Nükleer manyetik rezonans: Revizyonlar arasındaki fark
[kontrol edilmemiş revizyon] | [kontrol edilmiş revizyon] |
İçerik silindi İçerik eklendi
kDeğişiklik özeti yok |
Değişiklik özeti yok |
||
1. satır:
[[Dosya:HWB-NMR - 900MHz - 21.2 Tesla.jpg|350px|right|thumb|Bir NMR spektrometresi; 900MHz - 21.2 Tesla]]
'''Nükleer manyetik rezonans''' ('''NMR''') atom çekirdeklerinin manyetik özelliklerine bağlı bir fiziksel olgudur. Tek sayılı [[nükleon]] içeren tüm [[çekirdek]]ler ve çift sayılı olan bazı diğer çekirdeklerin bir [[manyetik moment]]i vardır. En yaygın kullanılan çekirdekler [[hidrojen]]-1 ve [[karbon]]-13'dür, ancak çoğu başka elementin de bazı izotopları da gözlemlenebilir. NMR, bir manyetik çekirdeği incelemek için onun manyetik momentini dışardan uygulanan kuvvetli bir [[manyetik alan]] ile aynı doğrultuya sokar, sonra momentlerin yönlenmesi bir [[elektromanyetik dalga]]nın etkisiyle bozulur.
Manyetik alan tarafından yönlendirilmiş olan çekirdeğin momenti yer alabileceği iki enerji seviyesı vardır, biri manyetik alanla aynı yönde olan düşük enerjili bir seviye, öbürü manyetik alana ters yönde olan, yüksek enerjili bir seviye. Bu iki seviye arasındaki enerji farkına karşılık gelen frekansta bir [[foton]] soğurulursa moment bir an için yön değiştirir, dolayısıyla o frekansta bir [[rezonans]] gözlemlenir.
17. satır:
Nükleer Manyetik Rezonans (NMR), atom çekirdeğinin manyetik momentinin rezonansını ifade eden ve çekirdeğin elektromanyetik ışımayı soğurup, geri yaydığı fiziksel olgunun adıdır. NMR’ı 1938 yılında kimyasal maddelerin ayrıştırılmasında kullanarak bilim dünyasına kazandıran Amerikalı fizikçi Isidor Isaac Rabi olmuştur. Rabi bu çalışmalarından ötürü 1944 yılında Fizik Dalında Nobel Ödülüne layık bulunmuştur. Daha sonra Nükleer manyetik rezonans [[1946]]'da [[Felix Bloch]] ve [[Edward Mills Purcell]] tarafından birbirlerinden bağımsız olarak keşfedilmiş ve bu keşifleri için ikisi [[1952]] [[Nobel Fizik Ödülü]]'nü paylaşmışlardır.
Rezonans frekansının manyetik alan şiddetiyle doğru orantılı olması NMR tekniğinin tıbbî görüntülemede kullanılmasının anahtarıdır. Tekdüze olmayan bir manyetik alana konulan bir numunenin farklı bölgeleri farklı rezonans frekansına sahip olacaktır. 1950 yılında Herman Carr tek eksende monoton değişen manyetik alan kullanarak bir boyutlu manyetik rezonans görüntülemeyi başarmıştır [3]. 1973 yılında Paul Lauterbur, karmaşık bir radyo frekans darbe düzeni ve manyetik alanı ana eksenden anlık olarak hafifçe saptıran manyetik gradyan darbeler kullanarak Nükleer Manyetik Rezonans Görüntülemeyi başarmıştır [4]. O tarihten itibaren tıp alanında kullanılmaya başlayan bu görüntüleme tekniği, nükleer kelimesinin yanlış çağrışımlarından dolayı olacak yalnızca “Manyetik Rezonans Görüntüleme” ya da Türkçe’mizdeki yaygın şekliyle kısaca Emar(MR) diye anılmaya başlanmıştır. İngilizce’de ise “Magnetic Resonance Imaging” ya da MRI (emaray) şeklinde anılmaktadır. Lauterbur tıp tarihini değiştiren buluşundan tam otuz yıl sonra 2003’te Sir Peter Mansfield ile birlikte Tıp Alanında Nobel ödülüne layık görülmüştür. Bu ödül aynı dönemlerde MR üzerinde benzer çalışmaları bulunan ve kendisininde bu ödülü paylaşması gerektiği düşünülen [5]
{{atom taslak}}▼
[[Kategori:Nükleer manyetik rezonans|*]]▼
{{Link SM|sr}}▼
▲[[pl:Jądrowy rezonans magnetyczny]][1]Gerlach, W.; Stern, O. (1922). "Das magnetische Moment des Silberatoms". Zeitschrift für Physik
[2] Phipps, T.E.; Taylor, J.B. (1927). "The Magnetic Moment of the Hydrogen Atom". Physical Review 29 (2): 309–320.
Satır 34 ⟶ 28:
[5]"Does Dr. Raymond Damadian Deserve the Nobel Prize for Medicine?". The Armenian Reporter. 2003-11-08. Retrieved 2007-08-05[[sq:Leximi i mendjes]]
▲{{atom taslak}}
▲{{Link SM|sr}}
[[pl:Jądrowy rezonans magnetyczny]]
|