VII. İoannis: Revizyonlar arasındaki fark

[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Türk Süvarisi (mesaj | katkılar)
Değişiklik özeti yok
SiLveRLeaD Bot (mesaj | katkılar)
k →‎Yaşam öyküsü: Yazım hataları düzeltildi., değiştirildi: hiç bir → hiçbir
56. satır:
[[1402]] yazında Yıldırım, [[Timur]]'un Anadolu'ya giren ordularını karşılamak için Konstantinopolis kuşatmasını ve ablukasını kaldırmıştır. 28 Temmuz [[1402]] de yapılan [[Ankara Savaşı]]'ında Osmanlılar Timur'a yenik düşmüş; Sultan Yıldırım Bayezid esir düşüp esarette ölmüştür. Osmanlı şehzadeleri arasında, kalan Osmanlı topraklarının idaresi için askerî mücadele başlamış ve bu [[Fetret Devri]] 11 yıl devam etmiştir.
 
Bu hala VII. Yoannis tarafından idare edilen Konstantinapolis'de büyük bir ferahlık yaratmıştır. Bizans'ı devamlı tehdit eden Osmanlı devleti çökmüş görünmekteydir ve halk sekiz yıl süren ablukadan ve bununa bağlı zorluklardan kurtulmuştu. Bizans için beklenledikten çok daha uygun bir sonuç Ağustos [[1402]]de Osmanlı Rumeli topraklarn idaresine almak için Rumeli'ye gelen Emir [[Süleyman Çelebi (şehzade)|Süleyman Çelebi]]'nin tutumu ve hareketleri ortaya çıkmıştır. O yıl sonlarına doğru Emir Süleyman Çelebi tarafları ile Osmanlı topraklari ile ilgileri bulunan (Bizans, Sırbistan, Venedik, Genova ve Rodos ve Naksos Latin Düklüğü'nden oluşan) bir Hristiyan Ligi ile konuşmalar başlayıp [[1403]] başlarında bir anlaşma imzalanmıştır. Bu anlasmayı (imparator II. Manuil Avrupa'da bulunduğu için) imzalayan VII. Yoannis, Bizans için büyük bir diplomatik zafer kazanmıştır. Buna göre Emir Süleyman'in Osmanlı devletinin üst hakimiyeti (I. Murat ve Yıldırım zamanlarının tam tersi olarak) Bizans'a geçmiştir; Bizans'a Selanik ve doğusundaki (Athos manastırlarını da kapsayan) Ege kıyısındaki bölgeler, bazı Ege adaları, Boğaz'dan ta Nişabur'a (Mesembria) kadar Rumeli Karadeniz kıyıları verilmiştir ve Bizans, Venedik ve Ceneviz gemilerini Marmara ve boğazlarda serbestce hareket etmeleri garantilenmiştir; buna karşılık ''Hristiyan Ligi'' tarafları Emir Süleyman'nin Rumeli toprakları üzerinde başkent Edirne'den hükümdarlığını kabul etmiştir. Osmanlıların bu şekilde yenik düşmesi haberi Avrupa'da bulunan II. Manuil'e (21 Kasım [[1402]]de Paris'te) erişince hemen Avrupalılardan hiç birhiçbir yardım almadan geri dönmeye başlamış ve ancak 9 Haziran [[1403]] de Konstantinapolis'e varmıştır.
 
II. Manuil kendisini ta Gelibolu'da karşılayan yeğeni VII. Yoannis'e olan minnetarlığını bildirip ve Avrupa'ya gitmeden önce verdiği sözleri yerine getirmesi beklenmekteydi. Halbuki II. Manuil'in ilk icraatlerinin başında VII. Yoannis'i Lemnos adasına sürmek olmuştur. Bu anlaşmazlığın ve II. Manuil tarafından yapılan büyük haksızlığın neden ortaya çıktığı hakkında bir tam kayıt bulunmamaktadır ve değişik savlar ortaya atılmıştır. Bundan hic hoşlanmayan VII. Yoannis Midilli adasında Latin Dükü olarak hüküm süren kayın-babası II. Francisco Gattilusio ile ufak bir deniz filosu kurup Eylul 1403 ortasında VII. Yoannis'e vaad edilmiş Selanik'e hücum edip zorla idaresini almağa çalışmıştır. Bu deniz istilasinin gerçekleşip gerçekleşmediği hakkında hiçbir kayıt bulunmamaktadır. Ancak Ekim ortasında II. Manuil ve VII. Yoannis taraflarının bir anlaşmaya varıp VII. Yoannis'in ortak imparator olarak ''Selanik Basileus'' unvanı ile Selanik'te hüküm sürmeye başladığı bilinmektedir.
"https://tr.wikipedia.org/wiki/VII._İoannis" sayfasından alınmıştır