Anarko-sendikalizm: Revizyonlar arasındaki fark
| [kontrol edilmiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
Değişiklik özeti yok |
Karakırmızı (mesaj | katkılar) +FAU link |
||
5. satır:
Bazı Latin Avrupa ülkeleriyle birlikte Amerika'daki 'Dünya sanayi İşçileri' (industrial workers of the world) örgütüne bağlı işçilere özgü bir akım olan anarko-sendikalizm, [[Anglosakson trade-union]] hareketine karşıydı. Anarko sendikalistler için grevler, bir halk arayışı olmaktan çok işçi sınıfını mücadeleye yönelten hareketlerdi. Amaç genel greve giderek eski düzeni yıkmak ve sendikları toplumun temel taşı haline getirmekti. Bu yaklaşım şiddete başvurmayı meşru sayıyor ve işleri idare etmek için ihtiyaç duyulan sendikaların eğitimine özel bir önem verilmesini istiyordu. Devleti yıkmak kararı, siyasi partilerle her türlü ilişkinin yasaklanması ve merkezileşmeye kuşkuyla bakılması sonucunu doğuruyor, militanların sayısından çok değerini önemseyen seyrek bir örgüt yapısı benimseniyordu.
Bu anlayış Fransa'da Eylül [[1895]]'te 175 sendikalının bir araya geldiği [[Limogez Kongresi]]'yle [[Genel İş Konfederasyonu]]'nun (CGT) 1906 da kabul etti. 1905 [[Amiens Şartnamesi]]yle iyice yerleşti. Bununla birlikte kısa süre sonra, sosyal yasalara duyulan hoşnutsuzluk azalacak ve örgüt güç kazanmak için çoğalma çabasına girecekti. Anarko-sendikalist dusuncenin ve eylemin en yuksek oldugu yer ispanya olmus ve ic savas boyunca ulkenin bir cok yerinde komunler ve kooperatifler kurarak Franco fasizmine karsi savasmisladir.1936 sonrasi bir cok anarko-sendikalist ispanyol militan Fransa'ya gecerek [[CNT]] ([[Ulusal Emek Konfederasyonu]]'nu) kurar. Bugun ispanya'da CGT ve CNT Fransa'da CNT ve CNT-Ait Almanya'da [[FAU]] ([[Özgür İşçiler Sendikası]]) isvec'te SAC irlanda'da ORGANISE amerika'da IWW anarko-sendikalist mucadele vermektedirler.
Şu temel özelliklere sahiptir:
| |||