Le Chatelier ilkesi: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmemiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
yaradılışçıların uydurma bilgilerle çarpıtmaları silindi doğru bilgiler yazıldı çarpıtmalar kaldırıldı
Etiketler: potansiyel vandalizm Görsel Düzenleyici
Dijkstra (mesaj | katkılar)
Gerekçe: + deneme amaçlı değişiklik + telif hakkı ihlali
1. satır:
'''Le Chatelier İlkesi'''ne göre, [[kimya]]da dengedeki bir sisteme dışarıdan bir etkide bulunulduğunda, sistem bu etkiyi
Dengedeki bir sisteme dışarıdan herhangi bir etki yapıldığında sistem bu etkiyi azaltan yöne kendiliğinden hareket eder.İncelediğimiz, doygun sulu çözeltilerde gerçekleşen bu heterojen dengelerde, ortama madde eklenmesi sıcaklığın değiştirilmesi, denge yani tuzun sudaki çözünürlüğüne etki eden en önemli faktörlerdir.Bunun dışında;
azaltıcı yönde yeni bir denge hali oluşturur.
 
[[Henry Louis Le Chatelier]] ve [[Karl Ferdinand Braun]] bu ilkeyi birbirlerinden bağımsız olarak bulmuştur. Bu yüzden ''Le Chatelier-Braun İlkesi'' olarak da bilinir.
• Moleküler çözünme,
Henry Louis Le Chatelier Kimyasal Tepkimelerde Denge Sabiti Formülü:
• Tuz ekleme,
Kd = 1/KP(RT)n
• Çözücü türü,
‡T = Mutlak sıcaklık (K)‡
• PH,
R = ideal gaz sabiti‡
• Hidroliz,
n = Gaz fazındaki ve çözelti hâlindeki ürünlerin kat sayıları toplamı - Gaz fazındaki ve çözelti hâlindeki girenlerin katsayıları toplamı
• Kompleks oluşturma,
derişim sıcaklık ve basınç değiştirmedikçe denge konumu korunur . Ancak bu koşullardan biri veya bir kaçı değiştirildiğinde tepkimenin denge konumu bozulur ve sistem bu etkiyi azaltacak yöne kayar.
 
Amino asitler protein oluşturmak üzere kimyasal olarak birleşirken aralarında "peptid bağı" denilen özel bir bağ kurarlar. Bu bağ kurulurken bir su molekülü açığa çıkar. Bu durum, ilkel hayatın denizlerde ortaya çıktığını öne süren evrimci açıklamayı kesinlikle çürütmektedir. Çünkü, kimyada "Le Chatêlier Prensibi" olarak bilinen kurala göre, açığa su çıkaran bir reaksiyonun (kondansasyon reaksiyonu) su içeren bir ortamda sonuçlanması mümkün değildir. Sulu bir ortamda bu çeşit bir reaksiyonun gerçekleşebilmesi, kimyasal reaksiyonlar içinde "oluşma ihtimali en düşük olanı" olarak nitelendirilir.
İşlemleri de tuzun sudaki çözünürlüğüne etki eden faktörlerdir.
 
Dolayısıyla, evrimcilerin hayatın başladığı ve amino asitlerin oluştuğu yerler olarak belirttikleri okyanuslar, amino asitlerin birleşerek proteinleri oluşturması için kesinlikle uygun olmayan ortamlardır. Kimyacı Richard E. Dickinson bunun nedenini şöyle açıklar:
Eğer protein ve nükleik asit polimerleri öncül monomerlerden oluşacaksa polimer zincirine her bir monomer bağlanışında bir molekül su atılması şarttır. Bu durumda suyun varlığının polimer oluşturmanın aksine, ortamdaki polimerleri parçalama yönünde etkili olması gerçeği karşısında, sulu bir ortamda polimerleşmenin nasıl yürüyebildiğini tahmin etmek güçtür.66
 
Öte yandan, evrimcilerin bu gerçek karşısında iddia değiştirip, ilkel hayatın karalarda oluştuğunu öne sürmeleri de imkansızdır. Çünkü ilkel atmosferde oluştukları varsayılan amino asitleri ultraviyole ışınlarından koruyacak yegane ortam denizler ve okyanuslardır. Amino asitler karada ultraviyole yüzünden parçalanırlar. Le Chatêlier prensibi ise denizlerdeki oluşum iddiasını çürütmektedir. Bu durum da evrim teorisi açısından bir başka çıkmazdır.
a)Madde Eklenmesi:
 
{{kimya-taslak}}
AgCl’nin doygun yani dengedeki çözeltisini düşünelim.
 
AgCl(k) Ag+ + Cl-
 
Bu çözeltiye dışardan bir miktar NaCl eklersek, ortamdaki Cl- iyon derişimi artar.Denge bozulur.Sistem, Cl- iyon derişimini azaltmak için sola doğru kayar.Yani bir miktar Cl- ile Ag+ birleşir ve çökme olur.Çözünürlük yani Ag+ iyon derişimi azalır. Ancak, çözünürlük çarpımı değişmez.
 
KÇ = [Ag+] [Cl-] 
Değişmez Azalır Artar
 
Veya AgCl’nin doygun çözeltisine bir miktar AgNO3 katısı eklenirse, ortamdaki Ag+ iyon derişimi artacağından denge bozulur. Sistem, Ag+ iyon derişimini azaltmak için sola doğru kayar.Yani çökme olur.Çözünürlük (Cl- iyon derişimi) azalır.Ancak, çözünürlük çarpımı değişmez.
Bu etkiye ortak iyon etkisi adı verilir.
 
• O halde: “Bir tuzun, ortak iyon içeren bir çözeltideki çözünürlüğü, saf sudaki çözünürlüğünden daha düşüktür.Ortak iyonun derişi arttıkça, çözünürlük azalır.”
 
Örneğin ; AgCl’nin 
• Saf sudaki çözünürlüğü : S1
• 0.01M AgNO3’teki çözünürlüğü : S2
• 0.1M NaCl’dki çözünürlüğü : S3
 
S1> S2> S3 olur.
 
 
Şimdi bunu sayısal bir örnek üzerinde görelim.
• AgCl’nin saf sudaki çözünürlüğü,
 
AgCl(k) Ag+ + Cl-
 
KÇ = [Ag+] [Cl-]
 
KÇ = S2
 
1.10-10 = S2
 
S = 1.10-5 M dır.
 
• AgCl’nin 0.01 M NO3 teki çözünürlüğü,
 
KÇ = [Ag+] [Cl-]
 
[Ag+] = AgCl’den + AgNO3’den
 
[Ag+] = 10-5 + 0.01
 
[Ag+] = 0.01