Aşk: Revizyonlar arasındaki fark

{{birleştir|Aşk}}

'''AşkSevgi''', bir başkanedene varlığadayandırılamayan karşıduygudaşlık.<ref>TDK, duyulanFelsefe derinTerimleri [[sevgi]].Sözlüğü, 1975</ref> [[Sevgi kuramı|Sevgi kuramının]]nın kurucusu [[Psikanaliz|Psikanalist]] [[Erich Fromm]], [[sevgi|sevgiyi]], insanlığın sorunlarına bir yanıt olarak, kişideki aktif ve [[Yaratıcılıkyaratıcılık|yaratıcı]] gücün kaynağı bir [[enerji]] olarak ve bu söz konusu yaratıcılıkla sevmeyi de bir [[sanat]] olarak tanımlar.<ref name="SevmeSanati">Erich Fromm, Sevme Sanatı, ISBN 9753880671</ref> Bir [[sanat]] olması bakımından da uygulamada olgunluk gerektirir.

Sevginin türlerine ilişkin ilk [[psikiyatri]] dalında çalışma [[Sigmund Freud]] tarafından yapılmıştır. Freud'a göre, sevginin her türlüsünün kaynağının [[cinsellik]] olduğunuolduğunun öne sürersürdüğü sanılır. Bu görüşüyle çok büyük eleştirilere maruz kalsa da, biyolojik olarak sevginin, hormonlar ya da kimyasallar bakımından cinsellikten başka bir kaynağıkanyağı yoktur. Ayrıca Freud'un sevgi algısı haz ilkesi üzerine şekillenir. Freud'a göre sevginin bütün diğer türleri (aile sevgisi, tanrı sevgisi) uygarlıkla gelişen ''yüceltmelerin'' sonucudur ve cinselliktenhaz ilkesinden türer ve libido bu güçlerden yalnızca türemiştirbiridir. Bu konuda özellikle yerli kültlerindeki [[totem]]-[[tabu]] anlayışı üzerinde durarak inceleme yapar.

Öz sevgi, diğer bütün sevgi türlerin ''ön koşuludur''. KendiniSevgi kuramına göre, kendini sevmeyen başkasını sevemez. Öz sevginin [[egoizm|egoizme]], [[bencillik|bencilliğe]] eşdeğer görülmesi bir halk inancıdır; çünkü herhangiHerhangi bir sevgi türünde öz sevgi olmaması biyolojik olarak imkansızdır. Mantıksal açıdan da, başka insanları sevmek [[etik]] olansa, kişinin de kendi bir insan olduğu için kendini sevmesi etiktir ve bu yalnızca bir dönüşlülük olarak gereklidir. Bencillik ise diğer kişileri görmezden gelerek, onların varlıklarını önemsemeyerek, her şeyi kendi için isteyip gerekirse bunun uğruna diğer kişilere zarar vermektir. Kendini sevmeden başkasını sevme deneyimi, gelişmemiş ve olgunlaşmamış bir kişiliğin yansımasıdır ve dolayısıyla sevgi değil, aciz bir bağlılık duygusudur.

* [http://metheus.eu/kutuphane/ego-vs-sevgi Mete Avcıru Metheus, Ego vs Sevgi, 2012]{{ölü bağlantı}}