Sürgünden dönüşünden sonra itibarının zedelenmesine üzülmeye başladı ancak antisemitist söylemleri için pişman olmasıyla ilgili hiçbir şey dile getirmedi. Aksine soykırımı reddeden söylemlerde bulundu ve yahudilerin sömürücüler olmasıyla ilgili şeyler dile getirdi.
Daha sonra Meudon’a yerleşti ve burda bir çokbirçok arkadaşı ve sanatçılar tarafından ziyaret edildi. Bunların arasında zamanın ünlü Fransız aktrisi Arletty de vardı. Amerika’daki Beat Kuşağı hareketinde de şöhret kazandı. William S. Burroughs ve Allen Ginsberg 1950’ler boyunca Paris’e ziyaretine gittiler. Rigodon’u bitirmesinin ertesi günü anevrizma rüptürü yüzünden 1 Temmuz 1961 günü öldü. Bas Meudon’daki küçük bir mezarlığa defnedildi. 23 Mayıs 1968 günü evi yandı. Bütün el yazmaları, mobilyalar ve hatıraları kül oldu ancak papağını Toto yangından sağ kurtuldu.
Eserleri dünya çapında bir çokbirçok yazarı etkiledi. Samuel Beckett, Jean-Paul Sartre, Queneau ve Jean Genet ile mirası devam etti. Jean-Marie Gustave Le Clézio, Robbe-Grillet ve Barthes ona duydukları beğeniyi dile getirdiler. Amerikan yazarları Charles Bukowski, Henry Miller, Jack Kerouac, Joseph Heller, Kurt Vonnegut, Jr., William S. Burroughs eserlerini oluştururken Céline’e reddedilemez bir minnet borçlular. Ayrıca Irvine Welsh, Günter Grass ve Raymond Federman da Céline’den etkilenmiş yazarlar arasındadır. Türk yazarlarından Hakan Günday, gerçekten okuduğunu iddia eden biri için Gecenin Sonuna Yolculuk’u okumanın bir tür sünnet olduğunu söylemiştir.
Antisemitistik eserleri Fransa’da yasaklıdır ve hiç basılmamıştır. 2011 senesinde ölümünün ellinci yılında Fransa Kültür ve İletişim Bakanı Frederick Mitterand bu antisemitist eserleri yüzünden Céline’in Fransız 500 Kültür İkonu arasından çıkartılması gerektiğini söylemiştir.
