleştirilmeye başlanmıştır. Parlamento birliklerinin komuta heyeti de bu eleştirilerin önüne geçmek adına tasfiye yapmış, Sir Thomas Fairfax başkomutanlığa getirilmiş ve Yeni Ordu teşkilatı güçlendirilmiştir. 14 Haziran 1645 tarihindeki [[Naseby Muharebesi]]'nde yenilen kral I. Charles Galler bölgesine kaçınca Parlamento batı bölgelerinde denetimi ele geçirir. 12 Kasım 1645 günü [[Londra]]'ya gelen Fairfax, coşkulu halk tarafından karşılanır. Gallerden ayrılarak güçlü bir garnizonun bulunduğu [[Oxford]]'a geçen kral I. Charles, askeri destek umuduyla İskoçya'ya gider. Parlamento birlikleri tarafından kuşatılan Oxford garnizonu teslim olunca, I. Charles İngiltere'de tamamen güçsüz kalmış olur. 1647 yılının Ocak ayında İskoçlar tarafından İngilizlere teslim edilen kral, Fairfax eşliğinde ülkeye getirilir.<ref>İkilinin bu temasları sırasında kralın Fairfax'ın sözünün eri olduğuna dair bir söylemi olmuştur.</ref> Moınarşi yanlılarının yenilgisiyle beraber karmaşık bir görüşme trafiği başlar. Kralla parlamento arasında süregiden görüşmelerin yanısıra kralla İskoçlar arası temas devam etmekte, Yeni Ordu giderek siyasetin içine çekilmekteydi. Fairfax, yeni dönemde Parlamento ile ordusundaki sıradan askerin talepleri arasında sıkışmaya başlayacaktır. Ordu içindeki ve ülkedeki toplumsal sorunları çözmeyi vaad eden özellikle radikal fikirlerin kolaylıkla boy gösterdiği Yeni Ordu birlikleri, hızla bir siyasi partiye doğru evrilerek Parlamentonun yerine iktidarın alınmasını ve kralın cezalandırılmasını talep eder hale gelir.
<!--
Fairfax was more at home in the field than at the head of a political committee, and, finding events too strong for him and that his officers were rallying around the more radical and politically shrewd Cromwell, he sought to resign his commission as commander-in-chief. He was, however, persuaded to retain it. He thus remained the titular chief of the army party, and with the greater part of its objects he was in complete, sometimes most active, sympathy. Shortly before the outbreak of the Second Civil War, Fairfax succeeded his father in the barony and in the office of governor of Hull. In the field against the English Royalists in 1648 he displayed his former energy and skill, and his operations culminated in the successful siege of Colchester, after the surrender of which place he approved the execution of the Royalist leaders Sir Charles Lucas and Sir George Lisle, holding that these officers had broken their parole. At the same time Cromwell's great victory of Preston crushed the faction of the Scots Covenanters who had made an engagement with the king, the Engagers, and the Independents became practically all-powerful.[5]
| |||