Fıkıh usûlü: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmemiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
'''Aslî deliller''' (''Usûl el-fıkh'') (Arapça: {{Arap yazısı|أصول الفقه|ar}}), bir İslam hukuku yani fıkıh terimi.
Türk Süvarisi (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
1. satır:
{{İslam fıkıhFıkıh}}
{{Fıkıh usûlü}}
'''Aslî deliller''' (''Usûl el-fıkh'') ([[Arapça]]: {{Arap yazısı|أصول الفقه|ar}}), bir [[İslam hukuku]] yani [[fıkıh]] [[terim]]i.
'''Usûlü'l-fıkh''' ([[Arapça]]: '''أصول الفقه''') veya [[fıkıh usûlü]], [[fıkıh]] yani [[İslam hukuku]]nun iki dalından biridir. Fıkhın diğer dalı “[[fürû’]]”dur ve salt “fıkıh” dendiğinde kastedilen şey de fürû’dur. Fıkhın diğer dalı olan “usûl” ise usûl-ü’l-fıkh veya fıkıh usûlü olarak anılır. “Nazarî Hukuk” olarak tanımlayabileceğimiz fıkıh usûlüne bir ilim olduğunu vurgulayarak ilmu usûli’l-fıkh dendiği gibi sadece ilmu’l-usûl dendiği de olur{{ref|1}}.
Geleneksel İslam algısında; aslî deliller terimi ve içinde barındırdığı alt başlıklar, Şer'î delillerin bir kısmını oluşturmaktadır. Şer'î delillerin diğer kısmı ise [[fer'î deliller]]dir.
 
Fıkıh usûlünün sözlük anlamı “''fıkhın delilleri''” veya “''fıkh’ın kökleri''” olarak tarif edilebilir{{ref|2}}. Fıkıh usûlünün, terminolojik, ıstılâhî anlamı ise Fahrettin Atar tarafından “Fıkıh Usûlü” isimli eserinde şu şekilde tarif edilmiştir: “''1 - Şer’î hükümlerin, tafsilî delillerden çıkarılmasını mümkün kılan kâideleri ve icmâli delilleri öğreten bir ilimdir. Veya, 2 – İstinbât kâideleri ve icmâlî delillerdir.''”{{ref|3}} Bu tanıma göre fıkıh usûlünü kullanarak fıkhî bir mesele hakkında, deliller yoluyla, bir karara varılabilir. Kavramı anlamak için şöyle bir örnek verilebilir:
Gelenekten gelen bilgi: Aslî deliller dörde ayrılır, bunlar:
 
*:A. [[Kur'an|KitapRamazan orucu]] ([[Kur'anfarz]]) mıdır?<br />
:B. İslam'da Allah’ın yapılmasını emrettiği her eylem farzdır.<br />
* [[Sünnet (din)|Sünnet]]
:C. İslam'da Allah Ramazan orucunu [[Bakara suresi]] 183. ayet ile emretmiştir.{{ref|4}}<br />
* [[İcmâ]]
:D. Ramazan orucu farzdır.
* [[Kıyas]] ([[Şiî]]lerde [[Akıl]])
Ancak İslam'ı, Kur'an'ı merkeze alarak okuyan bir kısım müslümanlar; gelenekten gelen, şer'i delil olarak ifade edilen bu delillerin, İslam adına oluşturulmuş düşünceler olduğunu, İslam'ın asıl kaynağı olan Kur'an'da; sünnet, icma ve kıyası delil olarak kabul etmemizi gerektirecek hiçbir bilginin olmadığını savunurlar.
Bu delil olarak sayılan Sünnet, İcma ve Kıyas'ın İslam için önemli faydalanılanacak, eleştirilecek, ayıklamaya açık bilgiler olduğunu savunurlar ancak başlı başına bunların üzerinde tartışılmaz deliller olduğu iddiasını reddederler.
 
Burada B, C ve onlardan yola çıkarak A’yı cevaplayan sonuç D, fıkıh usûlünün “emir siygası şart oluşuna (vücûba) mânî olacak herhangi bir işaret olmadığı sürece şarttır” kâidesi ve şer’î delillerden Kitâb’da (fıkıhta Kur’an yerine Kitab sık sık tercih edilen bir kavramdır) ilgili bir emrin bulunuşu ile ortaya çıkmıştır.
Gelenekte bu dört asli delilden, ilk ikisi yani [[Kur'an]] ve [[Sünnet (din)|Sünnet]], [[vahiy|vahye]] dayanan yani İslam dinindeki [[nas (İslam)|naslara]] dayanan delillerken diğer ikisi yani icma ve kıyas ise vahiy temelli olmayıp akli olmakla beraber İslami naslar ile ilişkilidir.
 
Kısacası, hakkında bir karara varılması gereken mesele, meçhul, ([[matlûb-i haberî]]), fıkhî delillerden yararlanılarak (yukarıdaki örnekte şer’î delillerden Kitab’dı bu delil), fıkıh usûlü kâideleri göz önünde bulundurularak (örneğin açıklamasında tırnak işaretleri arasında kullanılan fıkıh usûlü kâidesi belirtilmiştir) bir sonuca, hükme, karara kavuşturulur.
Geleneksel [[Fıkıh|İslam hukukunda]] herhangi bir konu hakkında delil arandığı zaman, ilk önce Kitaba yani [[Kur'an]]'a başvurulur. Eğer Kur'an'da birebir karşılık gelen bir şey bulunamazsa, Sünnet'e bakılır. Daha sonra sırasıyla icma ve kıyas, sonra ise [[fer'î deliller]]e başvurulur. Yani sıra şu şekildedir:
 
Bugün bilinen ilk fıkıh usûlü eseri hicri 2. asırda [[İmam Şafii]] tarafından kaleme alınmış ''[[er-Risale]]'' adlı eserdir.
# Kitap yani [[Kur'an]]
== Kaynakça ==
# [[Sünnet (din)|Sünnet]]
=== "Fıkıh Usûlü, F. Atar" ===
# [[İcmâ]]
* ”Fıkıh Usûlü”, Doç. Dr. Fahrettin Atar, MÜ İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları Nu. 24, İlmî Eserler Serisi:14; 1988, İstanbul/Türkiye. Bu kitabın kaynakçasından da yararlanılmıştır (ilgili referanslar bu alt başlıktakilerdir).
# [[Kıyas]] ([[Şiî]]lerde [[Akıl]])
*# {{not|1}} – s.61, I, “Usul-i Fıkıh”, Seyyid Bey, İstanbul, 1333, 1338.
# [[Fer'î deliller]]
*# {{not|2}} – s.9, Usûl-i Fıkıh Dersleri, İstanbul, 1969, Büyük Haydar Efendi; s.64, “İslam Hukukunun Kaynaklarına Dair Yeni Bir Tetkik”, Hâmidullah, tercüme: B. Davran, İslam Tetkikleri Enstitüsü Dergisi, İstanbul, 1953, I, sayı 1-4.
*# {{not|3}} – s.3, a.g.e., F. Atar.
=== Diğerleri ===
* {{not|4}} “Ey iman edenler, oruç, sizden öncekilere farz kılındığı gibi size de korunasınız diye farz kılındı.” – Bakara Sûresi, 183. ayet; [http://www.kuran.gen.tr/?x=s_main&y=s_middle&kid=3&sid=2 Elmalılı Hamdi Yazır, Türkçe Kur’an Meali, kuran.gen.tr] Belirtilen internet adresine 19 Aralık 2006 tarihinde ulaşılmıştır.
 
{{[[Kategori:İslam Hukuk İlmi}}hukuku]]
{{İslam-taslak}}
 
[[Kategori:İslam hukuku terimleri]]
"https://tr.wikipedia.org/wiki/Fıkıh_usûlü" sayfasından alınmıştır