Damad Ferid Paşa: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
k WPCleaner v1.33 - 4 anlam ayrımı bağlantısı düzeltildi - Milli Mücadele, Mondros, Çerkes, İstiklal Savaşı
Aybeg (mesaj | katkılar)
Düzenlendi.
29. satır:
|dipnotlar =
}}
'''Damat Mehmet Ferit Paşa''' (1853 - 1923), Osmanlı diplomat ve devlet adamı. [[VI. Mehmet|VI. Mehmet Vahidettin]] saltanatında [[4 Mart]] [[1919]] - [[30 Eylül]] [[1919]] ve [[5 Nisan]] [[1920]] - [[17 Ekim]] [[1920]] tarihleri arasında toplam bir yıl bir ay on beş gün [[sadrazam]]lık yapmıştır. [[Mustafa Kemal Atatürk|Mustafa Kemal Paşa]] önderliğindeki ulusal kurtuluş hareketine muhalefetinden ötürü savaştan sonra [[Yüzellilikler]] listesine alınmış ve [[vatan haini]] ilan edilmiştir. 1922 yılında Yurtyurt dışına kaçmıştır.
 
== Sadrazamlık öncesi kariyeri ==
Şura-yı Devlet üyelerinden, "Gülistan" mütercimi Hasan İzzet Efendi'nin oğludur. İstanbul’da 1853 yılında doğdu. Tahsilini tamamladıktan sonra Hariciye Teşkilatında görev aldı. Paris, Berlin, Petersburg ve Londra elçilikleri kâtipliklerinde bulundu. 1885'te Sultan [[Abdülmecit]]’in kızı ve Vahidettin'in ana bir kızkardeşi [[Mediha Sultan]]'la evlendirildi. Üç yıl sonra vezir rütbesine yükseltilerek "[[paşa]]" ünvanınıunvanını aldı. Londra Büyükelçiliğine atanma isteği [[II. Abdülhamit]] tarafından reddedilince, kamu görevlerinden uzaklaşıp, eşinin [[Baltalimanı]]'ndaki konağında özel yaşamına çekildi.
 
[[Meşrutiyet]]'in ilanından sonra [[Ayan Meclisi]]'ne atandı. [[İttihat ve Terakki]] Cemiyetine karşı muhalefetin yükseldiği 1911-12 döneminde [[Hürriyet ve İtilâf Fırkası]]'nın kurucuları arasında bulundu. Fırka içte liberalizm fikrini ve Osmanlı toplumunu oluşturan unsurlar arasında uyum ve beraberliği, dışta ise İngiltere yanlısı bir politikayı savunuyordu. 11 Kasım 1911 günü kurulan fırkanın ilk başkanlık görevini 25 Kasım 1911'den Haziran 1912'ye kadar Ferit Paşa üstlendi. <ref>Ali Birinci, ''Hürriyet ve İtilâf Fırkası,'' Dergâh Yay. 1990, sf. 48-49 ve 55-64.)</ref>
43. satır:
[[İttihat ve Terakki]] iktidarının devrilmesinden sonra Vahidettin, [[24 Ekim]] [[1918]]'de [[Mondros Limanı|Mondros]]'ta yapılacak mütareke görüşmelerine Ferit Paşa'nın murahhas olarak gönderilmesini önerdi. Ancak bu öneri İzzet Paşa kabinesince reddedildi.<ref>''Rauf Orbay'ın Hatıraları'', ed. Cemal Kutay, 4.187-188.</ref> Rauf Orbay'a göre padişahın bu teklifinin nedeni, mütareke anlaşmasının [[Bulgaristan]], [[Avusturya]] ve [[Almanya]]'da olduğu gibi bir saltanat değişikliğiyle sonuçlanmasından çekinmesi ve Ferit Paşa'nın kendisine sadık olacağına inanmasıydı.
 
Ferit Paşa, [[Tevfik Paşa]] kabinesinin [[3 Mart]] [[1919]]’da istifası üzerine ilk defa sadarete getirildi. İhtiyar [[Tevfik Paşa]]'nın Savaş sonrasında kurulan kabinesi galip devletlerin çeşitli baskıları karşısında etkisiz kalmış ve yalpalamıştı. Kabine değişimine yol açan kriz, savaş suçluları ve "[[tehcir]] ve katliam" sorumlularının yargılanması için kurulacak olan [[Âliye Divan-ı Harb-i Örfi]]'nin, müttefikİtilaf devletlerinDevletleri'nin ısrarına rağmen kurulamayışı idi. Fransız Generali [[Louis Franchet d'Espèrey|Franchet d'Esperey]]'in yaşlı sadrazama yönelik sert çıkışı, hükümet değişikliğinin dolaysız nedeni oldu.
 
Ferit Paşa hükümeti, İzmir'in Yunanlılarca işgali üzerine [[15 Mayıs]]'ta istifa etti. Ancak aynı gün Ferit Paşa tekrar kabineyi kurmakla görevlendirildi. [[Paris Barış Konferansı]]'nda Türk delegasyonunun uğradığı şiddetli muamele üzerine 20 Temmuz'da tekrar istifa eden paşa, ertesi gün üçüncü kez başbakanlığa getirildi. Nihayet [[Sivas Kongresi]]'nde [[Müdafaa-yı Hukuk]] hareketinin Anadolu'da yönetimi ele geçirmesi üzerine [[30 Eylül]]'de Ferit Paşa kabinesi üçüncü kez istifa etti. Ertesi gün işbaşına gelen [[Ali Rıza Paşa (sadrazam)|Ali Rıza Paşa]] hükümeti, [[Sivas Kongresi]]'nin isteği doğrultusunda, genel seçimlerin yapılmasına karar verdi.
 
Ferit Paşa yaklaşık yedi ay süren ilk üç hükümeti döneminde, bir yandan İstanbul'u işgal altında tutan müttefikİtilaf devletleriDevletleri'ni memnun edip yatıştırmaya, diğer yandan içte [[İttihat ve Terakki]] rejiminin kalıntılarını temizlemeye yönelik bir politika izledi. İktidara gelir gelmez, eski İttihat ve Terakki liderlerinin birçoğu tutuklandı. Hemen ardından savaş suçları mahkemesi kurularak, [[Ermeni tehciri]]ndeki görevinden ötürü yargılanan [[Kemal (Yenişehirli)|Boğazlıyan kaymakamı Kemal Bey]]'in idamına karar verdi. İzmir'in işgaline karşı oluşan geniş ulusal tepki karşısında hükümet mesafeli durmayı tercih etti. Sıvas Kongresi'nde başlayan ulusal isyana karşı [[Ahmet Anzavur]] adlı bir [[Çerkesler (Kuzey Kafkasyalılar)|Çerkes]] çetecisinin yönetiminde [[Kuva-i İnzibatiye]] adıyla derme çatma bir zabıta gücü oluşturulması, özellikle, sırf [[İngiltere]]'ye yaranmak için tastamam 90.000 sandık cephaneyi denize döktürmesi<ref>Turgut Özakman "Şu Çılgın Türkler" sf. 267</ref> toplumun hemen her kesimince tepki gördü.
 
[[16 Mart]] [[1920]]'de [[Meclis-i Mebusan]]'ın işgal kuvvetlerince basılması ve iki gün sonra tatil edilmesiyle başlayan krizde Damat Ferit Paşa bir kez daha sadrazamlığa getirildi. [[5 Nisan]] [[1920]]’de kurulan ve [[17 Ekim]] [[1920]]’de sona eren bu son hükümet döneminde Ferit Paşa fiilen tükenmiş bir yönetime başkanlık etti. Osmanlı hükümetinin bu dönemde gücü, sadece müttefikİtilaf devletlerDevletleri işgalinde bulunan İstanbul ve çevresiyle sınırlıydı. Mart ayında yapılan [[San Remo Konferansı]]'ndan sonra, Paris'teki barış görüşmelerinde de Osmanlı delegasyonunun söz hakkı kalmamıştı. [[11 Nisan]] [[1920]]'de Mustafa Kemal ve arkadaşları aleyhine çıkarılan idam fetvası ve [[10 Ağustos]] [[1920]]'de [[Sevr Antlaşması]]'nın imzalanması, Damat Ferit Paşa'nın altıbuçuk ay süren son sadrazamlık döneminin bellibaşlı olaylarıdır.
 
=== Şeyhülislam Dürrüzade Fetvası ===
63. satır:
}}</ref>
 
Milli Mücadele liderleriyle anlaşmaktan başka çare kalmadığını düşünen müttefikİtilaf devletlerDevletleri temsilcilerinin saraya giderek Ferit Paşa'nın çekilmesini istemeleri üzerine Ferit Paşa kabinesi [[17 Ekim]] [[1920]]'de istifa etti.
 
Ferit Paşa [[Türk Kurtuluş Savaşı|Milli Mücadele]]'nin zafere ulaşması üzerine, [[21 Eylül]] [[1922]]'de Avrupa’ya kaçtı. [[6 Ekim]] [[1923]]’te [[Fransa]]’nın [[Nice]] şehrinde öldü.
 
== Kişiliği ==